Η εξαφάνιση της εικοσαδιάχρονης Gabby Petito εξελίχθηκε σε θρίλερ με το άψυχο σώμα της να εντοπίζεται στο εθνικό πάρκο Grand Teton του Ουαϊόμινγκ  και το μοναδικό πρόσωπο ενδιαφέροντος της ιστορίας, να εξαφανίζεται. Η Gabby ξεκίνησε στις 2 Ιουλίου ένα οδικό ταξίδι με τον αρραβωνιαστικό της Brian Laundry με σκοπό να γυρίσουν τα εθνικά πάρκα της Αμερικής. Όνειρο της κοπέλας της ήταν, μέσα στο λευκό βαν της, να ταξιδέψει τον κόσμο και να προβάλει μέσω του καναλιού της στο youtube και του instagram τα ταξίδια και τον τρόπο ζωής της. Τα πράγματα φαίνονται να παίρνουν διαφορετική τροπή όταν στις 12 Αυγούστου η αστυνομία της Γιούτα λαμβάνει μια κλήση κι ενημερώνεται πως ένα ζευγάρι σ’ ένα λευκό βαν διαπληκτίζεται έντονα και υπάρχει χειροδικία.

Η αστυνομία βρίσκει την Gabby και τον σύντροφό της, τους χωρίζει κι ακούει τις ιστορίες του. Στο βίντεο των αστυνομικών η Gabby δε σταματάει να κλαίει ενώ αναφέρει πως πάσχει από ocd, ακόμα φαίνεται πως κατηγορεί τον εαυτό της γι’ αυτό που συνέβη και πως αναλαμβάνει τις ευθύνες για όσα έχουν γίνει. Αντίθετα ο Laundry κρατάει μια πολύ ψύχραιμη στάση παρά τον ισχυρισμό του πως πάσχει από αγχώδη διαταραχή. Υπάρχουν γρατσουνιές στο πρόσωπο και τα χέρια του αλλά επιμένει πως δε θέλει να καταγγείλει την Gabby και πως αυτό δεν είναι ένα περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας.

Ο εικοσιτριάχρονος μοιάζει πολύ χαλαρός και συνεργάσιμος, ενώ δε φαίνεται πρόθυμος να αναλάβει κάποια ευθύνη. Ψυχολόγοι με εξειδίκευση σε τέτοια περιστατικά αναφέρουν πως η συμπεριφορά του σκιαγραφεί την προσωπικότητα ενός θύτη κι όχι ενός θύματος. Οι αστυνομικοί χωρίζουν το ζευγάρι για ένα βράδυ και η υπόθεση μπαίνει στο αρχείο, περιγράφοντας την Gabby ως μπερδεμένη και υπερβολικά συναισθηματική, με το περιστατικό να καταγράφεται ως περιστατικό ψυχολογικής κρίσης.

18 ημέρες αργότερα, στις 30 Αυγούστου, η μητέρα της λαμβάνει ένα τελευταίο μήνυμα από την κόρη της  «Δεν έχει σήμα στο Yosemite», ενώ κανείς δεν πιστεύει πως το μήνυμα στάλθηκε όντως από την ίδια. Στις 1 Σεπτεμβρίου ο Laundry γυρνάει στο σπίτι των γονιών του μόνος και στις 11 Σεπτεμβρίου η οικογένεια της κοπέλας αναφέρει την εξαφάνισή της. Η κινητοποίηση είναι άμεση. Δυστυχώς κανένας από την οικογένεια του Laundry δε δέχεται να μιλήσει κι ασκούν το δικαίωμά τους να παραμείνουν σιωπηλοί. Στις 16 Σεπτεμβρίου, απελπισμένοι οι γονείς της Gabby ζητάνε από την οικογένεια του Laundry να μιλήσουν, αν τους έχει μείνει καθόλου αξιοπρέπεια. Η μόνη απάντηση που λαμβάνουν είναι η αναφορά εξαφάνισης του Laundry από τους γονείς του, σύμφωνα με τους οποίους δε βρίσκουν τον γιο τους από τις 14 Σεπτεμβρίου.

Με τους γονείς της Gabby να κάνουν έκκληση για βοήθεια και να αναφέρουν πως δεν μπορούν να κοιμηθούν ή να φάνε, τους γονείς του Laundry να μην είναι ιδιαίτερα συνεργάσιμοι και τους δύο νεαρούς υπό εξαφάνιση, η αστυνομία της Γιούτα δημοσιεύει την κλήση που δέχθηκε το 911 στις 12 Αυγούστου: «Οδηγούσαμε δίπλα τους, ο νεαρός έδινε σφαλιάρες στην κοπέλα και σταματήσαμε το αμάξι. Προσπάθησε να τη χτυπήσει κι έφυγε τρέχοντας.» Οι αστυνομικοί έλαβαν αυτή ακριβώς την κλήση. Η ίδια τους η αναφορά λέει «Η Petito αδυνατούσε να σχηματίσει μια πρόταση χωρίς να σκουπίσει τα δάκρυά της και τη μύτη της ή να τρίψει τα γόνατά της» αλλά θεώρησαν συναισθηματική τη Gabby και πως ένα βράδυ χώρια θα ήταν αρκετό.

Το πόσο ύποπτη είναι η εξαφάνιση του Laundry κι αν ο ίδιος τελικά είναι ο δράστης, είναι θέματα που θα συζητηθούν πολύ έντονα, όμως δεν είναι αυτά που θα εστιάσουμε. Θα ήταν σκόπιμο, κάθε πολίτης να αναρωτηθεί για την ασφάλεια που παρέχεται πλέον από το κράτος στην πολιτεία. Η αστυνομία άφησε τον νούμερα ένα ύποπτο χωρίς επίβλεψη με αποτέλεσμα να εξαφανιστεί. Αστυνομικοί, μετά την κλήση που έλαβαν και βλέποντας μια νεαρή κοπέλα σε κατάσταση σοκ, έκριναν σκόπιμο να αρχειοθετήσουν ένα περιστατικό βίας.

Ρίγη προκαλεί η συνειδητοποίηση πως όσο γυναικείο αίμα και να χυθεί, τα κράτη δείχνουν να απαξιούν και να μην παίρνουν τα κατάλληλα μέτρα εναντίον της ενδοοικογενειακής βίας. Τα αμέτρητα περιστατικά δεν έχουν νουθετήσει τους αστυνομικούς, ενώ μάλλον οι γονείς όλων αυτών των θυμάτων είναι κι αυτοί «υπερβολικά συναισθηματικοί».

Ο πατέρας της Gabby, πριν ακόμα ανακοινωθεί στις ειδήσεις η εύρεση της σορού της, ανέβασε στο twitter μια φωτογραφία της κόρης του ανάμεσα σε δύο πολύχρωμα φτερά κι έγραψε «άγγιξες τον κόσμο» προσθέτοντας μια ραγισμένη καρδιά. Κι αναρωτιόμαστε όλοι εμείς, πόσες γυναίκες, άντρες ή παιδιά θα κλάψουμε μέχρι να δοθεί η πρέπουσα προσοχή;

Πόσα βίντεο με κοπέλες που κλαίνε τρομαγμένες θα προβληθούν έως ότου να πάρει μια θέση η δικαιοσύνη; Η καταστολή του δράστη εκ των υστέρων δε μας ικανοποιεί, δε μας ικανοποίησε ποτέ, αναζητούμε την πρόληψη και σ’ αυτή ελπίζουμε. Ας μη θρηνήσουμε άλλη Gabby, άλλη Ελένη, άλλη Caroline. Ας μπούμε στη θέση των γονιών τους, που ζούνε τον χαμό τους κάθε μέρα. Ένα μάθημα είναι, πόσο ακόμα για να το συνειδητοποιήσουμε;

Συντάκτης: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου