Στο ιερό μυστήριο μου εμφανίζεσαι ατσαλάκωτος, ένας καθωσπρέπει ποπ σταρ που υπακούει τυφλά στα κελεύσματα του πιστού κοινού του, υπομένοντας τους τόνους ρύζι, τη σφιχτή βέρα και τις παραξενιές του τελειομανούς φωτογράφου που ιδανικό προφίλ θεωρεί, προφανώς, μονάχα το ανύπαρκτο.

Μα ένα βράδυ ποτέ σου δε θα λησμονήσεις, εκείνο που το σύμπαν μοίραζε γενναιόδωρα συγχωροχάρτια κι εσύ απαλλαγμένος από ενοχές έπαιζες το τελευταίο σου χαρτί ως απόλυτος γόης στο κλαμπ των περιζήτητων εργένηδων. Να διευκρινίσουμε πως περιζήτητος θα παραμείνεις κι ύστερα απ’ το χορό του Ησαΐα εις τους αιώνες των αιώνων αμήν. Εξάλλου αρνείσαι πεισματικά να παραμελήσεις την απαστράπτουσα αφεντιά σου κι οι πλέον παρατηρητικοί εύκολα θα διακρίνουν πως με ρύζι ολικής αλέσεως λούζεσαι στην παρθενική σου έξοδο ως σύζυγος όπως κι ότι η γαμήλια τούρτα την τίμησε τη στέβιά της και με το παραπάνω.

Ωστόσο, για να λέμε και την αλήθεια, στους επίσημα διαθέσιμους παύεις να συγκαταλέγεσαι μετά την ιερή τελετή. Πάντοτε συνετός κι αφοσιωμένος υπήρξες, ουδείς να το αρνηθεί μπορεί, μα τώρα περνάς πίστα και το οποιοδήποτε παραστράτημα γαρνίρεται με απειλές διαζυγίου, ενίοτε με πραγματοποίηση αυτών, με παχυλό μισθό δικηγόρου, μοίρασμα περιουσιών ή έστω σερβίτσιων και με αγωνία διατήρησης της ψυχικής ισορροπίας των τέκνων.

Την τελευταία νύχτα σου απόψε θα την ζήσεις λοιπόν, σαφώς όχι με την κυριολεκτική έννοια του όρου καθώς φιλοδοξείς κι εύχεσαι (σε φυσήματα κεριών και σε πτώσεις αστεριών) να σβερκωθείς στον πλανήτη Γη τουλάχιστον για μια εκατονταετία ακόμη.

Κι έφτασε επιτέλους η βραδιά όπου οι ουρανοί είναι ανοιχτοί σε παντός είδους παρεκτροπές, μη σου πως και τσίλιες κρατάνε για το χατίρι σου. Οι ειδικοί μάλιστα ωρύονται ότι εκτός απ’ το ζώδιο, τον ωροσκόπο κι ένα τσούρμο από άλλους μοιραίους πλανήτες κι ο τύπος μπάτσελορ αποκαλύπτει το γενικό περίγραμμα του γάμου σου. Όπου «ειδικοί» αυστηρά η υποφαινόμενη, όποτε τα λόγια τοις μετρητοίς μην πάρεις και τα σχέδια γλεντιού μην ανασκευάσεις προκειμένου ν’ αγγίξεις την κατηγορία ζευγαριού της αρεσκείας σου.

Έτοιμος, επομένως, για απογείωση σ’ εκείνο το παράλληλο σύμπαν όπου το ζεϊμπέκικο δηλώνει δεσμό βαρύ κι ασήκωτο ενώ η λαμπάντα σχέση σκερτσόζικη κι ανάλαφρη; Προσδέσου και φύγαμε:

Το μπάτσελορ «θέλεις μπουζούκια; πάμε» χαρακτηρίζεται ως συνταγή δοκιμασμένη. Υποδηλώνει συντρόφους που ως επί το πλείστον κορώνα στο κεφάλι τους την έχουν την παράδοση, όπως και το κλαρίνο στις μουσικές επιλογές που έπονται της εκκλησίας. Αν ήταν φαγητό θα σερβιριζόταν ως μουσακάς που σημαίνει πως εδώ συναντάμε τον κλασικό γάμο, με την γκρίνια, την ιπτάμενη παντόφλα και τα ταπεράκια θαλάσσης. Οι έξοδοι με φίλους περιορίζονται στην ανά δεκαετία συνάντηση των παλιών συμμαθητών και το ζευγάρι αγκαζέ διανύει τους δρόμους του πεπρωμένου, του φούρνου, του περιπτέρου ή ακόμη και της τουαλέτας. Στο ύστατο βράδυ της εργένικης ζωής μια αναλαμπή χτυπά την πόρτα κι επιθυμούν να χορέψουν έξαλλα πάνω σε τραπέζια, να σπάσουν μερικά πιάτα, να καταναλώσουν άφθονη τη βότκα τους και να αποχαιρετήσουν τον κόσμο των ελεύθερων με το τσιγάρο στο στόμα και το ντέρτι στην καρδιά. Έπειτα το πρότζεκτ «γάμος» τίθεται μεθοδικά σε εφαρμογή κι η κορνίζα στην περίοπτη θέση του σαλονιού αποτελεί τη μοναδική απτή απόδειξη πως «εγώ πριν φορέσω βέρα το έκαψα το πελεκούδι».

Το «μπάτσελορ-στριπτίζ» ή αλλιώς «το μπάτσελορ που σου κλείνει πονηρά το μάτι και σου υπενθυμίζει πως οι πειρασμοί κυκλοφορούν ανάμεσά μας πριν και μετά τους γαμήλιους όρκους». Οι θαυμαστές του παραπάνω αισθησιακού δρώμενου διακρίνονται σε δύο υποκατηγορίες. Στους αιώνιους λάτρεις του ωραίου και παράνομου που παλεύουν εσωτερικά με την τρομακτική προοπτική της μονογαμίας και στους τύπους που έχουν συμβιβαστεί με την έλλειψη στοιχειώδους σπίθας στη σχέση τους μα αποφασίζουν να εκτονώσουν για μια στερνή φορά τα ερωτικά τους ένστικτα στο απολαυστικό οφθαλμόλουτρο. Οι σύζυγοι εδώ πλήττονται απ’ το φόβο της αποκλειστικότητας, απ’ το κρυφό ξενοκοίταγμα στις παραλίες κι απ’ τις μηχανικές συνευρέσεις σε επετείους και γιορτές.

Το χαλαρό μπάτσελορ είναι αυτό που καθόλου δε σκάει να δημιουργήσει ένα μύθο γύρω απ’ το όνομά του, να κάνει φασαρία, να διαδοθεί ως θρύλος από στόμα σε στόμα. Κρασί στο ήσυχο μπαράκι, κιθάρα στην ακτή κι επιτραπέζια στο σπίτι προβλέπονται στα σεμνά και ταπεινά σχέδια. Η σχέση «χαλαρό μπάτσελορ» ρέει συνήθως αβίαστα, περιφέρεται στους δρόμους της πόλης με αραχτή διάθεση, ανεπιτήδευτη συμπεριφορά, χαλαρή επικοινωνία, αβίαστο σεβασμό του προσωπικού χώρου και χρόνου των μελών. Οι σύζυγοι νιώθουν άνετα μέσα στο δεσμό και καμιά ανάγκη δεν έχουν να εκτονωθούν προτού η ένωσή τους επίσημα ευλογηθεί.

Το μπάτσελορ ολικής αναδόμησης σώματος και ψυχής το συναντάς σε ινστιτούτα αισθητικής, σε χώρους μασάζ, σε συνεδρίες γιόγκα και σε σεμινάρια αυτογνωσίας. Υποδηλώνει ζευγάρι με σαφείς επιρροές απ’ τη μακρινή Ανατολή, μη σου πω ότι αν ξεκοκαλίσεις το οικογενειακό τους δέντρο μια μακρινή συγγένεια με τον Δαλάι Λάμα ενδέχεται και να την εντοπίσεις. Εδώ το αντρόγυνο αρέσκεται σε ατέλειωτες συζητήσεις κι αναλύσεις υπό το φως των κεριών και με τη συνοδεία μουσικής ρέικι. Στους καβγάδες σπάνια υψώνουν φωνή μα αποστομώνουν το έτερον ήμισυ με τσιτάτες φράσεις του Φρόιντ και του Γιούνγκ. Επιστρατεύοντας την περίφημη μαιευτική μέθοδο του Σωκράτη εισχωρούν στα άδυτα του υποσυνειδήτου της αδερφής ψυχής τους. Φλέγονται για την εξέλιξη και την ωρίμανση μα μια κοκεταρία παραπάνω τους διακρίνει, έτσι ποτέ δε θα τους δεις να σουλατσάρουν στους χώρους του σπιτιού ατημέλητοι και με ντεμοντέ πιτζαμάκια.

Το ταξιδιάρικο μπάτσελορ λαχταρά να γνωρίσει τον κόσμο όλον κι ενδόμυχα ίσως και να φοβάται πως ο γάμος θα του στερήσει κάτι απ’ την κοσμοπολίτικη αύρα του. Στη συγκεκριμένη κατηγορία συναντάμε το ζευγάρι χίπηδων που εξερευνά με κέφι και μπρίο μακρινές γωνιές της Γης. Μια βαλίτσα κρατούν στο χέρι κι άπειρα αναμνηστικά μαγνητάκια βρίσκεις στην τσέπη τους. Ανοιχτόμυαλοι και μποέμ τύποι, φιλοπερίεργοι κι ελαφρώς ανικανοποίητοι, αντικρίζουν στο σύντροφο ένα συνοδοιπόρο σε τρέλες και περιπέτειες. Τώρα αν σε κάποιον αχαρτογράφητο προορισμό κεραυνοβοληθούν από έτερη αιθέρια ύπαρξη, μην το πάρεις και πολύ προσωπικά καθώς αναπνέουν για την ποικιλομορφία και θέλγονται απ’ το πολυπολιτισμικό αλισβερίσι.

Το μεικτό μπάτσελορ γυρνά περιφρονητικά την πλάτη στις κλασικές αντροπαρέες και στις μαζώξεις γυναικών ισορροπώντας το αρσενικό με το θηλυκό στοιχείο στη σύνθεσή του, σαν μια ελάχιστη γροθιά στον ακόμη υπαρκτό σεξισμό. Το ζευγάρι εδώ χαρακτηρίζεται ανεξάρτητο, ελαφρώς εκκεντρικό, πιθανόν με μια μικρή προσκόλληση στην περίοδο της εφηβείας. Το σπίτι τους είναι πάντοτε ανοιχτό για φίλους, ενώ θεωρούνται τύποι έξω καρδιά με μηδαμινή κτητική διάθεση κι ανύπαρκτη ζήλια. Κάποιες στιγμές μελαγχολικά διαπιστώνουν πως οι μέρες της πενθήμερης έχουν ανεπιστρεπτί περάσει και τότε ανασαίνουν βαθιά, τηλεφωνούν στον κολλητό και κανονίζουν την επόμενη μπαρότσαρκα. Η ενηλικίωση μπορεί λοιπόν να περιμένει για ένα ζευγάρι που προσφέρει άπλετο χώρο και χρόνο ο ένας στον άλλον μα στερείται της απαραίτητης εμβάθυνσης κι οικειότητας.

Το ανύπαρκτο μπάτσελορ είναι εκείνο που δεν έγινε ποτέ παρά τις προγραμματικές δηλώσεις γαμπρού και νύφης αφού «ωχ, βρε αδερφέ μου, σαν πολύ να κουράστηκα από την τρεχάλα των προετοιμασιών και δεν το αφήνουμε καλύτερα για αργότερα;». Οι εν λόγω σύντροφοι φημίζονται για τη χουχουλιάρική τους διάθεση και την αναβλητική τους φύση. Η Πρωτοχρονιά τους βρίσκει με πιτζάμες και παντοφλάκια στον καναπέ όπως εξάλλου κι η αλλαγή εποχών και δεκαετιών ολόκληρων. Το δρομολόγιο «σπίτι-δουλειά-δουλειά-σπίτι» για κανέναν δεν το τροποποιούν και παρά τα υψηλά επίπεδα μονοτονίας ο δεσμός αυτός αποδεικνύεται τόσο σταθερός όσο κι η άκαμπτη φύση των μελών του.

Κάπως έτσι ο χορός των γάμων συνεχίζεται για ένα ακόμη καλοκαίρι κι εσύ πια περισσότερο υποψιασμένος καταφτάνεις στα καλέσματα. Τη λίστα των κατηγοριών τσεκάρεις με τρόπο στο κινητό μα έπειτα απ’ τη μνήμη σου την διαγράφεις καθώς κάτι βαθιά μέσα σου ψιθυρίζει πως οι αγάπες σε καλούπια δεν μπαίνουν, αφού οι ιστορίες τους εξελίσσονται τελικά τόσο απρόβλεπτα όσο κι οι ίδια η ζωή.

Συντάκτης: Κατερίνα Τσιτούρα
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη