Να μην πονάς άλλο πια κορίτσι μου

Γεώργιος Σιλιβάκος12/06/2024

Poetica

Να μην πονάς άλλο πια κορίτσι μου

Μοιράσου το:

Lights On?

Άνοιξες τα χέρια σου,

να τρέξουν τα ματωμένα δάκρυά τους

όταν ο νους τα έσφαζε

κι αυτά αιμορραγούσαν μούδιασμα.

Άνοιξες τα μάτια σου να δω όλο το σκοτάδι

που κρύβουν μέσα τους.

Πλησίασα τόσο, όσο χρειάστηκε

για να το πάρω μέσα μου.

Έφερες κοντά το σώμα σου

να νιώσω τους χτύπους της καρδιάς σου.

Άγγιξα το σώμα σου

να νιώσω τις δονήσεις σου.

Ήρθες και μου έδωσες τα χέρια σου,

τον νου σου,

τα μάτια σου,

το σώμα σου

το στόμα σου

να σπάσω την καταραμένη πέτρα του πεπρωμένου.

Κι εγώ σου υποσχέθηκα, να πάρω την ψυχή σου.

Έπειτα, τη δική μου να σου δώσω.

Να μην πονάς άλλο πια κορίτσι μου.

Κι ούτε ποτέ ξανα να μην πονέσεις.

Συντάκτης: Γεώργιος Σιλιβάκος

Γεώργιος Σιλιβάκος

Νοσταλγός σίγουρα, με μια παιδικότητα που δεν εγκατέλειψα ποτέ. Όσα ένιωσα, έζησα, είναι μέσα μου, με οδηγούν. Γιατί γράφω θα ρωτήσεις... Γράφω για μένα. Περιπλανιέμαι συνεχώς αλλάζοντας κόσμους. Μέσα απ' τα ποιήματα εκφράζω όλα όσα έζησα και ζω.
Αν θέλεις να με ψάξεις θα είμαι χαμένος … σε έναν «Χαμένο Παράδεισο Λέξεων» (η ποιητική συλλογή μου από τις εκδόσεις Διάνοια) καταθέτοντας την ψυχή μου και τα όνειρα μου με όλα τα συναισθήματα που συνθέτουν το ταξίδι μας αυτό που λέγεται ζωή.
Άλλοτε ξεχασμένος σε ένα ξέφωτο, μια νύχτα χωρίς φεγγάρι, χαζεύοντας τα αστέρια. Άλλοτε στην πλάτη μιας χήνας να ταξιδεύω σαν το Νιλς Χόλγκερσον. Και άλλοτε στη Χώρα του Ποτέ να παίζω με τα Χαμένα Παιδιά... για το παιδί που δεν χάθηκε ποτέ από μέσα μου.