Νοσταλγία.

Όταν δε θες να γυρίσεις σε λευκό χαρτί

Όταν ψάχνεις μία ακρούλα στο ήδη ζωγραφισμένο

μα ακόμα πιο πολύ

όταν κοιτάς το χαρτί το παλιωμένο

και το θαυμάζεις με δέος

και σου αφήνει χρέος

για στιγμές παρόμοιας χαράς,

όμοιας λύπης

ισοδύναμων αισθημάτων

ανάλογων παθών.

 

Νοσταλγία.

Ακούω και σκέφτομαι ήρεμα νερά

στιγμές ευτυχισμένες.

Μου θυμίζει υποκοριστικά

κι από πίσω σάουντρακ από μελωδίες

που βοηθούν το βλέμμα να παγώσει,

να κολλήσει στο παρελθόν.

Η θύμηση αναβιώνοντας στιγμές,

νοητά λαμβάνει χώρα στο εδώ

μ’ ένα μειδίαμα στα χείλη

έρχονται κοντά φίλοι παλιοί

του πριν συνοδοιπόροι

όταν μόνο μαζί μπορούσαν να σας δουν.

 

Νοσταλγία.

Τη νιώθεις ή την επιθυμείς;

Ομοίωμα της ευτυχίας ψάχνεις 

μέσα από γράμματα στίχους και φωτογραφίες,

λόγια που έκαναν τα μάτια να βουρκώνουν.

Μα εσύ τώρα ζητάς τον λόγο, ή απολογείσαι;

Συγγνώμες ψάχνεις ή είσαι ο θύτης;

Αλήθεια, η λήθη έχει ήδη τη μνήμη θολώσει.

Ξύπνα τώρα!

Το τώρα μόνο ίσως σε λυτρώσει.

 

Συντάκτης: Άλκηστις
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου