Αναμφισβήτητα, ζούμε στην εποχή της εικόνας και για την ακρίβεια, στην εποχή της αψεγάδιαστης εικόνας. Τέλεια σώματα, τέλεια χαμόγελα, τέλεια ζευγάρια, τέλειες ζωές, ποζάρουν αβίαστα, στημένα κι αυτάρεσκα μπροστά στο φακό επιδεικνύοντας τους εαυτούς τους. Εσύ, λοιπόν, ο απλός θεατής κοιτάζεις με θλίψη, απορία, ακόμα και ζήλια την οθόνη του κινητού ή του υπολογιστή σου, θαυμάζοντας μερικές φορές την τόση τελειότητα και πέφτεις, άθελά σου φυσικά, θύμα των ανασφαλειών σου.

Έτσι, βρίσκεσαι στη θέση να κοιτάζεις απ’ τη μία τους τέλειους κοιλιακούς, που ούτε και φέτος κατάφερες ν’ αποκτήσεις κι απ’ την άλλη, τα λίγα παραπάνω κιλά που κληρονόμησες ως προίκα τον τελευταίο χρόνο.

Σε αυτό το σημείο, λοιπόν, είναι πιθανό να ξεκινήσει ένα ατέλειωτο «κατηγορώ» για όσα δεν έκανες για ν’ αλλάξεις την εικόνα σου. Φταις γιατί δεν πήγες στο γυμναστήριο, όσο θα έπρεπε, φταις γιατί για ακόμη μια φορά άφησες στη μέση τη δίαιτα που είχες πει ότι θα εφάρμοζες κατά γράμμα, φταις γιατί είσαι κοντός, φταις γιατί δεν έχεις ανοιχτόχρωμα μάτια, φταις γιατί το πρόσωπό σου έχει ατέλειες, φταις γιατί δεν είσαι τέλειος, φταις γιατί είσαι εσύ.

Τρώγεσαι με τα ρούχα σου, δεν αποδέχεσαι αυτό που είσαι και δεν καταλαβαίνεις ότι αυτές τις στιγμές ασκείς βία στον ίδιο σου τον εαυτό, τον κάνεις εχθρό σου και τον βάζεις σε θέση κατηγορουμένου. Αν δεν αποδεχτείς εσύ τον εαυτό σου, αν δεν τον αγαπήσεις κι αν δεν τον πιάσεις απ’ το χέρι, πώς περιμένεις ότι θα το κάνουν οι άλλοι; Οι ανασφάλειές μας εκπέμπονται κι η αρνητική μας ενέργεια διαχέεται στην ατμόσφαιρα. Είσαι αυτό που αποπνέεις.

Αν πιστεύεις, επομένως, πως οι όποιες ατέλειες που μπορεί να έχεις, καθορίζουν και διαμορφώνουν την ευτυχία σου, τότε σίγουρα κάτι έχεις παρεξηγήσει. Πολλές φορές, μπορεί να πιστεύουμε πως έχουμε όλα τα ελαττώματα του κόσμου, το τραγικό είναι ότι μπορεί να μην είναι εμφανή στους υπόλοιπους, παρά μόνο σε μας. Υπάρχει η περίπτωση, δηλαδή, να μεγεθύνουμε τα τρωτά μας σημεία και να υποτιμούμε με μεγάλη ευκολία όλα όσα μας ξεχωρίζουν και μας κάνουν μοναδικούς.

Δεν είσαι μόνο κιλά, η αξία σου δε μετριέται με μια ζυγαριά και λίγους κοιλιακούς. Δε χρειάζεται να έχεις προδιαγραφές μοντέλου για να είσαι όμορφος. Αν θες να ζυγίσεις κάτι, ζύγισε την αξία που δίνεις στον εαυτό σου και την εκτίμηση που νιώθεις γι’ αυτόν. Κι αν η ζυγαριά γείρει στην πλευρά του «λίγου» τότε να ξέρεις πως ο χαμένος της υπόθεσης θα είσαι εσύ, γιατί αυτό θα σημαίνει πως ναι μεν, είσαι ελαφρύτερος, αλλά αυτό που σου λείπει είναι πολλή αγάπη κι εμπιστοσύνη στον εαυτό σου. Κι όσο αυτό το έλλειμμα δεν αναπληρώνεται, εσύ θα ζεις μέσα σε ένα φαύλο κύκλο, νιώθοντας παγιδευμένος και δυστυχισμένος.

Όλα, όμως, μπορούν ν’ αλλάξουν, αν αποφασίσεις για μία φορά στη ζωή σου, να βάλεις εσένα σε προτεραιότητα και να κοιτάξεις με θάρρος και συμπάθεια τον εαυτό σου στον καθρέφτη. Όλοι γεννιόμαστε με κάποια χαρακτηριστικά, διαφορετικά ο ένας απ’ τον άλλο.

Κάποιοι έχουν ωραίο χαμόγελο, κάποιοι όμορφο και καθαρό βλέμμα, κάποιοι αθλητικό σώμα, κάποιοι άλλοι πανέμορφη και διάφανη ψυχή. Σίγουρα, δεν είμαστε μόνο ένα πράγμα, αφού είμαστε πολυδιάστατα όντα και δε σημαίνει απαραίτητα πως το ένα χαρακτηριστικό αναιρεί το άλλο. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι αναλωνόμαστε τόσο πολύ στο πώς θα βελτιώσουμε την εμφάνισή μας και βάζουμε σε δεύτερη μοίρα τον τρόπο με τον οποίο θα καλυτερεύσουμε την ψυχή μας. Ξεχνάμε μερικές φορές ότι το μέσα και το έξω είναι άρρηκτα συνδεδεμένα , γι’ αυτό υγιής κι ισορροπημένος θεωρείται ο άνθρωπος που φροντίζει, όχι μόνο το σώμα, αλλά και το πνεύμα του.

Για να δεις, λοιπόν, τον εαυτό σου ν’ αλλάζει, θα πρέπει η διάθεση για αλλαγή να πηγάζει από μέσα σου. Θα πρέπει να θες να γίνεις καλύτερος, όχι για να μοιάσεις σε κάποιον άλλο ούτε για ν’ αγγίξεις το τέλειο, αλλά για να συμφιλιωθείς επιτέλους με τον χειρότερο εχθρό σου, τον εαυτό σου. Η τελειότητα, εκτός από ουτοπική, είναι και βαρετή. Δε χρειάζεται να γίνεις άλλη μια κόπια για να γίνεις ευτυχισμένος ούτε είναι απαραίτητο να αρέσεις σε όλους.

Στάσου για μια φορά μπροστά απ’ τον καθρέφτη σου και δες τον χωρίς προκατάληψη, απαλλαγμένος από κοινωνικά στερεότυπα και περιττά περιτυλίγματα. Είσαι αυτός που είσαι και σίγουρα δεν είσαι λίγος. Χαμογέλασε στον εαυτό σου, νιώσε τυχερός που είσαι υγιής και κάνε μια καινούργια αρχή.

Τότε, ίσως, και να καταφέρεις να δεις τον εαυτό σου, όπως ακριβώς είναι στην πραγματικότητα. Και μπορεί αυτό που θα δες να μην είναι τέλειο, σίγουρα, όμως, θα είναι 100% αληθινό.

Συντάκτης: Αλεξάνδρα Γεώργα
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη