Έχετε σκεφτεί ποτέ τι κρύβεται πίσω από ένα όμορφο χαμόγελο που μόλις αντικρίσατε ή τα δυνατά γέλια που συχνά ακούτε; Τα περισσότερα από αυτά στεγάζουν τις πιο γελαστές και χαρούμενες ψυχές, ενώ άλλα τις πιο ανασφαλείς και πληγωμένες. Όπως και να ‘χει, όμως, το γέλιο μας φέρνει όλους ένα τσακ πιο κοντά. Σκεφτείτε το ως εξής: την ώρα που γελάμε, τσαλακωνόμαστε, γινόμαστε «ευάλωτοι» και δεν ελέγχουμε πάντα τις αντιδράσεις ή τις κινήσεις μας, όπως για παράδειγμα γελάμε τόσο δυνατά που ακουγόμαστε μέχρι τον δρόμο, χτυπάμε παλαμάκια δυνατά χωρίς κανέναν απολύτως λόγο, σκουντάμε τον ώμο του διπλανού μας ανεξέλεγκτα ή ακόμα τον σπρώχνουμε μέχρι να παραπατήσει ή να πέσει από την καρέκλα –όταν φυσικά έχουμε μια έστω μικρή οικειότητα με τα πρόσωπα αυτά–, μη γίνουμε και εντελώς ρεζίλι. Χάνουμε εν μέρει τον έλεγχο του εαυτού μας όταν γελάμε ή καλύτερα, αφήνουμε τον εαυτό μας ελεύθερο.

Είναι ωραίο να περιβάλλεσαι από πρόσωπα που να μπορείτε να γελάτε με το πιο χαζό ανέκδοτο ή με το αστείο βίντεο που είδατε σαν να μην έχετε ξαναδεί ποτέ κάτι παρόμοιο. Τέτοια πρόσωπα γελαστά που σου φτιάχνουν τη διάθεση με τα λαμπερά χαμόγελα και τα ξεκαρδιστικά γελάκια τους, γιατί εκεί δεν μπορείς να κάνεις τίποτε άλλο απ’ το να τους ακολουθήσεις. Κι ας κρατάει μόνο λίγο.

Πραγματικά σπουδαίο, όμως, είναι να περιβάλλεσαι από άτομα που μπορούν να σε κάνουν να γελάσεις μόνο και μόνο επειδή ειρωνεύτηκαν τον ίδιο τους τον εαυτό. Άτομα ακομπλεξάριστα που έχουν το ταλέντο να σαρκάζονται με τα πάντα και ιδιαίτερα με τους ίδιους. Δε χρειάζεται να τους δεις να γελάνε ώστε να σε παρασύρουν, παρά μόνο να τους ακούσεις να μιλάνε παρουσιάζοντας τις ατέλειές τους με μαεστρία και άπλετο χιούμορ που δεν μπορείς να κρατήσεις τα ξεσπάσματα γέλιου.

Άτομα χωρίς τους κοινούς περιορισμούς που θα σου πουν ό,τι θέλουν για τους ίδιους χωρίς να νοιάζονται ή να ανησυχούν για τη γνώμη των άλλων. Άτομα ξεκάθαρα και συμφιλιωμένα από καιρό με τους προσωπικούς τους δαίμονες που δεν παρουσιάζουν τα δεινά που πέρασαν σαν μαρτύριο για να τους λυπηθείς εσύ κι ο οποιοσδήποτε, αλλά σαν ανέκδοτο με σκοπό να διασκεδάζουν τους γύρω τους. Δεν πρόκειται ποτέ να βαρεθείς να είσαι με ένα άτομο που ξέρει να συνδυάζει άψογα το χιούμορ με τον αυτοσαρκασμό.

Ο αυτοσαρκασμός είναι ένα ξεχωριστό χαρακτηριστικό, που σχετίζεται με την πρόσχαρη προσωπικότητα και την καλή διάθεση και αποτελεί ενδεχομένως τη βάση για την αίσθηση του χιούμορ. Πίσω από τα μεγάλα χαμόγελα και το χιούμορ, όμως, μπορεί κάποιος να κρύβει εξίσου καλά τις ανασφάλειές του. Υπάρχει μια πολύ λεπτή γραμμή που χωρίζει το χιούμορ κατά ανάγκη, προσπαθώντας να κρύψει ίσως λίγο άγαρμπα κάποιος τις ατέλειές του και να νιώσεις συμπόνια για το πρόσωπο αυτό, από τον αυθεντικό αυτοσαρκασμό κάποιου που σε κάνει να λατρέψεις την «άσχημη» πλευρά εξίσου με την όμορφη.

Γενικότερα το χιούμορ και ο αυτοσαρκασμός μας βοηθά να νιώθουμε πιο ελεύθεροι και συνεπώς χαρούμενοι. Η άσχημη κριτική είναι ένδειξη μεγάλης ανασφάλειας είτε από τους άλλους είτε από εσένα και ο καλύτερος τρόπος για να την αποβάλεις είναι να αποδεχτείς ολοκληρωτικά και με όλη την καλή σου διάθεση τις ατέλειες που σε χαρακτηρίζουν.

Μη φοβάστε να αυτοσαρκαστείτε! Αρκεί, βέβαια, να είναι αληθινό. Να μην κρύβει από πίσω την προσπάθειά μας να καμουφλάρουμε τα ελαττώματά μας, αλλά να τα προβάλουμε στους άλλους ως μέρος του εαυτού μας, αναγκάζοντάς τους με τον τρόπο αυτό να τα αποδεχτούν, επειδή εμείς δεν πρόκειται καν να προσπαθήσουμε να τα αλλάξουμε!

 

Συντάκτης: Μαρία Εφρεμίδη
Επιμέλεια κειμένου: Μάιρα Τσιρίγκα