Πριν από 1 χρόνο πήρα το σακίδιό μου μ’ ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή και τις ελπίδες μου παρέα κι ετοιμάστηκα για Λατινική Αμερική. Αυτό το ταξίδι άλλαξε τη ζωή μου και διεύρυνε τους ορίζοντές μου. Ένιωσα πιο έντονα από ποτέ τη σημασία που έχει κάθε μας μέρα κι αισθάνθηκα πολίτης του κόσμου.

Το ταξίδι αυτό μου έμαθε να πηγαίνω με το flow που λένε κι οι φίλοι μας οι Άγγλοι. Τα πιο συναρπαστικά πράγματα ήταν εκείνα που δεν είχα καν προγραμματίσει. Βρέθηκα από υπέροχες πόλεις σε περιπέτειες στη ζούγκλα και κατέληξα να πίνω κοκτέιλ στον ωκεανό. Όταν ταξιδεύεις να εμπιστεύεσαι το ένστικτό σου και μη διστάζεις να μιλάς με αγνώστους. Οι ντόπιοι ήταν απ’ τους καλύτερους ανθρώπους που γνώρισα και είναι πάντα πρόθυμοι να σε βοηθήσουν. Γι’ αυτό καμιά φορά χρειάζεται να παίρνεις έναν χάρτη σαν τους παλιούς καιρούς και να ‘σαι έτοιμος να χαθείς για να βρεθείς στα πιο όμορφα σοκάκια.

Να βγαίνεις με τους φίλους που έκανες και να πηγαίνετε για χορό σε τοπικά μαγαζιά. Να κλείνεις τραπέζι σε ένα μέρος που σου πρότεινε κάποιος χωρίς πολλές προσδοκίες. Να δοκιμάζεις νέες γεύσεις κι ας μην είναι στις προτιμήσεις σου. Οι συζητήσεις τα ξημερώματα γύρω απ’ τη φωτιά με ποτό στο χέρι να είναι απ’ τις πιο όμορφες αναμνήσεις σου. Να πακετάρεις όσα λιγότερα μπορείς, αφού το μόνο που πραγματικά θα χρειαστείς είναι ένα χαμόγελο στα χείλη.

Να προσπαθήσεις να μάθεις λίγες εκφράσεις στη γλώσσα της χώρας που πας, ένα γεια και ένα ευχαριστώ μπορούν να σε πάνε πολύ μακριά. Τα πρωινά στη βεράντα στα χόστελ με τον ήλιο παρέα σου φτιάχνουν τη διάθεση και πάντα θα έχει κόσμο να γνωρίσεις. Να ακούς τις ιστορίες άλλων ταξιδευτών, να σε μεταφέρουν σε άλλα μέρη και να νιώθεις νοσταλγία για μέρη που δεν έχεις επισκεφτεί.  Να φεύγεις για μια περιπέτεια με άτομα που μόλις γνώρισες, θα έχεις να λες μετά μοναδικές ιστορίες.

Να δοκιμάζεις νέα πράγματα και να τολμάς. Να ξεχνάς ποιος είσαι στον τόπο κατοικίας σου, ν’ αφήνεις πίσω όσα σε απασχολούν. Να ζήσεις έναν έρωτα παθιασμένο που θα σε συνεπάρει κι ακόμα κι αν όταν λήξει σου αφήσει μια πληγή να ‘σαι σίγουρος πως θα αξίζει κάθε δευτερόλεπτο. Να γράφεις σε ημερολόγιο όσα θέλεις να εκφράσεις, να αποτυπώνεις αυτά που ζεις. Μετά από χρόνια που η μνήμη σου θα εξασθενήσει, θα έχεις έναν θησαυρό στον οποίο θα μπορείς να γυρνάς όποτε νιώθεις ανάγκη.

Κάνε φίλους από άλλες χώρες, έχουν να σου δώσουν πολλά. Να μοιραστείς εμπειρίες, να ξεστομίσετε ασυναρτησίες, να δημιουργήσετε στιγμές παρέα. Να κρατήσεις επαφή και σε δεύτερο χρόνο θα μπορείς να τους επισκεφτείς, να αποκτήσεις σπίτια σε κάθε γωνιά της γης. Να βγάζεις φωτογραφίες, να απαθανατίζεις εικόνες, μέρη, ανθρώπους, τη φύση, στιγμές. Θα φτιάξεις έτσι ένα μοναδικό κολλάζ για να θυμάσαι πάντα τι έζησες και για να διακοσμεί το σπίτι σου αργότερα. Αυτό που έμαθα στο ταξίδι μου είναι η σημασία της αποδοχής. Έμαθα πολλά καινούρια πράγματα, αγάπησα, πόνεσα, έζησα. Άφησα αποτυπώματα στα μέρη που επισκέφτηκα και κομμάτια απ’ την καρδιά μου.

Το ταξίδι αυτό θα είναι για πάντα μια ιστορία που με χάραξε και με έκανε έναν άνθρωπο με πιο ισχυρό μυαλό και πιο ζεστή καρδιά. Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον εαυτό μου που το τόλμησα και ελπίζω να σε παρακίνησα έστω και λίγο να δοκιμάσεις κάτι παρόμοιο. Ο κόσμος σε περιμένει, πάρε ένα εισιτήριο, μην το πολυσκεφτείς και φύγε!

Συντάκτης: Βίκυ Μήλιου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.