Αν υπήρχε 11η εντολή, τότε σίγουρα αυτή θα ήταν η «ου μπλέξεις». Η μεγαλύτερη ευχαρίστηση του κακομαθημένου φτερωτού Θεού, είναι να μπλέκει πρόσωπα και καταστάσεις. Ουκ ολίγες φορές έμπλεξες εκεί όπου ευχόσουν ποτέ να μην μπλέξεις. Στα τέλη της δεκαετίας του 70′, ο Λάκης Τζορντανέλλι, μας τραγούδησε με επιτυχία και πολλές τύψεις «το κορίτσι του φίλου μου». Οι περισσότεροι μπορεί να μη γνωρίζετε το συγκεκριμένο κομμάτι, υποθέτω όμως πως ξέρετε την κατάσταση αυτού.

«Φιλία λέξη ιερή, φιλία λέξη θεία» γράφαμε με καμάρι στα λευκώματα την εποχή των μαθητικών μας χρόνων. Όπως καθετί ιερό, έτσι και η φιλία, έχει κάποιους άγραφους νόμους. Πολλά συγχωρούνται στο όνομά της, αλλά αν καταπατήσεις τον σημαντικότερο νόμο της, τότε διαπράττεις ιεροσυλία. «Ποτέ μην επιθυμήσεις τη σχέση του φίλου/φίλης σου». Δεν είναι λίγες οι φιλίες όπου έχουν καταστραφεί για αυτόν τον λόγο με αποτέλεσμα να υπάρχουν μόνο ως μια κακή ανάμνηση.

Όλοι έχουμε βρεθεί σε αυτή την άβολη θέση. Ήταν η στιγμή όπου η κολλητή γνώριζε στην πολυμελή κοριτσοπαρέα το νέο της αμόρε. Ψηλός, μελαχρινός, όμορφος. Δύσκολο να μην τον κοιτάς. Ακόμη πιο δύσκολο όταν η χημεία ανάμεσά σας στις συζητήσεις ήταν εμφανής. Δεν μπορούσες να ξεχωρίσεις αν ο ενθουσιασμός σου ήταν επειδή η φίλη σου βρήκε τον «τέλειο» γκόμενο ή επειδή είχες ενθουσιαστεί η ίδια από αυτόν. Ο καιρός περνούσε και οι κοινές συναντήσεις πληθύνονταν. Ίσως, να γίνονταν και ιδιωτικές, χωρίς να το καταλάβεις, με ένα «αθώο» χιουμοριστικό μήνυμά σου που πρόδιδε μόνο σ’ εσένα την έλξη που ένιωθες. Και πριν καλά-καλά το καταλάβεις, είχες τσιμπηθεί με το αγόρι της φίλης σου.

Τα πράγματα, όμως, μπορούσαν να γίνουν πολύ χειρότερα. Όταν έβλεπες για πρώτη φορά τη νέα κατάκτηση του κολλητού σου και έλεγες από μέσα σου, «Ρε τον μπαγάσα…». Σου άρεσε. Στην αρχή δεν ήταν επιλήψιμο. Τις επόμενες φορές όμως; Όταν κάρφωνες τα μάτια σου πάνω της; Πατούσες τα όρια. Τη στιγμή, όμως, που έπιασες το βλέμμα της να σε κοιτά επίμονα, τα είχες ξεπεράσει ήδη. Της αρέσω ή κατάλαβε ότι μου αρέσει; Ίδιος βαθμός επικινδυνότητας. Το απαγορευτικό στον δρόμο όπου ήθελες να διαβείς, ήταν τεράστιο και με φωτεινά γράμματα. Δεν μπορούσες, όμως, να μην ακούσεις τη σφυρίχτρα του τροχονόμου που σου έλεγε «έλα», σαν μια άλλη σειρήνα. Το  «ου μπλέξεις» ανήκε στο παρελθόν.

Και κάπου εδώ έρχεται η ώρα του λαϊκού δικαστηρίου. Μου αρέσει το κορίτσι του φίλου μου, αλλά δε χρειάζεται να διακινδυνεύσω τη φιλία μας και να του το πω εφόσον δε σημαίνει κάτι. Αθώος κατηγορούμενε. Με φλερτάρει το αγόρι της φίλης μου, δεν μπορώ να της πω κάτι τέτοιο και να την επηρεάσω. Αθώα η κατηγορουμένη. ΌΧΙ. Απόλυτα και κάθετα, όχι. Δεν παραβιάζουμε ποτέ αυτόν τον άγραφο νόμο. Είτε δεν επέλεξες να σου αρέσει, είτε δέχεσαι εσύ το φλερτ χωρίς να το επιδιώκεις, θεωρείσαι ένοχος. Αν μια λέξη χαρακτηρίζει τη φιλία, αυτή είναι η μπέσα. Παραδέχεσαι ή ενημερώνεις τον φίλο/φίλη από την αρχή. Όσο άβολο κι αν είναι, του λες ευθύς εξαρχής ότι σου αρέσει. Όσο κι αν κινδυνεύεις να βγεις ψεύτρα ή να κατηγορηθείς η ίδια, ενημερώνεις από τα πρώτα σημάδια τη φίλη σου για τις κινήσεις του αγοριού της.

Οι περιπτώσεις που οι φιλίες χάλασαν, ακόμα κι αν αυτός ήταν κεραυνοβόλος ή καρμικός έρωτας, είναι αδικαιολόγητες. Απ’ τη στιγμή που γνωρίζεις την κοπέλα του φίλου σου, αυτομάτως σταματά να υπάρχει σαν γυναίκα για σένα. Το αγόρι της φίλης σου διαγράφεται από τα μητρώα αρρένων.

Οι ερωτικές σχέσεις έρχονται παρέρχονται. Οι φιλικές, όμως, κρατούν δυνατές ρίζες χρόνων. Γιατί να ρισκάρεις να ξεριζώσεις αυτή τη γερή και ποτισμένη από δυνατές στιγμές σχέση; Δε διακινδυνεύεις μόνο τη φιλία, αλλά και τον χαρακτήρα σου. Όταν τα γούστα και τα καπρίτσια εκπληρωθούν, ο μόνος χαμένος θα είσαι εσύ. Χωρίς τον απαγορευμένο έρωτα, χωρίς την αδιάσπαστη μέχρι τότε φιλία. Και σίγουρα το όνομα του Ιούδα θα σε κυνηγά παντού.

Να μην ξεχνάς ποτέ, πως η μπέσα ανταμείβεται, ενώ η αδυναμία τιμωρείται! Αν καταπάτησες την 11η εντολή, φέρσου όπως αρμόζει σε κάτι τόσο ιερό όπως η φιλία, με μπέσα!

ΥΓ: Για αυτούς που καταριούνται ήδη εκείνους τους φίλους. «Ο αναμάρτητος πρώτος τον φίλο βρισέτω».

Συντάκτης: Κωνσταντίνος Συριόπουλος
Επιμέλεια κειμένου: Μάιρα Τσιρίγκα