Απ’ την πρώτη στιγμή που γεννιέσαι, ξεκινάς να μαθαίνεις αμέτρητα πράγματα, υπέροχοι ορίζοντες, σε περικυκλώνουν κι εσύ ένα τόσο δα πλάσμα, αρχίζεις να ρουφάς όλες αυτές τις πληροφορίες, χωρίς να το καταλαβαίνεις. Ύστερα αρχίζεις και διαμορφώνεις τη γνώμη σου, για πολλά πράγματα, πλάθεις σιγά-σιγά το δικό σου χαρακτήρα. Μέσα σου μεγαλώνουν, με την τροφή που τους δίνεις, διάφορες αξίες και συναισθήματα. Μέσα σε αυτές τις αξίες και τα συναισθήματα, υπάρχει και ένας μικρός ανθρωπάκος, που τον λένε «εγωισμό» και θέλει κι αυτός να μεγαλώσει.

Πόσες φορές έβαλες το εγώ σου πάνω από οτιδήποτε; Πόσες; Πολλές. Κανένας δεν είπε ότι το να σκέφτεσαι τον εαυτό σου, να τον φροντίζεις, να τον αγαπάς, είναι λάθος, στο κάτω-κάτω αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου, που δε θα σε εγκαταλείψει ποτέ, ποιον θα αγαπάς. Να σε αγαπάς, να σου κάνεις όλα τα χατίρια, αλλά πρόσεχε τι αγάπη θα δώσεις και πώς θα τη δώσεις.

Σου ξανακάνω την ερώτηση, αλλά διατυπωμένη διαφορετικά. Πόσες φορές, ο εγωισμός μπήκε μπροστά σου και δεν άκουγες κανέναν; Πολλές. Το να ακούσεις κάποιες φορές κι άλλες φωνές πέρα απ’ τη δική σου, δε βλάπτει την υγεία, αντιθέτως κάνει πολύ καλό.

Το να βάζεις πάντοτε, τον εαυτό σου πάνω από όλα, δεν είναι κι ό,τι καλύτερο, το να αποτρέπεις τον εαυτό σου απ’ τη διεκδίκηση κάθε ευθύνης, σε κάνει, ανάξιο. Κανένας δεν έπαθε κάποιο κακό κάνοντας πίσω, ούτε και σε εσένα θα συμβεί τίποτα, δεν πρόκειται να πνιγείς αν κάποια φορά καταπιείς τις εγωιστικές σου απόψεις, σταμάτα να βάζεις πάντα το εγώ σου μπροστά και σκέψου ότι δεν είσαι ο μόνος που έχει συναισθήματα, μάθε να ασκείς αυτοκριτική. Το να κρατάς πάντα μια εγωιστική στάση σε όλα, σε οδηγεί στην αλαζονεία και σε υποβαθμίζει στα μάτια των άλλων.

Πρέπει να αρχίσεις να βλέπεις τα πράγματα σφαιρικά, να ακούσεις γνώμες, να ζυγίσεις καταστάσεις. Τα πράγματα δεν είναι όπως θέλεις, εσύ καμιά φορά είναι λίγο διαφορετικά, πολύ διαφορετικά, αν καθίσεις να το σκεφτείς. Ξεκίνα να νοιάζεσαι για τον δίπλα σου, μην ακούς μόνο τη φωνή, που σου λέει «έχω εγώ μόνο δίκιο, είμαι τέλειος, δεν κάνω ποτέ λάθη» γιατί δεν ισχύει. Αν θεωρείς πως είσαι αλάνθαστος κι έχεις πάντα δίκιο, τότε το παιχνίδι είναι χαμένο και το έχεις χάσει απ’ την ίδια τη ζωή, απ’ τον ίδιο σου τον εαυτό.

Προσπάθησε όσο μπορείς να μετριάσεις τις απόψεις σου, ανάλογα με την κατάσταση που επικρατεί, καμιά φορά είναι καλύτερο να ακούς πάρα να μιλάς, βγάλε το πέπλο του υπερεγώ απ’ τα μάτια σου, δεν είσαι τέλειος και κανένας δεν είναι, το ευχάριστο όμως είναι ότι δε χρειάζεται να είσαι τέλειος.

Γι’ αυτό λοιπόν, αυτό το μικρό ανθρωπάκι που έχεις μέσα σου απ’ την αρχή της ζωής σου, μάθε πολύ προσεχτικά πώς να το αναπτύξεις, πώς και με ποιο τρόπο θα το μεγαλώσεις, την τροφή που θα του δώσεις, γιατί αν δεν προσέξεις, μία μέρα αυτό το ανθρωπάκι, που τότε ούτε καν φαινόταν, θα μεγαλώσει τόσο πολύ, που θα σε πνίξει, γι’ αυτό πριν προλάβει να σε πνίξει, κάνε την κίνηση ματ και πνίξε το εσύ.

Συντάκτης: Σταυρούλα Τζουβάνη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη