Εικονική εποχή είναι ο αιώνας αυτός. Τα πάντα αξιολογούνται με βάση την εικόνα και το πιο θλιβερό, ακόμη κι οι άνθρωποι. Δεν ξέρουν πως η εικόνα πρέπει να είναι το τελευταίο πράγμα που πρέπει να κοιτάς σε έναν άνθρωπο, το τελευταίο πράγμα για να κρίνεις κάποιον  είναι η εξωτερική του εμφάνιση κι η εικόνα του. Όλοι ανησυχούν κι αγχώνονται επειδή η φωτογραφία τους δεν πήρε όσα likes περίμεναν, προσπαθούν κι αλλάζουν την εικόνα τους διότι νομίζουν πως δεν αρέσουν, πως δεν είναι ικανοί να μαζέψουν likes για να φτιάξει η διάθεσή τους, με αποτέλεσμα να μην αναγνωρίζουν τον εαυτό τους, να τον μισούν και να τον μειώνουν. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν, είναι ότι δε χρειάζονται τα likes για να νιώσουν καλά, για να αγαπήσουν τον εαυτό τους. Δε χρειάζονται μια φωτογραφία για να τους δείξει την αξία που έχουν.

Ίσως το πιο δύσκολο πράγμα στο κόσμο, είναι να αγαπήσετε τον εαυτό σας και ακόμη πιο δύσκολο, να κάνετε τους άλλους να αγαπήσουν το είναι τους και δεν εννοώ τον εύκολο τρόπο, δεν εννοώ να τον βοηθήσεις ώστε να αλλάξουν και να νιώσουν καλά, αλλού παίζεται το παιχνίδι. Το πιο όμορφο πράγμα με διαφορά είναι να κάνετε τους άλλους να αγαπάνε τον εαυτό τους όπως ακριβώς είναι με τις ατέλειές τους, χωρίς να προσπαθείτε να τους αλλάξετε, χωρίς να προσπαθείτε να τους αλλοιώσετε. Τι πιο αξιοθαύμαστο είναι να μάθεις σε κάποιον πως αυτό που είναι, είναι αυτό που τον κάνει ξεχωριστό, αυτό που τον κάνει να είναι διαφορετικός κι αυθεντικός.

Κάντε τους άλλους να αγαπήσουν κάθε ελάττωμά τους, να μπορέσουν να καταλάβουν πως η κάθε τους ατέλεια είναι αυτή που τους χαρίζει τη διαφορετική νότα από όλους τους άλλους και πως αυτό είναι το δυνατό τους σημείο. Μέσα σε έναν κόσμο που όλοι αντιγράφουν και μετατρέπονται σε φθηνά αντίγραφα, μάθε στον κόσμο να είναι αυθεντικός. Κάνε κάποιον να χαμογελάει γι’ αυτό που είναι, να νιώθει όμορφα όπως ακριβώς αυτός επέλεξε κι όχι οι άλλοι.

Δεν έχει σημασία αν είσαι εύσωμος η όχι, κοντός ή ψηλός, αν έχεις λίγα περισσότερα κιλά, αυτό δε σημαίνει πως δεν αξίζεις και στο κάτω-κάτω ποιος είπε πως για να είσαι ευτυχισμένος πρέπει να έχεις διαστάσεις μοντέλου, αυτό να τους υπενθυμίζετε, να τους κάνετε να νιώθουν όμορφα με αυτό που αντικρίζουν στον καθρέφτη τους όταν ξυπνάνε κάθε πρωί, το αυθεντικό του καθένα, το αληθινό το αψεγάδιαστο.

Να μην ντρέπονται για αυτό που είναι να μην κρύβονται πίσω από φανταχτερά περιτυλίγματα, να μη φοβούνται να βγάλουν προς τα έξω τον πραγματικό τους χαρακτήρα, αυτόν τον χαρακτήρα που πάλεψαν για να τον δημιουργήσουν. Θυμίστε τους πως κανένας δε θέλει το ψεύτικο, πάντα το αληθινό είναι προτιμότερο. Δείξτε τους πως αυτό που εκείνοι θεωρούν λάθος πάνω τους, μπορεί να είναι αυτό που θα τους χαρίσει πολλά, αυτά που θα γίνει ο σύμμαχός τους.

Τι πιο όμορφο να κάνετε τους άλλους να αγαπάνε τους εαυτούς τους, να τους κάνετε να χαμογελάνε επειδή μάθανε να αγαπάνε τις ατέλειές τους και τι πιο συγκινητικό για εσάς τους ίδιους να ξέρετε ότι εσείς βοηθήσατε σε όλο αυτό και να νιώθετε γεμάτοι απ’ τη ζωή.

Συντάκτης: Σταυρούλα Τζουβάνη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη