Λένε, συνήθως, πως σ’ αυτήν τη ζωή ό,τι δίνεις παίρνεις. Πόσο εκ του ασφαλούς μιλάμε, όμως, όλοι μας, όταν ξεστομίζουμε τέτοιες βαρύγδουπες εκφράσεις; Υπάρχει αλήθεια αυτό το αίσθημα της δικαιοσύνης και της αμοιβαιότητας κάθε φορά που αποφασίζουμε να ερωτευτούμε; Μάλλον, όχι. Διαφορετικά, δε θα υπήρχαν τόσοι και τόσοι άνθρωποι, οι οποίοι βίωσαν την περιφρόνηση και την αδιαφορία, από άτομα τα οποία ερωτεύτηκαν με πάθος και τα οποία διεκδίκησαν μέχρι τελικής πτώσεως.
Και ναι, υπάρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι, ιδιαιτέρως ευαίσθητοι κι αλτρουιστές, όσον αφορά θέματα αγάπης κι έρωτα, οι οποίοι αποφασίζουν να δοθούν μ’ όλο τους το είναι κάθε φορά που ερωτεύονται, χωρίς καμία διάθεση για τσιγκουνιές και περικοπές σ’ όλα αυτά που νιώθουν. Ίσως συμβαίνει επειδή ερωτεύονται πραγματικά λίγες φορές στη ζωή τους, αλλά όταν το κάνουν, ξέρουν ακριβώς πώς να το ζουν και να το δείχνουν. Διεκδικούν, επιμένουν κι υπομένουν τα πάντα, ακόμη και την παντελή έλλειψη αδιαφορίας και σεβασμού απ’ τη μεριά του άλλου.
Επειδή πέρα από ‘κείνους τους πρώτους, υπάρχουν κι αυτοί οι δεύτεροι, οι οποίοι έχουν μάθει να περιφρονούν με μεγάλη άνεση καθετί που φαντάζει αδιάφορο στα μάτια τους, επιδεικνύοντας με τον τρόπο αυτόν την ασέβειά τους προς τα συναισθήματα των πρώτων. Οι τρόποι για να σε ματαιώσουν; Μα και βέβαια πολλοί και διάφοροι. Λίγη έμπνευση, λίγη φαντασία και λίγη καλή θέληση να ‘χει ο άλλος κι από τρόπους άλλο τίποτα.
Πόσες κλήσεις και πόσα μηνύματα να ‘μειναν, άραγε, αναπάντητα, με την πρόφαση ότι είτε δεν έφτασαν ποτέ στον αποστολέα τους ή ότι εκείνη τη στιγμή κάτι σημαντικότερο συνέβαινε στη ζωή του; Βέβαια, δεν είναι η απόσταση μόνο εκείνη που ευνοεί αυτήν την περιφρόνηση. Όταν ο άλλος είναι αποφασισμένος ν’ απαξιώσει κάθε σου συναίσθημα και κάθε σου προσπάθεια, μπορεί να το πετύχει κι από κοντά. Τυπικοί χαιρετισμοί σε συνδυασμό με απότομες και κοφτές απαντήσεις είναι μερικοί απ’ τους κλασσικούς τρόπους, με τους οποίους εκείνοι που περιφρονούν ξέρουν να δείχνουν την αδιαφορία τους.
Πιο θλιβερό είναι, όμως, όταν η περιφρόνηση αυτή υφίσταται μέσα σε μια σχέση. Είναι από ‘κείνες τις στιγμές που νιώθεις ότι έχεις αρχίσει να δένεσαι με τον άλλον κι αποφασίζεις να του εκμυστηρευτείς όλα όσα νιώθεις για ‘κείνον, με κάθε λεπτομέρεια. Ωστόσο, η προσδοκώμενη απάντηση δεν έρχεται ποτέ από πλευράς του. Αντί γι’ αγκαλιές και φιλιά, το μόνο που λαμβάνεις εκείνη την ώρα είναι ένα ειρωνικό, γεμάτο έπαρση χαμόγελο, τ’ οποίο συνοδεύεται απ’ τις εξής λέξεις: «Βιάστηκες να αισθανθείς».
Αλήθεια, όμως, πόσο εύκολο είναι να ματαιώνεις και να ματώνεις τον άνθρωπο που ξέρεις ότι θα ‘κανε τα πάντα για σένα, με μία σου μόνο λέξη; Εκείνον που αποφάσισε να σου ξεδιπλώσει το μεγαλείο της ψυχής του, δίχως να του το ζητήσεις; Όπως φαίνεται, λοιπόν, για μερικούς ανθρώπους αυτό είναι αρκετά εύκολο κι ανώδυνο. Μπορεί να πρόκειται γι’ ανθρώπους που ‘χουν πληγωθεί πολύ στη ζωή τους κι η αγάπη είναι κάτι ξένο προς αυτούς, που τους τρομάζει, ή μπορεί να ‘ναι απλά άνθρωποι που αρέσκονται να παίρνουν την επιβεβαίωση που χρειάζονται, μέσα απ’ τα συναισθήματα των άλλων.
Αναμφίβολα, σ’ όποια κατηγορία κι αν ανήκουν, η περιφρόνησή τους δε δικαιολογείται σε καμία περίπτωση. Είναι απολύτως κατανοητό κι αποδεκτό να μη σ’ αρέσει κάποιος, άλλα όχι να παίζεις με τα συναισθήματά του. Γιατί δεν είναι οι άνθρωποι άψυχα παιχνίδια για πούλημα. Σκέφτονται, νιώθουν, πονάνε και γι’ αυτό προτιμούν τις ξεκάθαρες εξηγήσεις, όσο σκληρές κι αν είναι αυτές. Είναι, μάλλον, αυτή η αδυναμία μας για ξεκάθαρες εξηγήσεις που ‘χει δημιουργήσει τόσους ανεκπλήρωτους έρωτες και τόσα απωθημένα.
Επιμέλεια Κειμένου Κατερίνας Τσαμπίκας Ρόγγα: Ιωάννα Κακούρη
Συντάκτης: Κατερίνα Τσαμπίκα
