8 ψυχολογικές εξηγήσεις που τελικά αποδείχθηκαν μπαρούφες

Όλη μας τη ζωή προσπαθούμε να βρούμε εξηγήσεις: γιατί συμβαίνει κάτι, πού αποσκοπεί, πώς θα το κάνουμε καλύτερο. Ψάχνουμε -καμιά φορά μάταια- να βρούμε την τέλεια συνταγή για ν’ αγγίξουμε τη θέωση. Θέλουμε να καταλαβαίνουμε τα πάντα ή τουλάχιστον να μπορούμε να έχουμε την προοπτική να το καταφέρουμε εν καιρώ. Ενίοτε, αυτές μας οι αναζητήσεις βρήκαν αποκούμπι σε ψυχολογικές επεξηγήσεις που όμως δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Εδώ θα βρεις 8 που μας βόλεψαν αλλά τελικά δεν ισχύουν.

1. Χρησιμοποιούμε μόνο το 1% του εγκεφάλου μας

Αχ, θα βόλευε πολύ αυτό για να δικαιολογήσουμε και κάποιες συμπεριφορές αλλά θα μας στεναχωρήσουμε αφού θ’ αντιληφθούμε ότι χρησιμοποιούμε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό του εγκεφάλου μας και μάλιστα 86 δις. νευρώνων πεθαίνουν αν μείνουν αδρανείς. Όχι, λοιπόν, δε φταίει το γεγονός ότι χρησιμοποιούμε μικρό ποσοστό του εγκεφάλου μας αλλά ότι δεν το χρησιμοποιούμε σωστά.

2. Χρησιμοποιούμε μόνο το αριστερό ή το δεξί τμήμα του εγκεφάλου μας

Άλλη μια «παρεξήγηση» σχετικά με τον εγκέφαλό μας είναι αυτή που αφορά το τμήμα το οποίο χρησιμοποιούμε. Θεωρίες ήθελαν να χρησιμοποιούμε μόνο ένα τμήμα του, ανάλογα με το αν είμαστε δεξιόχειρες ή αριστερόχειρες, αισθηματίες ή ορθολογιστές. Ωστόσο αυτό ανατράπηκε όταν έρευνες απέδειξαν ότι τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου μας ενώνονται οπότε κάνουμε ταυτόχρονη χρήση νευρώνων κι από τις δύο πλευρές.

3. Όποιος έχει ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή είναι πολύ οργανωτικός

Συνήθως, πρώτη μας σκέψη όταν μαθαίνουμε ότι κάποιος πάσχει από ιδιοψυχαναγκαστική διαταραχή (ΙΨΔ) είναι ότι αυτός ο άνθρωπος θα έχει μανία με την καθαριότητα, θα έχει τα πάντα πολύ οργανωμένα και τακτοποιημένα, διαφορετικά δε θα μπορεί να χαλαρώσει και να συγκεντρωθεί σ’ αυτό που θέλει να κάνει. Ωστόσο, μικρή μόνο συσχέτιση έχει η ΙΨΔ με την τακτικότητα και την οργανωτικότητα ενός ανθρώπου και σαφώς αυτή ή η απουσία της δεν αποτελούν σύμπτωμα.

4. Τα αντίθετα έλκονται

Εδώ δώστε προσοχή για να καταρρίψουμε το μεγαλύτερο ψέμα του έρωτα. Έρευνες έχουν αποδείξει ότι τα αντίθετα δεν έλκονται εφόσον υποσυνείδητα κάθε άνθρωπος αναζητά έναν σύντροφο με τον οποίο θα παρουσιάζει όμοια προσωπικότητα, δηλαδή έχει παρόμοιες πεποιθήσεις, αξίες, χόμπι κ.τ.λ. κάτι το οποίο ενστικτωδώς δημιουργεί την αίσθηση ασφάλειας της αγέλης, δηλαδή είμαι με όμοιό μου, άρα μπορώ να αισθάνομαι ότι δε θα με βλάψει κι ότι θα με προσέχει.

5. Αν εκτονώνει κάποιος τον θυμό του έχει λιγότερο άγχος

Πολλοί υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να κρατάμε μέσα μας τον θυμό μας γιατί εκτός από το ότι θα σωματοποιηθεί, θα μας προκαλέσει περισσότερο άγχος, γεγονός που θα μας εμποδίσει από την άμεση αντιμετώπισή του. Όμως, η αλήθεια είναι ότι όσο περισσότερο εκτονώνεις τον θυμό σου χωρίς κρίση, τόσο περισσότερο νευριάζεις, σε μεγαλύτερη ένταση και με μεγαλύτερη ευκολία χωρίς κανένα φίλτρο, πράγμα που σου προκαλεί περισσότερο στρες καθώς ο οργανισμός παύει να μπορεί να αντιμετωπίσει με ψυχραιμία ένα απρόοπτο.

6. Τα έμβρυα που ακούν κλασική μουσική γίνονται εξυπνότερα

Βλέπεις ξαφνικά πολλές μητέρες να επιλέγουν το είδος της κλασικής μουσικής κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους έτσι ώστε να συνεισφέρουν σε μια πιο γρήγορη ανάπτυξη του μυαλού των εμβρύων. «Θα έλεγα απλώς ότι δεν υπάρχουν πειστικές αποδείξεις ότι τα παιδιά που ακούν κλασική μουσική θα έχουν κάποια βελτίωση στις γνωστικές τους ικανότητες», αναφέρει ο Rauscher, αναπληρωτής καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin. «Είναι πραγματικά ένας μύθος, κατά την ταπεινή μου γνώμη». Αντιθέτως, η εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου σε μικρή ηλικία φαίνεται να συμβάλλει σημαντικά στον σκοπό αυτό.

7. Οι διπολικοί αλλάζουν γρήγορα διάθεση

Πρόσφατες έρευνες έχουν αποδείξει ότι η ταχεία αλλαγή διάθεσης κάποιου ανθρώπου δεν αποτελεί κριτήριο για να διαγνωσθεί ως διπολικός. Μπορούν σίγουρα να μεταβούν από στάδια κατάθλιψης σε στάδια ευτυχίας σε άμεσο χρονικό διάστημα αλλά αυτό από μόνο του δεν είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά των διπολικών. Μάλιστα, συχνά ένας διπολικός περνάει διαστήματα ακόμα κι εβδομάδων έντονης ευφορίας ή βαθιάς θλίψης πριν υπάρξει μέσα του η εναλλαγή, ζώντας έτσι φάσεις, που συχνά δεν είναι καν εύκολα ανιχνεύσιμες.

8. Όποιος έχει κατάθλιψη κλαίει συνέχεια

Κάπως στο μυαλό μας έχει σχηματιστεί η άποψη ότι αν κάποιος αγαπά το μαύρο χρώμα ή δε χαμογελάει συχνά, ενδέχεται να πάσχει από κατάθλιψη. Όμως σπανίως φαίνεται στον έξω κόσμο ότι κάποιος πάσχει από κατάθλιψη καθώς μπορεί να είναι πλήρως λειτουργικός, κοινωνικός, δραστήριος και παραγωγικός.

Οτιδήποτε ακούμε μπορεί να μην ισχύει αλλά ενίοτε μας βολεύει να το πιστεύουμε ώστε να νιώθουμε πώς έχουμε τη σωστή συνταγή, ή καλύτερα τη σωστή εξήγηση για όσα συμβαίνουν στη ζωή μας. Γιατί καμιά φορά, πάνω στη φούρια μας να κατανοήσουμε τον κόσμο, τα κάνουμε λιγάκι μαντάρα.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!