Κάθε ερωτική σχέση είναι διαφορετική κι αυτό είναι κάτι που εκτός από δεδομένο, πρέπει να θεωρείται κι όμορφο -αφού δίνει νοστιμιά σε κάθε παιχνίδι για δύο. Άλλοι άνθρωποι λοιπόν θέλουν να είναι μαζί 24 ώρες το 24ώρο, άλλοι θέλουν να βρίσκονται έστω και λίγο μέσα στη μέρα κι άλλοι επιθυμούν να βρίσκονται κάποιες φορές μες στην εβδομάδα. Κάθε ζευγάρι επιλέγει τους δικούς του ρυθμούς και το δικό του πρόγραμμα ανάλογα μ’ αυτό που θεωρεί καλύτερο για εκείνο και του ταιριάζει περισσότερο.

Όταν λοιπόν εμείς σαν άνθρωποι έχουμε μάθει σ’ ένα συγκεκριμένο χρονικό πλάνο με τον άνθρωπο μας, μας παραξενεύει όταν αυτό κάπως τροποποιείται ή αλλάζει τελείως, γιατί έτσι νιώθουμε πως χάνουμε αυτό που είχαμε κι αρχίζουμε να φοβόμαστε -πολλές φορές αδίκως- για τη σχέση μας. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι επειδή αλλάζει η ρουτίνα μας, αισθανόμαστε ανασφάλεια χωρίς να καταλβαίνουμε πολλές φορές από πού προέρχεται ή αν πρέπει να της δώουμε σημασία. Δημιουργείται μέσα μας μια ταραχή και το σώμα μας μπαίνει σε μια κατάσταση άμυνας, προσπαθώντας ν’ αποβάλει το αρνητικό συναίσθημα μέσω του πόνου σε οποιοδήποτε σημείο συμπτώματος -π.χ. μέσω του πονοκεφάλου-, ή και απλώς μέσω του συναισθηματικού πόνου, της αμφφιβολίας, του άγχους κ.λπ.

Δεν είναι παράλογο να μας συμβαίνει αυτό, αντιθέτως μπορεί να είναι ένδειξη του πόσο κοντά έχουμε έρθει με το άλλο άτομο και των έντονων συναισθημάτων μας για εκείνο. Ωστόσο δεν πρέπει να μας πανικοβάλει μια τέτοια αλλαγή αφού τις περισσότερες φορές κρατά για ένα σύντομο χρονικό διάστημα και μετά οδηγούμαστε ξανά στους ρυθμούς μας.

Στη ζωή άλλωστε δε λειτουργούν όλα με πρόγραμμα κι ούτε πρέπει οπωσδήποτε να ακολουθούμε πιστά κάτι απλά επειδή μας βγήκε. Μπορεί να μας βγει και η «επόμενη προσπάθεια» και για τον οποιοδήποτε λόγο να τροποποιηθεί η ρουτίνα μας ξανά και ξανά. Εμείς πρέπει να διατηρούμε την ψυχραιμία μας, να σκεφτόμαστε όλα όσα μας κρατάνε μαζί με τον άνθρωπό μας και μας βοηθάνε να προχωρήσουμε.

Αν συνηθίζαμε να βρισκόμαστε κάθε μέρα και τώρα βλέπουμε το ταίρι 3 φορές την εβδομάδα για παράδειγμα, είναι εντάξει. Πάλι τα ίδια συναισθήματα έχουμε, πάλι το ίδιο κοντά νιώθουμε με τον άνθρωπό μας (κάτι τόσο μικρό, πώς να επηρεάσει έναν έρωτα;). Aπλά μεγαλώνουμε και τα προγράμματα μας αλλάζουν με τέτοιο τρόπο που δε μας επιτρέπουν πάντοτε να έχουμε τόσο χρόνο όσο θα θέλαμε για να τα χωρέσουμε όλα -ακόμα κι αν αυτά τα όλα είναι πολύ σημαντικά για μας.

Είναι αναγκαίο πολλές φορές να σεβαστείς ότι ο άνθρωπος σου αυτό το διάστημα θέλει να αφιερώσει τον περισσότερο χρόνο του σε κάτι άλλο που τον αφορά εξίσου, αυτό δε σημαίνει ότι δε νοιάζεται για σένα. Η μείωση των δικών σας επαφών δεν είναι απαραίτητο να συνδυάζεται και με πρωτόγονη συναισθηματική απόσταση. Αν το ταίρι συνεχίζει να μοιράζεται τους προβληματισμούς του, να εκφράζει τα θέλω του, να μαθαίνει τα νέα σου και να ενδιαφέρεται για τη μέρα σου, τότε όλα είναι εντάξει ακόμα κι αν δεν έχει χρόνο. Αν όλο αυτό το ενδιαφέρον όντως απουσιάζει, τότε ναι, ν’ ανησυχήσεις. Βέβαια, ακόμα και σ’ αυτήν την περίπτωση υπάρχει το ενδεχόμενο να είναι απλώς πολύ απορροφημένο το έτερον ήμισυ από οτιδήποτε άλλο κάνει και να χρειάζεται μια υπενθύμιση ότι η σχέση σας συνεχίζεται και δεν μπορεί να μη σου δείχνει τα αισθήματά του, ακόμα κι αν είναι πιεσμένο ή ζορίζεται πολύ ψυχολογικά.

Όπως και να ‘χει, καταστάσεις όπως τις παραπάνω μπορεί να τις συναντήσεις καθ’ όλη τη διάρκεια της σχέσης, αφού στην αρχή είναι συχνό κάποιο άτομο να μη νιώθει τόσο άνετα ώστε ν’ αναλύσει όσα το απασχολούν, ενώ στην πορεία που έχει αποκτηθεί αυτή η οικειότητα, μπορεί και πάλι το ταίρι να βιώνει μια δυσκολία να εκφραστεί, είτε γιατί πληγώθηκε στο παρελθόν και το τρομάζει η σχέση, είτε γιατί δυσκολεύεται γενικότερα να επικοινωνήσει, είτε γιατί απλώς περνάει δύσκολα.

Δεν είναι, σε καμία περίπτωση, καλό να μη σέβεσαι την προσωπική ζωή του άλλου ανθρώπου -ναι, όσο τρελά ερωτευμένος/η και να είσαι, γιατί κι αυτοί που είναι σε σχέση έχουν ανάγκη από χώρο και χρόνο. Το παν σε μια σχέση είναι να υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός και κατανόηση, βάσει αυτών θα μπορέσεις και να χτίσεις κάτι ουσιαστικό μεταξύ σας. Αν τώρα δεν υπάρχουν αυτά και δεν υπάρχει ούτε η επικοινωνία, βάλε ένα ποτό και βγες έξω να βρεις άλλο ταίρι γιατί αυτό προσπαθεί να σε αποφύγει.

Συντάκτης: Κατερίνα Μάρου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου