Η φυσιολογική και επιθυμητή ροή για μια σχέση είναι να ξεκινήσουν όλα ομαλά και να καταλήξουν σε μια όμορφα χτισμένη σχέση. Σε μια σχέση που και οι δύο σέβονται και αγαπούν ο ένας τον άλλον. Όμως τι γίνεται όταν σε ένα ζευγάρι που δεν έχει φτάσει σε αυτό το σημείο, είτε γιατί δεν προσπαθούν αρκετά ή προσπαθεί μονάχα ο ένας -εκείνος που πραγματικά θέλει αυτή η σχέση να κρατήσει- ξεκινάει να δείχνει υπερβολικά την αγάπη του με την ελπίδα ότι με αυτόν τον τρόπο κάτι θα καταφέρει;

Το να υπάρχει αγάπη σε μια σχέση είναι απαραίτητο, γιατί χωρίς αυτή δεν είναι δυνατόν να σταθεί και να κρατήσει. Όμως, το να αυξάνεις τα επίπεδά της βεβιασμένα για να μπορέσεις να διορθώσεις ή να στηρίξεις μια κατάσταση, χωρίς να το νιώθεις πραγματικά και χωρίς να το περιμένει ο άλλος, σίγουρα μόνο καλό αποτέλεσμα δε θα έχει. Καλό είναι να δείχνουμε στο σύντροφό μας τι αισθανόμαστε, να είμαστε εκδηλωτικοί, όμως χωρίς υπερβολές. Η αγάπη δε θέλει υπερβολική επίδειξη ούτε τη χρησιμοποιεί κάποιος επιτηδευμένα. Γιατί το πρώτο πράγμα που θα σκεφτεί κάποιος που θέλει να κάνει κάποιον να τον αγαπήσει, είναι να του δείξει πόσο τον αγαπάει ο ίδιος, περιμένοντας να λάβει αυτό που προσφέρει ως αντάλλαγμα.

Σε πολλές περιπτώσεις αυτό ίσως έχει αποτέλεσμα, όμως πολλοί είναι εκείνοι που μόλις νιώσουν παράφορη αγάπη φεύγουν ακόμη πιο μακριά. Γιατί όσο τέλεια και αν είναι η αληθινή αγάπη, όταν χάνει το νόημά της, πνίγει. Το ίδιο συμβαίνει και σε μια σχέση με την ήδη υπάρχουσα αγάπη. Όταν ο ένας από τους δυο υπερεκτιμήσει την αγάπη του άλλου και τη θεωρήσει δεδομένη, τότε επόμενο είναι να τη χάσει κιόλας. Γιατί και το άτομο με το οποίο συνυπάρχει, σύντομα θα καταλάβει πως όση αγάπη και αν δείξει, ίσως να μην εκτιμάται, με αποτέλεσμα να σταματήσει τη συγκεκριμένη εκδήλωση. Βέβαια σε μια σχέση που ο άλλος σταματάει να δείχνει την αγάπη εσκεμμένα υπάρχει το ρίσκο υποσυνείδητα να σταματήσει να αγαπάει στην πραγματικότητα. Γι’ αυτό τις τόσο λεπτές κλωστές δεν πρέπει να τις τραβάμε στα άκρα.

Γιατί -δυστυχώς ή ευτυχώς- μερικοί άνθρωποι καταλαβαίνουν την αξία της αγάπης όταν τη χάσουν και τότε την αναζητούν. Και έτσι μερικές σχέσεις φτάνουν στο σημείο να λειτουργούν με τους δικούς τους τρόπους. Με την αγάπη δεν άλλαξε κανείς. Χωρίς αυτή όμως; Γιατί όταν αλλάζεις ξαφνικά ακόμη και τα συναισθήματα που έδειχνες, όταν σταματάς να τα δείχνεις, τότε ο κόσμος του άλλου ανθρώπου είναι σαν να αναποδογυρίζει, αφού όλα ανατρέπονται.

Οπότε ίσως να χρειάζεται να δούμε αρχικά τι χρειάζεται ένας άνθρωπος και πώς λειτουργεί εκείνος καλύτερα πριν βάλουμε τα μεγάλα μέσα. Γιατί για να φτάσουμε στο σημείο να χρησιμοποιήσουμε κάτι τέτοιο για να ταρακουνήσουμε κάποιον και να τον αλλάξουμε όταν κάτι σε εκείνον δε μας αρέσει, θα πρέπει να ξέρουμε πως η αγάπη δε λειτουργεί σχεδόν ποτέ. Όμως αν κάνεις κάποιον να νιώσει την απουσία σου, αυτό τότε ίσως αυτό να αλλάξει πολλά πράγματα, μπορεί και τα πάντα. Γι’ αυτό πριν πράξεις, σκέψου.

Συντάκτης: Μαρίλια Μυστεγνιώτου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.