Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που δυσκολεύονται να κατανοήσουν την έννοια της λέξης «τρυφερότητα». Ίσως γιατί για κάποιους η απόδειξη της αγάπης έρχεται μέσω του έρωτα, του απόλυτου δοσίματος στον άνθρωπό τους μέσω της επαφής, μα η αλήθεια είναι πως δεν είναι μονάχα αυτό που δείχνει την αγάπη. Είναι πολλά περισσότερα που περικλείονται στη λέξη τρυφερότητα.

Η τρυφερότητα είναι κινήσεις, στιγμές, μικρά, καθημερινά πράγματα που δείχνουν πόσο σημαντικός είναι ο/η σύντροφός μας. Όλα κινούνται σε ρυθμούς τρελούς κι εμείς να δείξουμε τα συναισθήματά μας. Τρυφερότητα είναι και συναισθήματα. Το φιλί που θα δώσουμε στον άνθρωπό μας είναι ο δικός μας τρόπος να του πούμε πόσο σημαντικός είναι για εμάς και του δείξουμε πως ό,τι και να συμβαίνει γύρω μας εκείνος είναι ο δικός μας φάρος. Η τρυφερότητα είναι το απαλό άγγιγμα του χεριού του ατόμου που αναστάτωσε την καρδιά μας εκείνο το κρύο βράδι και από εκείνη τη στιγμή όλες οι χειμωνιάτικες νύχτες μοιάζουν πιο ζεστές.

Είναι η έγνοια που έχουμε αν είναι καλά, αν ανέβηκε κι άλλο ο πυρετός του, αν έχουμε πορτοκάλια να στύψουμε χυμό. Είναι μικρά, ασήμαντα για άλλους, πολύτιμα για τους ερωτευμένους, πράγματα που δίνουν νόημα σε αυτό που αποκαλούμε ερωτική σχέση. Είναι αυτά που αποτελούν την κόλλα για να παραμένουν δύο σύντροφοι ενωμένοι και ευτυχισμένοι. Και αν ακόμα σας φαίνονται περίεργα όλα τούτα θα σας πω ότι και η αγκαλιά που θα γυρίσετε να πάρετε τον σύντροφο σας σαν ξαπλώσετε στο κρεβάτι είναι κομμάτι της τρυφερότητας σας προς εκείνον.

Η αλήθεια είναι πως η τρυφερότητα αποτελείται από πράξεις και όχι τόσο από λόγια. Οι στιγμές ενώνουν τους ανθρώπους, εκείνα τα απλά που καμιά φορά περνάνε απαρατήρητα είναι αυτά που φέρνουν το δέσιμο και αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί σε φάσεις που θα υπάρξει ένταση θα αναλογιστούν την αγάπη που πήραν, τα φιλιά που αντάλλαξαν, την αγκαλιά που έκαναν βλέποντας εκείνη την αστυνομική περιπέτεια και θα συνειδητοποιήσουν πως τίποτα δεν μπορεί να τους χωρίσει.

Η τρυφερότητα είναι αγάπη, είναι στοργή, είναι νοιάξιμο. Ενδιαφέρον για το πώς περνά το ταίρι, αν τα βρίσκει σκούρα στην καθημερινότητά του και προσπάθεια να απομακρύνεις τις δυσκολίες. Είναι η στοργή που αισθανόμαστε σε μια αγκαλιά και η προσπάθεια να κάνουμε το ταίρι να νιώσει καλύτερα οτιδήποτε κι αν το έχει στεναχωρήσει.

Η τρυφερότητα είναι το ζεστό πιάτο φαΐ που φτιάχτηκε με μετρημένα υλικά, αλλά αμέτρητη αγάπη και που κάθε μπουκιά του σιγοτραγουδάει τους υπέροχους στίχους του Γιάννη Καλαμίτση στο μοναδικό σε μουσική του Γιώργου Χατζηνάσιου τραγούδι «Θα σ’ αγαπώ». «Ώσπου ο χρόνος πια να ξεχαστεί, θα σ’ αγαπώ» τραγουδάει η Δήμητρα Γαλάνη και εσείς με τρυφερότητα ακουμπάτε τα σώματα σας πλάι, με ένα γλυκό κόκκινο κρασί και μια κατακόκκινη καρδιά.

Γιατί η τρυφερότητα έχει συντροφικότητα, μάτια δακρυσμένα από ευτυχία, όνειρα. Όλα τούτα και ακόμα περισσότερα σε μια λέξη που περιέχει έναν κόσμο ολάκερο, έναν κόσμο συναισθημάτων. Να εκτιμάς την τρυφερή ματιά εκείνου που ήρθε ή θα έρθει για να φωτίσει την ψυχή σου και να γίνεσαι πιο τρυφερός, πιο ειλικρινής , πιο σίγουρος για σένα.

Συντάκτης: Γεωργία Κοκκονούζη
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.