Καθημερινά συμβαίνει να επισκεφτεί κανείς ένα σπίτι κι ο οικοδεσπότης να μην είναι το κολλητάρι μας. Έχεις πάει να δεις ένα διαμέρισμα για να το νοικιάσεις, αλλά ο προηγούμενος ενοικιαστής έχει μέσα τα πράγματά του, η δουλειά σου σε στέλνει σε σπίτια για ντελίβερι, γκάλοπ ή καταμέτρηση. Μια διαρροή στη δίπλα πολυκατοικία που σε καλούν να πας να τσεκάρεις, μια επίσκεψη σε σπίτι ενός γνωστού που συναντηθήκατε πρώτη φορά και θέλησε να συνεχίσετε σπίτι του. Ή ακόμη κι ένα πάρτι σε σπίτι. Εύκολα μπορεί να χωθεί κανείς σ’ ένα σπίτι. Tο δύσκολο είναι, αν είναι περίεργος ή λιγάκι υπέρ του δέοντος χαλαρός, να κρατήσει την περιέργειά του και τη χαλαρότητά του για την πάρτη του.

Παρακάτω θα βρεις 9 αγενή πράγματα που μπορεί να κάνει κάποιος σε ξένο σπίτι.

 

1. Να πειράζει ή να μετακινεί πράγματα

Ήταν εντυπωσιακό το βάζο ή το πορσελάνινο μπολ με τα σοκολατάκια και θέλεις να το δεις από κοντά; Μα φυσικά και μπορείς! Αρκεί όμως, να μην το μετακινείς και το πειράζεις με τα δάχτυλά σου. Μπορείς να το δεις από απόσταση και να προλάβεις το κακό, το οποίο ίσως προλάβει εσένα και σπάσει ή βρομίσει το βάζο από τα σοκολατένια δάχτυλά σου. Άσε που δε γνωρίζεις για ποιον λόγο βρίσκεται εκεί! Ίσως ταιριάζει με το φενγκ σουι ή κρύβει από κάτω κανένα πενηντάρικο.

 

2. Να ξεναγηθεί μόνος του

«Στα δεξιά είναι το μπάνιο το οποίο είναι ανακαινισμένο από το 2010 με μάρμαρο.» Ανοίγεις πόρτες που δε γνωρίζεις τι θα βρεις με οδηγό τη φωνή που υπάρχει μέσα σου. Προς αυτή τη φωνή λοιπόν ας πούμε πως «δεν κάνουμε ξενάγηση σε σπίτια άλλων, αφήνουμε τον άλλον να μας κάνει. Διότι υπάρχει και το λεγόμενο δικαίωμα της ιδιοκτησίας. Ευχαριστώ!»

 

3. Να ξεχάσει ότι πρέπει να φύγει κάποια στιγμή

«Ωραίο αυτό το επιτραπέζιο!», «κι αυτό πολύ ωραίο τραγούδι, από τ’ αγαπημένα μου» και πάει λέγοντας. Ξέρω, πως, ειδικά αν είναι χειμώνας η βροχερός καιρός είναι δύσκολο να βγεις από τα ζεστά. Για να πήγες σε ξένο σπίτι, όμως, σημαίνει πως είχες κάποια δουλειά να κάνεις· την έκανες; Ήρθε η ώρα να φύγεις. Ο σπιτονοικοκύρης θα έρθει σε δύσκολη θέση, οπότε μπορεί να μη σου πει να φύγεις, εσύ όμως τι κάνεις ακόμη εκεί; Ολοκληρώνεις τη δουλειά σου, πίνεις ένα ποτήρι νερό εάν χρειαστεί, ευχαριστείς και φεύγεις.

 

4. Να φωνάξει πως τελείωσε το χαρτί τουαλέτας

Όπως μας έλεγαν οι γονείς μας όταν ήμασταν μικροί «Κρατήσου! Φτάνουμε»: με τέτοιο ιστορικό κανονικά θα έπρεπε να είμαστε έμπειροι σε τέτοια θέματα. Εάν μπορείς λοιπόν να τ’ αποφύγεις, απόφυγέ το. Εάν πάλι δεν μπορείς κι είναι ανάγκη, θα πρέπει τη στιγμή που θα μπεις στην τουαλέτα να ελέγξεις αν υπάρχει χαρτί (τόσα είδες κι αγγίξεις αυτό δε θα δεις;). Τότε μπορείς να το ζητήσεις ο ίδιος ευγενικά. Εάν πάλι είσαι ήδη μέσα και σε δύσκολη θέση και δεν έχεις στην τσάντα σου τον κατάλληλο εξοπλισμό, εγώ θα καλούσα στο σταθερό ή θα έψαχνα τρύπα να κρυφτώ.

 

5. Να φέρει απρόσκλητα άτομα μαζί του

Αυτό κι αν είναι κάτι που αγγίζει την τελειότητα της αγένειας. Σε καλεί κάποιος στο σπίτι του για δουλειά κι εσύ φέρνεις κάποιον άλλον μαζί σου. Ε, όχι. Δεν υπάρχει πρόσκληση για το άλλο άτομο, εκτός του ότι φέρνεις τον άλλον σε δύσκολη θέση. Μπορεί να έχει υπολογίσει τον χρόνο του μαζί σου, μπορεί να έχει μαγειρέψει μόνο για δυο, μπορεί να νιώσει εξαιρετικά άβολα.

 

6. Να δηλώσει πως δεν τρώει κάτι από αυτά που έχει ο οικοδεσπότης

Και ναι, το να μπεις στον κόπο να μαγειρέψεις, να έχεις ειδοποιήσει τον καλεσμένο σου πως θα το κάνεις και μόλις έρθει το πιάτο να πει «αχ αυτό δεν το τρώω», είναι ένα λάθος του ίδιου του καλεσμένου. Εφόσον γνωρίζει πως θα πάει για φαγητό, είναι σημαντικό να πει από την αρχή πως έχει δυσανεξία σ’ ένα προϊόν ή συστατικό. Ο οικοδεσπότης δεν είναι ο οικογενειακός γιατρός να γνωρίζει αλλεργίες, ούτε κι μητέρα μας, άρα είναι ευθύνη του καλεσμένου να τον προετοιμάσει.

 

7. Παραβίαση κανόνα παπουτσιών

Υπάρχουν αρκετοί κανόνες που θυμόμαστε και τηρούσαμε αυστηρά στα παιδικά μας χρόνια. Δεν μπαίνεις σ’ ένα σπίτι με τα παπούτσια αν δεν στο επιτρέψει πρώτα ο οικοδεσπότης. Σκέψου πόσες λάσπες έχει πάνω το παπούτσι σου και πόσα θα μεταφερθούν δεξιά κι αριστερά. Ύστερα, ένας ακόμη νόμος ήταν να τ’ αφήσεις περιποιημένα έξω από το σπίτι κι όχι το ένα να είναι στην πόρτα και το άλλο στην κουζίνα. Ρωτάς, πού μπορείς και πώς μπορείς να μετακινηθείς στο σπίτι κι είμαστε όλοι ευτυχισμένοι.

 

8. Εμφάνιση με άδεια χέρια

Αν σε κάλεσε, δε θα πας με τα χέρια χωμένα στις τσέπες ή κρατώντας με τα δάχτυλα την τσάντα σου. Ένα κουτί με γλυκά διαφόρων ειδών για κάθε όρεξη ή ακόμη κι ένα μικρό κουτί με σοκολατάκια ή ένα μπουκάλι κρασί χρειάζονται. Κάτι, κάτι που θα δείξει την ανταπόδοσή σου στο κάλεσμα- εκτός από το χαμόγελό σου.

Να θυμάσαι πως ακόμη και να περάσουμε το πεζούλι της πόρτας, πρέπει να δεχτούμε πρόσκληση ή αν είναι ανάγκη, ας πούμε «μπορώ;». Μόνο τότε μπορούμε να εισέλθουμε. Όπως επίσης, το γεγονός ότι πάω σπίτι κάποιου δε σημαίνει πως το κάνω σπίτι μου επειδή μου το λέει. Κάποια πράγματα, θέλουν τον χρόνο τους για να γίνουν.

Συντάκτης: Σταματία Μάστορα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου