Είσαι σε μια πολύχρονη σχέση με τον σύντροφό σου, σε ξέρει όσο κανείς άλλος, έχετε μοιραστεί πολλές εμπειρίες κι ανησυχίες μαζί και είναι ο άνθρωπος που εμπιστεύεσαι και βασίζεσαι για τα πάντα. Έχετε γίνει ένα- σχεδόν αχώριστοι. Κάθε σου πτυχή τον έχει αγαπήσει. Όμως με την πάροδο του χρόνου, ο έρωτας έχει αρχίσει και ξεθωριάζει και δε νιώθεις τη σπίθα που ένιωθες παλιά. Είναι φυσικό άλλωστε, πως ο έρωτας δεν κρατάει για πάντα και θα έρθει η στιγμή που η αγάπη που νιώθεις για τον άνθρωπό σου θα είναι πιο ουσιαστική από τα αρχικά φουντώματα.

Αν όμως σου έχει φύγει τελείως και νιώθεις σαν να συγκατοικείς με το άλλο σου εγώ, τότε ίσως αυτό να είναι κάτι που θα πρέπει να σε προβληματίσει. Αν το να βρίσκεστε πιο τρυφερά είναι κάτι που δε σε αφορά, ενώ πιο συχνά σκέφτεσαι ότι είναι ωραία που περνάς χρόνο με έναν δικό σου άνθρωπο, ίσως πρέπει να σκεφτείς πως έχεις αρχίσει να τον βλέπεις περισσότερο σαν έναν πολύ καλό σου φίλο αντί για τον ερωτικό σου σύντροφο. Φυσικά και το να είναι φίλος σου ο σύντροφός σου είναι πολύ όμορφο κι αναγκαίο θα έλεγα, συστατικό μιας σχέσης, αλλά τι γίνεται όταν υπερτερεί το φιλικό συναίσθημα έναντι του ερωτικού;

 

 

Πολλές φορές σε μακροχρόνιες σχέσεις έχει παρατηρηθεί πως ο έρωτας μειώνεται και τα συναισθήματα τρυφερότητας, αγάπης και φιλίας είναι πιο εμφανή. Αλλά για να κρατήσει μια σχέση, ο έρωτας κι η επιθυμία είναι πολύ σημαντικά στοιχεία. Αν τα έχεις χάσει, είναι ζωτικής σημασίας να εμβαθύνεις στο γιατί. Κι αν καταλήξεις ότι αφέθηκες, ξεκίνα τις δοκιμές και τους πειραματισμούς. Κάντε πράγματα απρόσμενα, βάλτε μια διαφορετική νότα στην κρεβατοκάμαρα και βρείτε τρόπους να εξάπτετε ο ένας τον άλλο. Μπορεί το να παίξετε ένα παιχνίδι ρόλων να σας ξυπνήσει, οι απρόσμενες στιγμές περιπτύξεων να ζωντανέψουν τον έρωτα που χάσατε. Απόφυγε να κάνεις πράγματα που θα έκανες με ένα φιλικό πρόσωπο και δώσε στον εαυτό σου εκπλήξεις για να δεις πώς θα αισθανθείς μέσα σε αυτές.

Στο καθαρά επικοινωνιακό κομμάτι τώρα, θέλει προσπάθεια και απ’ τους δυο κι ανοιχτή συζήτηση για να καταλάβετε τι φταίει που έχει χαθεί το καθαρά σχεσιακό στοιχείο. Πιθανόν σε μια μεγάλη σχέση να έχει μπει η συνήθεια, η ασφάλεια και η βόλεψη, όμως για να ζεσταθούν τα αισθήματα θέλει και κινήσεις προς αυτήν την κατεύθυνση με σκοπό να μη σβήνει ο ερωτισμός. Αν πάλι και μόνο η διάθεση για προσπάθεια φέρνει την αίσθηση της υποχρέωσης και σου φέρνει αμηχανία, τότε ίσως πρέπει σιγά σιγά να αποδεχθείς πως η κατάσταση μάλλον δε θα αλλάξει.

Κι εκεί είναι που έρχεται η δύσκολη ώρα της αλήθειας και της απόφασης. Καλό θα είναι να σκεφτείς αν είσαι σ’ αυτή τη σχέση γιατί σας δένουν τόσες πολλές αναμνήσεις, επειδή έχεις χτίσει τόσα πράγματα μ’ αυτόν τον άνθρωπο που σου είναι δύσκολο να τα αφήσεις. Είτε είσαι σε σχέση μαζί του γιατί νιώθεις ασφάλεια και φοβάσαι το άγνωστο. Είναι περίπλοκο και δύσκολο, όμως είναι σημαντικό να αποφασίσεις αν μπορείς να ζήσεις χωρίς τα συναισθήματα του ενθουσιασμού, της ανακάλυψης, του πάθους που δυστυχώς δεν προσφέρεις και στον άνθρωπο που βρίσκεται δίπλα σου, γιατί δε στα εμπνέει πια κι εκείνος, όσο κι αν το προσπαθήσετε. Είναι κρίμα να μένεις σε μια σχέση μόνο και μόνο γιατί φοβάσαι πως δε θα βρεις κάτι καλύτερο ή γιατί δε θέλεις να μείνεις μόνος.

Η ζωή είναι μικρή κι είναι τύχη το να είμαστε συνεχώς ερωτευμένοι. Κι αν αυτό δε γίνεται, ας μη βιαστούμε να το ρίξουμε μόνοι μας από το παράθυρο. Ας μείνουμε με την αίσθηση ότι μπορούμε να το πετύχουμε κι ίσως τότε κατανοήσουμε ότι όντως είμαστε ικανοί να το έχουμε.

 

Συντάκτης: Βίκυ Μήλιου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου