Στη ζωή μιας γυναίκας η μητρότητα επιφέρει αναπόφευκτη αλλαγή. Δε βλέπει πια μόνο με τα μάτια. Η αίσθηση της όρασης καλύπτει όλες τις αισθήσεις. Δεν ακούει μόνο όσα τα αφτιά αντιλαμβάνονται. Πιάνει άλλες συχνότητες. Η σκέψη της, η κοσμοθεωρία της αλλάζει. Το κλειδί που ξεκλειδώνει αυτό το μυστήριο είναι το μητρικό ένστικτο -κι εκείνο το ένστικτο εντοπίζεται ακόμα και στις θετές μητέρες.

Η μητέρα περνά σε μια νέα διάσταση, όπου η διαίσθησή της πολλαπλασιάζεται και της προσθέτει αντίληψη. Ανακαλύπτει έναν άλλον κόσμο, βγαίνει από μέσα της ένας εαυτός που δεν ήξερε ότι υπήρχε! Το αίσθημα της προστασίας την κυριεύει. Βιώνει το απόλυτο Big Bang και γίνεται καυτή σκόνη για καθετί που θέτει σε κίνδυνο το παιδί της. Λάβα που δεν αφήνει τίποτα αναλλοίωτο στο πέρασμά της.

Μια γυναίκα, μόλις γίνει μητέρα, γκρεμίζει την πυραμίδα των προτεραιοτήτων της και την φτιάχνει απ’ την αρχή. Ο ορισμός της αγάπης μπορεί να αποδοθεί στο απόλυτο μόνο από μια μάνα! Θα σκεφτεί τα «σ’ αγαπώ» που ξεστόμισε στο παρελθόν και θα γελάσει. Ιερό πια. Κυκλικό, αέναο. Φράση χρωματιστή, γεμάτη χρόνο και προσφορά. Μια μάνα θα έκανε τα πάντα για το παιδί της. Αυθόρμητα, χωρίς δισταγμό, χωρίς πλάνο. Θα άλλαζε τα πάντα, θα άντεχε τα πάντα, θα έχανε τα πάντα, θα σκότωνε, θα πέθαινε! Δεν την σταματάει τίποτα. Θα μπει στη μάχη και θα πολεμήσει.

Μια μάνα θα έκοβε κομμάτια απ’ το σώμα της, αν χρειαζόταν. Είναι εκείνη που θα πεταχτεί ξαφνικά και θα φωνάζει πως κάτι έπαθε το παιδί, πριν καν χτυπήσει το τηλέφωνο για να την ενημερώσουν ότι τράκαρε! Η ίδια που θ’ άφηνε τον ιδανικό σύντροφο, αν δεν άρεσε στο παιδί της. Θ’ άλλαζε τα πάντα· δουλειά, τόπο διαμονής, τρόπο ζωής. Θα τετραγώνιζε το τρίγωνο.

Το παιδί της είναι πέρα και πάνω απ’ όλα! Κι ο εαυτός της, γιατί ξέρει ότι πρέπει να είναι εκεί σε όλα. Δεν μπορεί να λυγίσει, δεν μπορεί να πέσει, δεν μπορεί να παραιτηθεί. Τα δύσκολα δεν την τρομάζουν. Αλίμονο σε αυτόν που θα προκαλέσει κακό στο παιδί της. Θα μεταμορφωθεί σε Κέρβερο και θα του ορμήσει. Θα μπει μπροστά χωρίς να σκεφτεί στιγμή τι θα πάθει η ίδια ή ο άλλος. Μην υποτιμήσεις ποτέ τη δύναμή της, είναι ανεξάντλητη. Η μάνα είναι μια θάλασσα νοιαξίματος που κανείς μέχρι σήμερα δε βρήκε πάτο -κι ούτε θα βρει ποτέ!

Θα καταλάβει όσα δε θα καταλάβαινε κι ο πιο εξειδικευμένος. Αναγνωρίζει το κλάμα του παιδιού της ανάμεσα σε εκατοντάδες άλλα. Διαισθάνεται ότι δεν είναι καλά ακόμα κι αν τους χωρίζουν μίλια, σύνορα, σημαίες. Θα της δέσεις τα μάτια και θα εντοπίσει το παιδί της ανάμεσα σε χίλια παιδιά, απλά και μόνο με την αφή της. Θα ξεχωρίσει την αναπνοή του ανάμεσα σε μυριάδες αναπνοές.

Υπάρχει κάτι ανεξήγητο σε αυτόν το δεσμό. Βαθύ, μεγάλο. Δεν υπάρχουν όρια. Το μόνο αντιπροσωπευτικό σύμβολο είναι το άπειρο.

Η λέξη «μάνα» κρύβει μέσα της έννοιες και συναισθήματα που μόνο από μια άλλη μάνα μπορούν να κατανοηθούν. Η μητρότητα είναι ένα θείο δώρο κι όποια γυναίκα το αποκτήσει, μεταμορφώνεται σε σούπερ ήρωα των παραμυθιών. Γυναίκα. Μητέρα. Ένα πρόσωπο, δυο ζωές! Το θαύμα της φύσης, μια δύναμη συμπαντική…

 

Συντάκτης: Κωνσταντίνα Σταμπουλή
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη