Υπάρχουν τρεις κατηγορίες ανθρώπων. Αυτοί που τους αρέσει να διαβάζουν βιβλία, ιστορίες, άρθρα, αυτοί που δεν τους αρέσει να διαβάζουν κι αυτοί που γράφουν τα βιβλία, τις ιστορίες και τα άρθρα. Για αλλαγή θα απευθυνθούμε στην πρώτη κατηγορία. Δε θα αναφέρουμε το δράμα ενός συγγραφέα ούτε την κούραση ενός αρθρογράφου, αλλά το συναίσθημα του αναγνώστη, αυτού που βρίσκεται απ’ την άλλη μεριά και διαβάζει όσα έγραψε αυτός ο άνθρωπος.
Στις μέρες μας λοιπόν, όλα συμβαίνουν στο διαδίκτυο κι όλα είναι διαθέσιμα και για τον αναγνώστη στο διαδίκτυο. Έτσι λοιπόν με την άνεση του χώρου σου και του χρόνου σου, ανάβεις το τσιγάρο σου, γεμίζεις την κούπα με καφέ και κάθεσαι να απολαύσεις αυτές τις στιγμές χαλάρωσης.
Στο απανωτό σκρολάρισμα στο facebook ή γενικά στο internet, προσπερνάς ιστοσελίδες και τίτλους του στιλ «Πώς να χάσεις δέκα κιλά σε πέντε μέρες», «Δείτε τι έκανε η Beyonce σήμερα το πρωί». Και μετά από αυτό, πέφτεις πάνω σε ένα άρθρο με τίτλο που ταυτίζεται με όλα όσα νιώθεις και που ταιριάζει απόλυτα στη διάθεσή σου. Δεν ξέρεις σε ποια ιστοσελίδα θα σε πάει όταν πατήσεις το link ούτε ξέρεις ποιος έγραψε αυτό το άρθρο. Το μόνο που σε νοιάζει είναι να διαβάσεις το περιεχόμενο.
Βάζεις το κατάλληλο τραγούδια να παίζει στο βάθος κι αρχίζεις να διαβάζεις τα λόγια που κάποιος άγνωστος έγραψε με την ψυχή του. Προσηλώνεσαι ασυναίσθητα στο διάβασμα, στις λέξεις, στα κόμματα, στις φράσεις. Κάθε λέξη σου κινεί το ενδιαφέρον και σου αποτυπώνεται στο μυαλό. Οι σκέψεις σου ταξιδεύουν σε χίλια δυο μέρη ή σε ένα μόνο κατά τη διάρκεια του άρθρου. Φτάνοντας στην τελευταία λέξη και στο τέλος του ταξιδιού που έκανες με το μυαλό σου, είσαι ήδη στον προορισμό σου. Ταυτίστηκες με τη μία με αυτά τα λόγια και με το νόημα του άρθρου κι αυτό θα σε κάνει article junkie από τούδε και στο εξής.
Κάποιος άλλος την ίδια ώρα, κάπου αλλού, κατεβάζει την μπουκάλα με το ουίσκι και πετάει το δεύτερο πακέτο των τσιγάρων για να ανοίξει το τρίτο. Με ψυχολογία σε άσχημη κατάσταση και θολά μάτια θα διαλέξει να διαβάσει ένα άλλο άρθρο, άρθρο που θα τον πονέσει ακόμα πιο πολύ και που θα του ρίξει αλάτι στις πληγές. Κάποιος άλλος πόνεσε τόσο και διαλύθηκε τόσο όσο κι εσύ κι αυτόν τον πόνο τον έκανε λέξεις.
Όποιος και να είσαι, ό,τι και να είσαι, όπως και να είσαι, υπάρχουν λέξεις και προτάσεις που θα σε λυγήσουν, θα σε τρελάνουν, θα σε κάνουν να γελάσεις με όλη σου την ψυχή, θα σου μείνουν για πάντα στο μυαλό.
Είναι τα άρθρα που μας άλλαξαν, μας έριξαν, μας βοήθησαν να μεθύσουμε, μας ανέστησαν, μας ξεσήκωσαν και μας έριξαν ξανά στο βούρκο μας. Μας άναψαν, μας έσβησαν όταν έπρεπε, μας δώσανε ένα γερό χαστούκι ή μια σφιχτή αγκαλιά την ώρα που κανένας άλλος δεν ήταν εκεί για να μας δώσει.
Είναι αυτές οι γραμμές που κάποιος άγνωστος αποφάσισε να μοιραστεί που σε έκαναν να στείλεις αυτό το μήνυμα, είναι εκείνο το συναίσθημα που σου έβγαλαν αυτές οι λέξεις, ο λόγος που έδωσες μια δεύτερη ευκαιρία ή που αποφάσισες να μη δώσεις πια ξανά καμία. Είναι τα άρθρα που μας άγγιξαν.
Είναι όλα όσα ήθελες να φωνάξεις, να βγεις και να τα πεις σε κάποιον, να τα στείλεις σε μήνυμα, όλα αυτά είναι γραμμένα σε 600 λέξεις. Και δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσεις εκείνο το άρθρο που σε έκανε να νιώσεις τόσα συναισθήματα μέσα σε 3 λεπτά. Και δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσεις τι άλλαξε στη ζωή σου μέσα σε αυτά τα 3 λεπτά.
Επιμέλεια Κειμένου Πηνελόπης Παυλίδη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Πηνελόπη Παυλίδη
