Η ερωτική απεμπλοκή ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που έχουν αποφασίσει να πάψουν να βρίσκονται σε σχέση είναι ένα δύσκολο κεφάλαιο κι είναι κάτι εξίσου περίπλοκο να το καταλάβει κανείς. Κι η όλη φόρτιση ξεκινά, πέραν της ίδιας της σύνδεσης, στις εξηγήσεις που πρέπει να δοθούν.

Είναι ένα αφόρητο βάρος να εξηγήσουμε στο μέσα μας αλλά και στον άλλον άνθρωπο, γιατί πάρθηκε αυτή η απόφαση. Εκείνη την ώρα, υπάρχει η περίπτωση να είμαστε σίγουροι ότι αυτό θέλουμε, ότι αυτό πρέπει να γίνει για το καλύτερο την σχέσης και της συνέχειας μιας σχετικά καλής επικοινωνίας. μα δεν παύει το να κοπεί το νήμα να είναι επίπονο. Ξέρεις μέσα σου πως το κεφάλαιο αυτό τελείωσε κι ελπίζεις πως θα γυρίσετε εύκολα σελίδα κι οι δύο και θα πάτε παρακάτω. Τι γίνεται όμως όταν δε δίνονται οι κατάλληλες εξηγήσεις; Τι συμβαίνει όταν ο άλλος δεν παίρνει την απάντηση που θα ήθελε, μια ακριβή απάντηση, στο ερώτημα που κατά βάθος σε τρώει αλλά ποτέ δεν γυρίζεις να το ξύσεις;

«Γιατί χωρίσαμε;»

Μια καλή εξήγηση για ένα οριστικό τέλος, είναι εκείνη που θα λύσει τα χέρια σας, που θα ανοίξει το μυαλό σας, έτσι ώστε να καταλάβετε κι οι δύο γιατί συνέβησαν όλα αυτά. Είναι σημαντικό να υπάρξουν οι απαντήσεις. Συχνά δίνουμε τέλη χωρίς να μπαίνουμε στη θέση του άλλου, γιατί η δική μας είναι ήδη εξαιρετικά δύσκολη. Έστω όμως κι αν χρειάζεται να ξανά διατυπώσουμε κάποιες εξηγήσεις που είχαν δοθεί στο παρελθόν, έστω αν απλώς θέλουμε να τις επιβεβαιώσουμε και στον εαυτό μας, αλλά και στο άτομό μας, είναι σημαντικό να απαντηθεί αυτή η ερώτηση. Μέχρι η απάντηση να πείσει και τους δύο.

Είναι ένα άβολο και ταυτόχρονα δελεαστικό συναίσθημα το να προσπαθείς να είσαι τόσο ειλικρινής με έναν άνθρωπο που μοιράστηκες στιγμές αλλά στο τέλος κατάλαβες ότι δεν τραβάει άλλο. Άλλωστε, συχνά το τέλος δεν κι ό,τι καλύτερο, υπάρχουν εντάσεις, διαφοροποιήσεις μεταξύ σας, άβολες συνθήκες, λόγια που δε θέλετε, αλλά τα ξεστομίζετε. Και πάνω σε αυτήν την ταραχή μπορούν να ειπωθούν πολλά που δεν είναι ειλικρινή, μα πρέπει να επιμείνετε κι οι δύο στο να υπάρξει η απάντηση. Μόνο έτσι θα μπορέσει να συμβεί, με τον καιρό η συναισθηματική απεμπλοκή.

Βαθιά μέσα σας ίσως και να γνωρίζετε την αιτία του χωρισμού σας, από τι προκλήθηκε όλο αυτό και σας έφερε σε τέλμα, γιατί φτάσατε στο σημείο να αναζητάτε εξηγήσεις. Πάντα ξέρουμε γιατί δίνουμε τέλος, αν κουραστήκαμε ψυχολογικά, αν φθειρόμαστε συναισθηματικά, αν πιέζουμε το μέσα μας να ενδώσει σε κάτι που έχει πάρει τον δρόμο μόνο του. Πάντα ξέρουμε κι επιλέγουμε να αγνοούμε. Γι’ αυτό είναι σημαντική η απάντηση. Γιατί αποδέχεσαι αυτά που ξέρεις και δεν μπορείς πια να κρυφτείς.

Δεν είναι εύκολο να μαθαίνεις να ζεις και να υπερασπίζεσαι τα πιστεύω σου μπροστά στον έρωτα, όπως δεν είναι πάντα ευδιάκριτο και να ανακαλύπτεις μέχρι πού μπορείς να φτάσεις. Μα είναι καίριας σημασίας να μάθεις τα σημεία σου, τους οδηγούς σου, μέχρι τα όριά σου να γίνουν η δύναμή σου και ο λόγος σου συμβόλαιο. Κι έτσι, τα ξεκαθαρίσματά σου θα πάψουν να είναι τόσο άβολα, γιατί θα είναι για σένα ο μόνος τρόπος για να τελειώσει η σχέση. Δε θα είναι εύκολο ποτέ, μα τουλάχιστον θα χάσεις αυτήν την ομίχλη που κουβαλάει ένα «τι κι αν…» σε αυτά που δεν απάντησες ποτέ μέσα σου.

 

Συντάκτης: Ειρήνη Παπά
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου