Είναι τόσες ψυχές που γυρίζουν απ’ το άπειρο στον χρόνο. Κρύβουν στιγμές, χαμόγελα, πόνο, δάκρυα. Έρχονται σ’ αυτή τη ζωή για να σβήσουν πληγές ή για ν’ ανοίξουν καινούργιες. Έρχονται για να δουν το είδωλό τους να καθρεφτίζεται πάνω στη Γη.

Άλλες απ’ αυτές καταφέρνουν να μείνουν. Κι άλλες, πάλι, απλά τριγυρίζουν. Κι έπειτα, φεύγουν. Κάνουν τη ζημιά τους ακόμα κι αν χρειαστεί ν’ αφήσουν πίσω τους έναν ραγισμένο καθρέφτη. Ακόμα κι αν χρειαστεί ν’ αφήσουν τη ψυχή τους, χωρίς καλά να την έχουν μάθει.

Κι αν τα μάτια σου είναι ο καθρέφτης της ψυχής σου, τι γίνεται όταν αυτά τα δύο μάτια αντικρίζουν το είδωλό σου; Και να ξαφνικά που το «Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου, βλέπεις την ομορφιά μου;» κάνει την εμφάνισή του. Η εξομοίωσή σου μ’ αυτό που αντικρίζεις και μ’ αυτό που είσαι πραγματικά είναι κι η αρχή του δικού σου παραμυθιού.

Αλήθεια, γνωρίζεις πώς ν’ αγαπάς τον εαυτό σου, πραγματικά; Γνωρίζεις πως αν τον αγαπάς, κάθε μέρα λίγο και περισσότερο, θα γίνει καλύτερος; Δοκίμασέ το και θα αισθανθείς ομορφότερα. Θα ‘χεις τη δουλειά που θέλεις, θα ‘σαι ευτυχισμένος με τα χρήματα που έχεις κι οι σχέσεις σου θα βελτιώνονται. Ακόμα κι αν είναι αρνητικές, θα διαλύονται και θα ξεκινούν καινούργιες. Τόσο απλά.

Γιατί μερικές συνήθειες είναι τόσο ισχυρές που είναι ικανές να οικοδομήσουν την αυτοεκτίμησή σου. Αρκεί να συνειδητοποιήσεις πως ό,τι λες ή πιστεύεις είναι η επιβεβαίωση. Είναι μηνύματα στο υποσυνείδητό σου, ικανά να δημιουργήσουν συνήθεις τρόπους σκέψης και συμπεριφοράς. Γιατί η ειρήνη του μυαλού κρύβει μέσα της την εσωτερική χαρά.

Μίλα, λοιπόν, δυνατά μπροστά στον καθρέφτη σου κι εκείνος θα βρει τρόπο ν’ αντανακλά πίσω τα συναισθήματα που έχεις για τον εαυτό σου. Θα βρει τον τρόπο να σου διδάξει ποιες σκέψεις θα χρειαστεί ν’ αλλάξεις, αν θέλεις να ‘χεις μια χαρούμενη ημέρα. Και στην πορεία θα σου μάθει να τον φροντίζεις. Ίσως σ’ ένα βαθύτερο επίπεδο απ’ ό,τι έκανες πριν.

Αρκεί να τον κοιτάξεις και να του πεις «Εντάξει, σ’ αγαπάω. Ό,τι κι αν συμβεί θα περάσει. Και θα συνεχίσω να σ’ αγαπάω και να σε φροντίζω. Κι αυτό θα ‘ναι για πάντα». Κι αν αναρωτιέσαι πόσο περίεργο κι αλλόκοτο μπορεί να’ ναι αυτό, τότε στην πορεία θα καταλάβεις πώς είναι ν’ αντιμετωπίζεις τον εαυτό σου μπροστά σ’ έναν καθρέφτη.

Είναι αυτό που κρύβεται πίσω απ’ τις λέξεις. “Mirror working”. Μία αυτοκριτική κι ένα έργο που μετατρέπεται σ’ ένα παιχνίδι. Και τι πιο σημαντικό απ’ το να δώσεις στον εαυτό σου λίγα θετικά μηνύματα μέσα στην ημέρα; Να τον κοιτάξεις βαθιά και να δεις πέρα απ’ την εμφάνισή του;

Κι η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν τόσες ομορφιές κρυμμένες κι ακόμα περισσότερες που δεν μπορείς να φανταστείς. Φτάνει μόνο να τις πιστέψεις. Κι αν στην αρχή σου φανεί λίγο αστείο, η συναισθηματική ελευθερία που θα νιώσεις στη συνέχεια, θα σου δημιουργήσει ένα θορυβώδες συναίσθημα μες στην καρδιά σου.

Ψάξε μέσα στα μάτια σου, πίσω απ’ τις μακριές βλεφαρίδες που αναβοσβήνουν, εκείνους τους δαίμονες που χτίζουν τοίχους γύρω σου. Έπειτα εγκατάλειψε κάθε θυμό και μίσος. Γράψε κάθε άσχημη σκέψη σ’ ένα χαρτί και, ύστερα, δεσμεύσου πως αφήνεις πίσω σου το καθετί. Κι όταν ανακαλύψεις και την πραγματική ομορφιά πίσω απ’ έναν καθρέφτη, αυτή θα βρει και τον τρόπο να καθρεφτίζεται πάνω στη Γη.

Συντάκτης: Αναστάσιος Καλλίας
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη