Το κυνήγι ερωτικών σχέσεων καθίσταται για κάποιους ύψιστη ανάγκη. Η ύπαρξη μέσα σε μια σχέση δίνει νόημα και χρώμα. Είναι όμορφο να είσαι με έναν άνθρωπο που σε προσέχει και τον προσέχεις, που σου μιλάει όμορφα και σε κάνει καλύτερο. Ωστόσο στην αρχή μιας σχέσης φαίνονται πολλά. Από το πόσο σε νοιάζεται ο άλλος μέχρι στοιχεία του χαρακτήρα του που σιγά σιγά ξεδιπλώνονται και έρχεσαι αντιμέτωπος με ερωτήματα που ταλανίζουν την ψυχή σου –την καψούρα ψυχή σου. Μπορεί μια σχέση να προχωρήσει όταν αναγνωρίζεις μικρά red flags; Τα υπομένεις ή φεύγεις με ψηλά το κεφάλι;

Παρελθόν· εμπειρίες που μας έχουν πληγώσει μας κάνουν να είμαστε όλο και λιγότερο ανεκτικοί και περισσότερο επιφυλακτικοί έως και καχύποπτοι. Η έλλειψη εμπιστοσύνης παίζει βασικότατο ρόλο σε μια σχέση, αφού είναι εκείνη που ελέγχει τη συνύπαρξή μας με τον άλλον. Καταστάσεις που έχουν μείνει βαθιά ριζωμένες μέσα μας έχουν προκαλέσει τον υποσυνείδητο φόβο πως ό,τι πάθαμε θα μας ξανασυμβεί. Νέες συμπεριφορές που μάς φαίνονται ύποπτες ξυπνούν εκείνον τον φόβο που δεν έχουμε αντιμετωπίσει και φεύγουμε. Όταν γνωρίζουμε όμως εκείνον που δαμάζει αυτό τον φόβο και μας κάνει να νιώθουμε περισσότερη σιγουριά μένουμε και το απολαμβάνουμε. Μέχρι να εμφανίσει και τα δικά του «αδύναμα» σημεία.

Σκέφτεσαι πως είναι αρχή, ακόμα γνωρίζεστε και τα πράγματα δεν μπορεί να πάνε τόσο στραβά. Προσπαθείς να είσαι ανεκτικός και να αφεθείς για να μάθεις τον άλλον καλύτερα. Ένα κόκκινο καμπανάκι ή αλλιώς η εσωτερική σου φωνή σού χτυπάει για να σου πει ότι κάτι δεν πάει καλά. Λίγο που σου απαγόρευσε να βάλεις εκείνο το ρούχο, λίγο που νιώθεις πως σε χρησιμοποιεί. «Η ιδέα μου είναι», λες επιβεβαιώνοντας στον εαυτό σου πως θέλεις και κάνεις ό,τι κάνεις, γιατί τον γουστάρεις και θέλεις να προσπαθήσεις. «Δεν είμαστε όλοι τέλειοι» ξανασκέφτεσαι όσο το πρόσωπο αρχίζει να σε «φυλακίζει». Αλλά δεν πειράζει, είναι ακόμα η αρχή… (του τέλους).

Και ποιος είναι εκείνος που σε ελέγχει άραγε; Άλλος ένας φόβος, εκείνος της μοναξιάς. Η ανάγκη να είσαι σε μια σχέση σε φτάνει στα όρια του συμβιβασμού, γιατί τρέμεις πως δε θα βρεις κάτι καλύτερο από όλα εκείνα τα πρόσωπα που είχαν προηγηθεί αυτού. Η απόρριψη έχει γίνει δεύτερη φύση σου και δεν αντέχεις άλλο. Βρήκες εκείνον που σε δέχεται κι εσύ το ίδιο. Νιώθεις πως όλα θα πάνε καλά. Θα προσαρμοστείτε και θα μάθετε τα κουμπιά ο ένας του άλλου. Ωστόσο εκείνο που δε σκεφτόμαστε και μας είναι δύσκολο να κατανοήσουμε κρύβεται σε δυο λέξεις, την απόρριψη και την αποδοχή. Αρκεί να ανακαλύψεις τι είναι καλύτερο για σένα. Θα σου δώσω μονάχα ένα στοιχείο. Τι κάνει την απόρριψη λιγότερο ελκυστική από τη μη αποδοχή; Ίσως το γεγονός πως η πρώτη είναι ειλικρινής.

Θέλει κότσια να είσαι σε μια σχέση και ακόμη περισσότερα να βλέπεις τα red flags. Εθελοτυφλούμε στην ανάγκη μας για συνύπαρξη και κάποιου είδους αποδοχή. Συμβιβαζόμενοι υποτιμούμε εμάς και τον άνθρωπο που έχουμε δίπλα μας. Δεν είναι κακό να έχεις εμπειρίες και να κάνεις λάθη. Αρκεί να μαθαίνεις από αυτά και να προχωράς ψάχνοντας κάτι «καλύτερο». Μπορεί να έρθει γρήγορα, μπορεί όμως και να αργήσει. Αυτό ωστόσο δεν έχει διόλου σημασία. Εάν φοβάσαι να μείνεις μόνος, ίσως είναι μια καλή ιδέα να αρχίσεις να ψάχνεις τι είναι εκείνο που σε τρομάζει τόσο πολύ. Εάν δεν τα έχουμε καλά με εμάς –όσο μπορούμε δηλαδή– τότε πώς γίνεται να τα έχουμε καλά με έναν άλλον άνθρωπο; Σε μια σχέση θα είσαι καλά μονάχα αν νιώθεις πως αναπνέεις και δεν καταπιέζεσαι και φυσικά αν είσαι ο εαυτός σου.

Ψάχνουμε και ψαχνόμαστε χωρίς να ξέρουμε πού κοιτάμε. Υπομένουμε τον ψυχικό πόνο μπρος σε δυο καλά που μας προσφέρει ο άλλος. Καταπιεζόμαστε, χανόμαστε κι απομακρυνόμαστε από τον ίδιο μας τον εαυτό (και από τους γύρω μας). Μπορεί να φαντάζει πρωτόγνωρο αλλά ας αναλογιστούμε πόσα θα αλλάξουν μέσα μας εάν μάθουμε να λέμε από την αρχή όταν κάτι μας ενοχλεί, ώστε να το δουλεύουμε μαζί με τον άλλον και να εξελίσσεται η σχέση μας. Σαφώς δεν τραβάνε όλες οι σχέσεις κι αυτό δεν πρέπει να μας στενοχωρεί. Άλλες φορές είναι κάτι όμορφο κι άλλες λίγο πιο επώδυνο και διδακτικό. Σημασία έχει όπου κι αν βρισκόμαστε να νιώθουμε καλά. Είτε μόνοι μας είτε με παρέα. Δυσκολίες θα υπάρχουν παντού και πάντα, αρκεί να έχεις δίπλα σου ανθρώπους διατεθειμένους να προσπαθήσουν μαζί σου.

Συντάκτης: Αγγελική Τσιγαρά
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.