Καμιά φορά οι άνθρωποι αρέσκονται στο να προβαίνουν σε εύηχες ερμηνείες αναφορικά με τις ενέργειές τους ώστε να ξεγελούν τη συνείδησή τους και το βάρος που αυτή ενδεχομένως να φέρει. Πολλές φορές, συνειδητά ή ασυνείδητα, ωραιοποιούν, καμουφλάρουν ή παραποιούν εντέχνως τις ερμηνείες που δίνουν στους άλλους αλλά και στον ίδιο τους τον εαυτό, για κάποιες καταστάσεις ή πράξεις τους, που βιώνονται ως αρνητικές, επιζήμιες ή ως προσωπικές αποτυχίες. Ο Φρόιντ ονόμασε το φαινόμενο αυτό «εκλογίκευση», το οποίο ενεργοποιείται ως μηχανισμός άμυνας προστασίας του «εγώ» από ενοχικά σύνδρομα.

Η αποτυχία κι η επιτυχία θα έλεγε κανείς ότι είναι υποκειμενικές έννοιες, διότι βιώνονται διαφορετικά από τον καθένα, με διαφορετικό μέτρο ή κριτήριο. Από την άλλη, κάποια γεγονότα είναι αδιαμφισβήτητα και δεν επιδέχονται διπλής ερμηνείας. Όταν κανείς ξεκινά κάτι το οποίο δεν καταλήγει σε αίσιο τέλος για τον ίδιο, ακόμα κι αν δε φταίει άμεσα (αλλά έμμεσα) ή δεν ευνόησαν οι συνθήκες, δεν παύει να είναι ένα πραγματικό γεγονός αποτυχίας για τον ίδιο. Στις ανθρώπινες σχέσεις και δη στις ερωτικές, οι οποίες εν τέλει δεν ευδοκιμούν, ποτέ δε φταίει ο ένας και δεν είναι δόκιμο ή δίκαιο να πει κανείς ότι κανένας από τους δύο δεν απέτυχε. Όσο κι αν πονάει το ναυάγιο μιας σχέσης συνοδεύεται από την αποτυχία των μελών της να αντεπεξέλθουν σε κάποιες συνθήκες.

 

 

Η αποτυχία ηχεί ως δριμύ κατηγορώ στ΄αφτιά πολλών ανθρώπων, είναι όμως μια πραγματικότητα κι ένα αναπόσπαστο μέρος της ανθρώπινης υπόστασης. Αν κανείς αποδεχτεί τη δική του αποτυχία μέσα σε μια σχέση ή συνθήκη, χωρίς εκλογικεύσεις που χαϊδεύουν τ΄αφτιά, μπορεί να οδηγηθεί στην αυτοαποδοχή κι εν τέλει στην αυτοβελτίωση, η οποία θα μειώσει την επανάληψη των ίδιων επιλογών.

Τι είναι λοιπόν η αποτυχία, που τόσο ενοχικά και συνάμα απαγορευτικά ηχεί στο ανθρώπινο αφτί;

Αποτυχία είναι να πιστεύεις ότι η αγάπη τελειώνει, γιατί μένει πάντα μέσα μας, αφού χτίζεται και θεριεύει με τα χρόνια και τα κοινά βιώματα.

Αποτυχία είναι να βλέπεις τη μισή αλήθεια, αυτή που σε βολεύει για να κατευνάσεις την πονεμένη σου συνείδηση.

Αποτυχία είναι μη δίνεις ευκαιρίες στους ανθρώπους και να τους καταδικάζεις μονομερώς.

Αποτυχία είναι να πιστεύεις ότι προχώρησες στη ζωή σου και βρήκες την ευτυχία, ενώ όλο και διολισθαίνεις σε χειρότερα λάθη από τα προηγούμενα, γιατί κινείσαι με βάση τον ενθουσιασμό και την ανάγκη διαφυγής.

Αποτυχία είναι να κατηγορείς πρώην σε νυν για να καμουφλάρεις τη δική σου αποτυχία στη σχέση.

Αποτυχία είναι να έχεις την ψευδαίσθηση ότι δεν απέτυχες ενώ βαθιά μέσα σου ξέρεις ότι απέτυχες.

Αποτυχία είναι όταν δε σου κάνει πια ο άλλος να του φέρεσαι άσχημα ξεχνώντας πόσα προσέφερε στη ζωή σου.

Αποτυχία είναι να μην εκτιμάς ανθρώπους που σου στάθηκαν πρώτα ως άνθρωποι και μετά υπό οποιαδήποτε άλλη ιδιότητα.

Κάποιοι θα φέρουν πάντα το βαρύ φορτίο αυτής της αποτυχίας κι άλλοι θα κοιμούνται με τη συνείδησή τους ήσυχη ότι στα δύσκολα και στα άσχημα συμβάντα συγχώρεσαν κι άφησαν πίσω τους όσα δεν άξιζαν πια.

Στην αντίπερα όχθη, επιτυχία είναι να παλεύεις για τις επιλογές σου, να μην εγκαταλείπεις, να μη γίνεσαι ρίψασπις.

Επιτυχία είναι να θυμάσαι με ευγνωμοσύνη τα όμορφα που έζησες με τους ανθρώπους που πέρασαν κι έφυγαν από τη ζωή σου, δίχως να τους κατηγορείς για να νιώσεις καλά.

Επιτυχία είναι να έχεις αξιοπρέπεια και να σέβεσαι τις αποφάσεις των ανθρώπων, ασχέτως αν συμφωνείς ή όχι.

Επιτυχία είναι να ξέρεις ότι προσπάθησες κι ας έχασες.

Επιτυχία είναι να μην είσαι αγνώμων και να μην ξεχνάς ποτέ τα όμορφα που σου πρόσφεραν ορισμένοι άνθρωποι κάποτε.

Επιτυχία είναι να μη ζεις σε ψευδαίσθηση και να μην αυτοκαταστρέφεσαι ξανά και ξανά.

Επιτυχία είναι να προχωράς και να κλείνεις τις πόρτες του παρελθόντος, χωρίς να το ξεχνάς ή να το δαιμονοποιείς.

Η αγάπη, τέλος, αν την έζησες έστω μία φορά, είναι επιτυχία. Ίσως η μεγαλύτερη.

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Μαρία Πολυδώρου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου