Απόκριες∙ αγαπημένη γιορτή μικρών και μεγάλων. Η Πάτρα μας έρχεται πρώτη στο μυαλό ως η πιο ξακουστή καρναβαλική ελληνική πόλη, μα κάθε περιοχή, κάθε πόλη και χωριό θέλει να γιορτάσει, κυρίως εκείνο το τελευταίο σαββατοκύριακο της αποκριάς.

Το όλο κλίμα έχει ένα χαρακτηριστικό ρυθμό. Χρώματα, γέλια, μουσικές -κυρίως αυτές. Τραγούδια απ’ τα ‘90s και τα ‘80s, που οι περισσότεροι λατρεύουμε (ή έστω αγαπάμε να τα μισούμε). Κι είναι ύστερα τα μασκαρέματα, τα άρματα στους δρόμους. Μια μεγάλη γιορτή. Μια δίψα για διασκέδαση που κατακλύζει τους πάντες και ρέει στην ατμόσφαιρα.

Πάρτι παντού∙ σε σπίτια, σε μαγαζιά, σε ταράτσες, σε δρόμους. Τόσες ευκαιρίες για μεταμφιέσεις. Αναζήτηση με τις ώρες για μάσκες και στολές, για να βρεις τον αγαπημένο σου ήρωα και να τον υποδυθείς. Να γίνεις για μια νύχτα υπερήρωας, καρτούν ή λαχανικό. Τις απόκριες μπορείς να ‘σαι όποιος κι ό,τι θες.

Η μουσική βοηθά πολύ, το κέφι σε παίρνει μαζί του κι οι πολλές ξεχωριστές παρέες με την ώρα και τον χορό γίνονται πια μία. Έχετε, όμως, αναρωτηθεί γιατί, σχεδόν κατά κανόνα, οι πιο αξέχαστες βραδιές, που διηγούμαστε ξανά και ξανά, αφορούν αποκριάτικα πάρτι; Μάσκα, η λέξη κλειδί. Η απόλυτη απελευθέρωση. Δεν είσαι πια εσύ, είσαι η μάσκα που φοράς, ο ήρωας που υποδύεσαι. Αφήνεις πίσω συστολές κι άμυνες κι ενώ όλα μοιάζουν χαλαρά κι ανέμελα, δεν έχεις άλλη επιλογή απ’ το να περνάς πραγματικά καλά, χωρίς δεύτερες σκέψεις κι αμφιβολίες. Οι αποκριές ίσως να ‘ναι, τελικά, ένα μικρό καλοκαίρι μέσα στο χειμώνα, λίγη ξενοιασιά και πρόκληση για κέφι.

Ετοιμάζεσαι για το πάρτι. Έχεις διαλέξει ήδη τη στολή σου, έχεις βάλει τη μάσκα σου κι η βραδιά σε περιμένει να τις αφιερώσεις όλη την τρέλα που της αξίζει. Αυθεντική, παιδική, χαρά, χωρίς υποσχέσεις, χωρίς «πρέπει», χωρίς να περιμένεις τίποτα αλλά με τη σιγουριά πως θα περάσεις καλά με την παρέα σου. Η στολή σου δίνει αυτοπεποίθηση, η μάσκα εμπνέει ένα μυστήριο κι όλα αυτά λειτουργούν μαγικά, γιατί οι απόκριες έχουν κάτι κινηματογραφικό, πολλά κομφετί, πειράγματα, ελευθερία κι ένα σκηνικό ιδανικό.

Έτοιμος, λοιπόν, και συναντιέστε με την παρέα να πάτε στο πάρτι. Στον δρόμο έχετε ξεκινήσει ήδη το δικό σας πάρτι, με κόρνες, αφρούς και πολλά γέλια. Η διάθεση στα ύψη, όπως κι η αυτοπεποίθηση. Είσαι κοινωνικός, χορεύεις, γνωρίζεις νέους άγνωστους, ως εκείνη τη στιγμή, καρναβαλιστές. Η μάσκα φταίει για όλα, γιατί εκείνη δε δείχνει τα άγχη και το ζόρια που ίσως κουβαλάς τις άλλες μέρες. Τα ‘χεις αφήσει πίσω, στο σπίτι μαζί, με τα κανονικά σου ρούχα και τη συνηθισμένη σου ζωή. Τώρα είσαι κάποιος άλλος, κάποιος ανέμελος κι ανοιχτός σε όλες τις επιλογές που μπορεί να σου εμφανιστούν ή όχι. Δε σε νοιάζει τίποτα, θες απλώς να περάσεις καλά, κι ό,τι προκύψει, αν προκύψει, χωρίς προσδοκίες και μεγάλες ευθύνες. Απλά σήμερα δε σκέφτεσαι, δε στεναχωριέσαι, διασκεδάζεις, η μάσκα σου δίνει εκείνη τη μεταμφίεση της χαράς και της ανεμελιάς, που έχεις ανάγκη.

Η μάσκα έχει μεγάλη δύναμη, γιατί πίσω από αυτή– εσύ, εγώ, όλοι μας– κρυβόμαστε και παίζουμε σαν μικρά παιδιά, όταν ο καθωσπρεπισμός κι ο εαυτός μας δε μας το επιτρέπει και χρειάζεται μια κάλυψη για να το τολμήσει. Η στολή του άλλου θα σε κάνει γελάσεις. Κι αφού γελάσεις, θα πιάσεις κουβέντα, θα φλερτάρεις θα χορέψεις. Το ποτό θα το κάνει όλο αυτό ακόμα πιο εύκολο, οι ξενέρωτες αναστολές θα ‘χουν φύγει απ’ το πάρτι κι εσύ θα απολαύσεις τη βραδιά, που θα οδηγήσει σε ένα ξημέρωμα με μια γλυκιά εξάντληση κι ένα αίσθημα πληρότητας.

Θα φταίνε η μάσκα, η στολή, το ποτό, αλλά πάνω από όλα ο σούπερ ήρωας και το μικρό παιδί που ζει μέσα σου, κι ας το έχεις κλειδωμένο τις άλλες μέρες σ’ ένα ξύλινο κουτί. Τουλάχιστον, αυτές τις απόκριες ανοίξτε το κουτί, βγάλτε στολές, μάσκες, τους σούπερ ήρωες και το ατίθασο πιτσιρίκι από μέσα σας και διασκεδάστε σαν να μην υπάρχει αύριο. Σαν να ‘ναι η τελευταία μέρα πάνω στη Γη.

Συντάκτης: Άννα Αντωνίου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη