Άλλη μια δύσκολη μέρα έλαβε τέλος με σένα να τρέχεις γρήγορα να προλάβεις το μετρό να γυρίσεις σπίτι σου. Αυτή η ανυπόφορη ζέστη σε αποσυντονίζει. Σε εκνεύρισε κι ένας πελάτης στη δουλειά και τώρα δε θες να ακούσεις κιχ. Το μόνο που παρακαλάς είναι να φτάσεις σπίτι το συντομότερο δυνατόν και όσο πιο ανώδυνα γίνεται.

Μπαίνεις στο συρμό και ψάχνεις να βρεις μια απομονωμένη θέση, αλλά τέτοια ώρα, τέτοια λόγια. «Δε βαριέσαι», σκέφτεσαι, στριμώχνεσαι σε μια γωνία και ψάχνεις μέσα στο χαμό της τσάντα τα ακουστικά σου. Κατάρα! Τα ξέχασες σπίτι το πρωί. Πώς να μην τα ξεχάσεις έτσι βιαστικά που έφυγες; Ανακτάς την ψυχραιμία σου και αποφασίζεις να κάνεις υπομονή. Τι είναι είκοσι λεπτά, άλλωστε; Τι θα μπορούσε να πάει στραβά;

Και καθώς κάθεσαι και χαζεύεις αμέριμνα την γκρίζα υπόγεια Αθήνα…

«Ωπ! Μάσημα τσίχλας είναι αυτό;», αναρωτιέσαι αθόρυβα. Μπα, λες αποκλείεται. Πώς κατάφερες να το ακούσεις μέσα σε τόση φασαρία; Και όμως κοιτάζεις δεξιά σου και βλέπεις ένα στόμα σε πλήρη δράση να μασάει με όλη του τη δύναμη μια τσίχλα. Ένα βήμα πριν την εξάρθρωση το σαγόνι του συνεπιβάτη σου και ένα βήμα πριν την κατάρρευση το δικό σου νευρικό σύστημα.

Πιο πέρα κάποιος άλλος μόλις έχει τελειώσει προφανώς το γεύμα του και αποφασίζει να καθαρίσει τα δόντια του, κάνοντας όλους τους πιθανούς ήχους που μπορεί να προκύψουν από μια τέτοια δραστηριότητα και βγάζοντας εσένα εκτός εαυτού. Και ναι, προκειμένου να βρεθείς πίσω από τα κάγκελα –είτε της φυλακής είτε του ψυχιατρείου- αποφασίζεις να κατέβεις στην επόμενη στάση και να φτάσεις σπίτι με τα πόδια, αγνοώντας επιδεικτικά την κούρασή σου.

Μπορείς πια να σταματήσεις να νιώθεις μοναξιά. Υπάρχουν κι άλλοι εκεί έξω που φτάνουν στα όρια της οργής όταν ακούν κάποιον δίπλα τους να μασάει ή να κάνει αυτό το εκνευριστικό «κλικ-κλικ» με το στιλό του. Επιστημονικά τεκμηριωμένα, είμαστε πολλοί. Πιο συγκεκριμένα, οι επιστήμονες -εδώ και σύντομο χρονικό διάστημα- χρησιμοποιούν για αυτή την περίεργη ανθρώπινη αντίδραση τον όρο «μισοφωνία».

Η μισοφωνία είναι μια διαταραχή του κεντρικού νευρικού συστήματος που προκαλείται από τον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος ανταποκρίνεται σε ακουστικά ερεθίσματα. Σε άτομα με μισοφωνία ο εγκέφαλος αντιδρά αρνητικά με αποτέλεσμα να προκαλείται ένα αίσθημα πανικού, αποστροφής ή θυμού στο άκουσμα συγκεκριμένων ήχων. Μπορεί, επίσης, τα άτομα που βιώνουν την κατάσταση αυτή να βρεθούν σε δίλημμα σχετικά με το αν πρέπει να προσπαθήσουν να σταματήσουν τον ήχο με οποιοδήποτε τρόπο ή να απομακρυνθούν απ’ αυτόν, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να έχουν και έξαρση αγχώδους διαταραχής.

Γι΄ αυτό την επομένη φορά που κάποιος θα σου πει «έλα ιδέα σου είναι, κάνε πως δεν ακούς», δήλωσέ του πως -επιτέλους- οι επιστήμονες σε κατάλαβαν και κατέληξαν ότι πρόκειται για πραγματική εγκεφαλική διαταραχή και όχι απλώς για παραξενιά. Για την ακρίβεια, ανέφεραν πως σε συγκεκριμένους ανθρώπους ορισμένοι ήχοι πυροδοτούν συγκεκριμένες αλλαγές στην εγκεφαλική δραστηριότητα, οι οποίες συνδυάζονται με επιτάχυνση των χτύπων της καρδιάς ή ακόμη και με έντονη εφίδρωση.

Εν ολίγοις, ο δικός σου εγκέφαλος έχει απλά διαφορετική δομή σε σχέση με κάποιων άλλων που ούτε αντιλαμβάνονται την ύπαρξη ήχων που εσένα μπορούν να σε φτάσουν στα όριά σου. Αναρωτιέσαι πώς γίνεται να κάθονται ατάραχοι δίπλα σε αυτό τον ήχο κι έρχεται στο μυαλό σου εκείνη η ανάμνηση απ’ την παιδική ηλικία, τότε που είχες πρωτοκαταλάβει πως κάτι δεν πάει καλά.

Τότε που αναγκαζόσουν να σηκωθείς από τα οικογενειακά τραπέζια γιατί δεν άντεχες εκείνη τη θεία που κατάπινε περίεργα το φαγητό της. Τότε που εκνευριζόσουν με τον Κωστάκη στο διπλανό θρανίο που μασούσε την τσίχλα ως άλλο μηρυκαστικό, ενώ ταυτόχρονα έπαιζε με το στιλό του –έλα παραδέξου το, εσύ τον κάρφωνες στη δασκάλα. Τότε που χώρισες εκείνο το γκομενάκι, επειδή έτρωγε το φαγητό με αηδιαστικό τρόπο -όπως έλεγες- και δεν μπορούσες να το ακούς.

Και έτσι, ως δια μαγείας, λύνεται το μυστήριο. Τουλάχιστον νιώθεις καλύτερα που ξέρεις ότι δεν είσαι κανένας παράξενος άνθρωπος. Βέβαια μέχρι και σήμερα οι επιστήμονες δεν έχουν καταλήξει στο αν υπάρχει θεραπεία για τη μισοφωνία, ωστόσο θεωρούν ότι με τη συνεχή παρακολούθηση είναι δυνατόν να βρεθεί μια πιθανή λύση. Γι’ αυτό έως ότου να βρουν τη λύση -σας ικετεύουμε κάντε όσο πιο γρήγορα γίνεται- πάρε δυο-τρία ζευγάρια ακουστικά ώστε να τα έχεις πάντα δίπλα σου σε περίπτωση ανάγκης.

Συντάκτης: Ναταλία Ελευθερίου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.