Τις προάλλες έκανα μια μεγάλη ανακάλυψη. Συνειδητοποίησα κάτι που πρέπει να διαδώσουμε σε όλη τη γη, να φωνάξουμε με όλη μας τη δύναμη και να υποστηρίξουμε με όλο μας το είναι.

Ο σωστός ο φοιτητής είναι ο single φοιτητής.

Ω, ναι! Τα φοιτητικά τα χρόνια είναι πολύ καλά για να τα περάσεις εντός μιας σχέσης, χρυσό μου, το λέω και το εννοώ. 

Δυστυχώς, εγώ έφτασα σε αυτό το συμπέρασμα λίγο πριν τον τέταρτο και τελευταίο μου χρόνο φοίτησης, έχοντας περάσει ένα μεγάλο μέρος των φοιτητιλικίου μου σε σχέση, κάτι που με στεναχωρεί. Δεν είναι, βέβαια, ότι μετανιώνω τις σχέσεις μου ή κάτι τέτοιο, αλλά τα φοιτητικά τα χρόνια δε θέλουν περιορισμούς και όρια. Αυτή φάση έχει άλλες χάρες, που είναι τεράστια βλακεία να μπεις στη διαδικασία να χάσεις μερικές από αυτές για μια σχέση. Σκληρό; Ε, και; Είναι απλά μια σχέση, να πούμε!

Ξέρεις πόσες σχέσεις θα έρθουν και θα φύγουν; Αυτά τα χρόνια άπειρης ανεμελιάς και ηλιθιότητας, όμως, έρχονται μιά και φεύγουν. Και είναι τα χρόνια που θα ταξιδέψεις, θα μάθεις, θα διαβάσεις, θα αλλάξεις, θα γνωρίσεις, θα απογαλακτηστείς και θα κάνεις άλλα τόσα πράγματα, τα οποία δε χωράνε σχέσεις και σοβαρά γκομενικά. Θέλουν την απόλυτη μαλάκυνση, το καθημερινό ξύσιμο, τον σταρχιδισμό σε όλο του το μεγαλείο, πολύ σεξ, να μη σε νοιάζει τίποτα και κανείς πέρα από την παρτάρα σου, το πώς θα γνωρίσεις καινούριο κόσμο και το πώς θα περάσεις γαμώ το βράδυ που έρχεται. Και πώς να πεθαίνεις στο γέλιο κάθε λεπτό, με αστεία σκηνικά και πολύ ντροπιαστικά. Όχι σχέσεις.

Αυτό είναι φοιτητής. Α, και να τρως ντελίβερι και τάπερ της μαμάς!

Όμως, σχέση όχι. Ό,τι άλλο λάχει σε γκομενικό, έτσι για την πουτανιά, το θέλουμε. Και το σεξάκι μας το θέλουμε, και τα τραβήγματά μας τα θέλουμε, και τα κλάματα τα θέλουμε, όλα μας κάνουν, δε διαφωνώ. Τα σοβαρά, όμως, τα σχεσιακά, το μόνο που κάνουν είναι να ρίχνουν την ποιότητα όλων των παραπάνω. Τη σχέση, όμως, όχι, κι επαναλάβετέ το μετά από μένα.

Εσύ, για παράδειγμα, αγαπητό μου πρωτοετό, που θας πας ξαφνικά στα καινούρια και στα χαμένα, μην ψάξεις να βρεις γκόμενο να settle down! Χαλάρωσε και βίωσε με ευλάβεια το πόσο υπέροχα περνάς και θα περνάς για τα επόμενα τουλάχιστον τρία χρονάκια. Γιατί να τα γαμήσεις χωρίς λόγο; Γιατί να τα γεμίσεις ζήλιες και τσακωμούς και πίεση και έναν άνθρωπο που, είτε με καλό, είτε με κακό τρόπο, θα σε εμποδίζει να κάνεις πράγματα που γουστάρεις; Για ποιο λόγο να μην μπορείς να τρελαθείς πλήρως και να χαθείς στη μαστούρα της φοιτητικής ζωής; 

Κι εσύ, τεταρτοετό μου, που τώρα δε θα έχεις χρόνο για έρωτες και μαλακίες με τις πτυχιακές που σου ‘ρχονται, παράτα όλα και ζήσε τη ζωάρα σου στον χρόνο που σου απομένει! Πάρε ό,τι σου αναλογεί κι ότι έχει περισσέψει από αυτά που πρέπει να ζήσεις ως φοιτητής. Άλλαξε για λίγο τη νοοτροπία σου και θυμήσου: μεγαλώνεις, και τις πίπες που ήθελες τόσα χρόνια να κάνεις, πότε θα τις κάνεις τελικά; Τι έγινε; Κώλωσες, ξεχάστηκες; Τι παίχτηκε κι άλλαξε η φάση;

Αγαπημένε μου φοιτητή, λοιπόν, ανεξαρτήτου έτους, τρέχα ζήσ’ το, πουλάκι μου, με τρέλα και γάμα τα όλους κι όλα!

Κάνε τη ζωάρα σου χωρίς κανένα πάνω από το κεφάλι σου, πέρνα καλά και κάψε το πελεκούδι όπως του αναλογεί, γαμώτο! Πάρταρε ανελέητα, κοιμήσου με άκυρο κόσμο, σε άκυρα σπίτα, γνώρισε παρέες, κάνε νέους φίλους, σούρωσε, πνίξου στο διάβασμα, κάνε πολύ σεξ, μείνε έξω όλη μέρα, πάνε κάμπνιγκ, φλέρτατε, έχεις τόσα πολλά να κάνεις!

Πάνε κάν’ τα πριν βρεθείς ορκωμοσία.

Go crazy!

Συντάκτης: Δάφνη Παπαϊωάννου