Κάποιοι τους παρομοιάζουν με μαύρες τρύπες, οι οποίες σε ρουφάνε στη δίνη τους, σε στραγγίζουν από ενέργεια, σου χαλάνε τη διάθεση, σου κλέβουν το χαμόγελο, σε διαβρώνουν. Δημιουργούν μια αίσθηση βαριάς ατμόσφαιρας γύρω τους, ενώ άλλες πάλι φορές διαβάλουν, υπονομεύουν, πλάθουν ιστορίες και αρέσκονται σε αρνητικά σχόλια και κριτικές εις βάρος των άλλων. Και τι γίνεται μετά; Ήρθε λοιπόν η ώρα να δούμε τους 4 πιο επιβλαβείς τύπους συμπεριφοράς που μπορούμε να συναντήσουμε ή να έχουμε, στο χώρο εργασίας μας, στην οικογένειά μας ή στις διαπροσωπικές μας σχέσεις.

 

1. Ο εριστικός

Αυτός ο τύπος συμπεριφοράς θα σου μείνει αξέχαστος, για πολλούς λόγους, αλλά σίγουρα ο κύριος λόγος για τον οποίο θα τον θυμάσαι, θα είναι η δυνατή και βροντερή φωνή που θα συνοδεύει το άτομο που την υιοθετεί. Είναι ο άνθρωπος εκείνος που σε οποιαδήποτε συνθήκη, σε οποιοδήποτε περιβάλλον, εν τέλει, θα κερδίσει (ή τουλάχιστον έτσι θέλει ο ίδιος να πιστεύει) με τη φωνή του. Είναι κυριολεκτικά μια απασφαλισμένη χειροβομβίδα και θα έχει πάντα μια ένσταση, μια αντίρρηση, μια άρνηση για αυτά που κάνεις. Επίσης, συχνά παγιδεύει τους γύρω του, θεωρώντας τον εαυτό του ευθύ και ειλικρινή, ενώ στην πραγματικότητα είναι αγενής με τους άλλους. Πιθανότατα, όλο αυτό το αυστηρό ύφος και η δυνατή φωνή, να πηγάζουν από κάποια αισθήματα αδυναμίας και ασημαντότητας που ένιωσε κάποια στιγμή στη ζωή του, θεωρώντας ότι τώρα είναι η ώρα που πρέπει να υψώσει το ανάστημά του.

 

 

2. Ο παντογνώστης

Είθισται να είναι το άτομο που θέλει να μπαίνει πάντα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος μέσα σε μία παρέα και να έχει μια γνώμη για όλα, δήθεν εμπεριστατωμένη. Η αξιοζήλευτη σοφία του προέρχεται από πολλές πηγές -σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενά του- προσπαθώντας να επιβάλλει τη γνώμη του, ως σωστή, προβάλλοντας στους άλλους τις υποτιθέμενες διασταυρωμένες πληροφορίες του. Θα τον καταλάβεις αμέσως, καθώς θα αρχίζει να περιαυτολογεί και να μιλάει μονάχα για τον εαυτό του, χωρίς να ρωτάει πράγματα για σένα και για τα υπόλοιπα μέλη της παρέας. Επίσης, να ξέρεις ότι συχνά η επίδειξη γνώσεων ενός παντογνώστη γίνεται μέσω της αμφισβήτησης της άποψης κάποιου άλλου που μπορεί ακόμα και να θαυμάζει κατά βάθος. Πάντως, έχει δειχθεί ότι το φαινόμενο είναι οικουμενικό και βέβαια πηγάζει από τη βαθιά ανάγκη αυτού του ανθρώπου για αναγνώριση από τους άλλους. Η προκλητική επίδειξη γνώσεων είναι ο μόνος τρόπος για αυτόν προκειμένου να ελέγχει τον εαυτό του και τους άλλους και να δείχνει εκείνη την εικόνα του αλάνθαστου προς τα έξω.

 

 

3. Ο οσιομάρτυρας

Είναι ο τύπος εκείνος που θα τον δεις να δραματοποιεί οτιδήποτε συμβαίνει γύρω του. Γι’ αυτόν τον άνθρωπο τίποτα δεν πάει καλά, η ζωή είναι άδικη και σκληρή μαζί του και με κάθε τρόπο διεκδικεί τη συμπαράσταση, την κατανόηση και τη βοήθεια των κοντινών του ατόμων. Φοβάται πολύ έντονα την αποτυχία και την απόρριψη των άλλων κι έτσι με αυτή τη στάση ζωής και εκμαιεύοντας τη συμπόνια σου, αποφεύγει την αρνητική κριτική και επαναπαύεται σε μια κατάσταση αδράνειας και εφησυχασμού. Συχνά, τέτοια άτομα μέσα σε μία σχέση, τείνουν να καταπίνουν το θυμό τους, δεν τον εκφράζουν άμεσα, αλλά με έμμεσους τρόπους, μέσα από έμμεσες κατηγορίες ή υπονοούμενα. Πρόκειται για έναν παθητικό-επιθετικό τρόπο αντιμετώπισης των καταστάσεων, ο οποίος σίγουρα δημιουργεί πολλά προβλήματα σε όλους, σε βάθος χρόνου.

 

 

4. Ο γκρινιάρης

Ο γκρινιάρης είναι εκείνος ο τύπος που πάντα είναι δυσαρεστημένος και ανήσυχος με τη ζωή του, αλλά και με τα όσα συμβαίνουν γύρω του. Το γεγονός ότι σχεδόν όλη τη μέρα του την περνάει γκρινιάζοντας, αποτελεί μια γενικότερη φιλοσοφία γι’ αυτόν. «Οι σκεπτόμενοι άνθρωποι, δεν έχουν παρά να ανησυχούν για την πορεία του κόσμου στις μέρες μας, ενώ αυτοί που είναι χαρούμενοι και γελαστοί, μάλλον είναι επιπόλαιοι και επιφανειακοί, ίσως και λίγο αγαθοί», σκέφτεται χαρακτηριστικά ένας τέτοιος γκρινιάρης. Με την γκρίνια του λοιπόν, απαλλάσσει τον εαυτό του από τη δική του προσωπική ευθύνη για τα πράγματα, διώχνει μακριά του τις ενοχές και μπορεί να νιώθει καλά με τον εαυτό του που κρατά αυτή την παθητική και αρρωστημένη κατάσταση της γκρίνιας και της δυστυχίας για τη ζωή.

 

 

Με αρκετό θάρρος και κουράγιο, σίγουρα δεν είναι αδύνατο να διακρίνεις και να αλλάξεις τέτοιου τύπου συμπεριφορές, αν ξεκινούν από εσένα, ή να τις εξομαλύνεις, αν γίνεσαι δέκτης τους. Ξεκίνα, λοιπόν, να μην παίρνεις τη συμπεριφορά τόσο προσωπικά, μπες στη θέση τους και προσπάθησε να κατανοήσεις. Και φυσικά, βάλε όρια, ώστε πάνω απ’ όλα να διαφυλάξεις την αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθησή σου, την εσωτερική ηρεμία και τη γαλήνη που έχεις μέσα σου.

Συντάκτης: Ειρήνη Μακρινού
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου