Αγαπητή madame,

Ονομάζομαι Χρυσαλλένια και είμαι 28 ετών. Βρίσκομαι σε μια σχέση εδώ και 5,5 χρόνια εκ των οποίων τα 3 ήταν από απόσταση(η οποία τροφοδοτούσε το ενδιαφέρον μου) και ήταν μαγικά. Είναι ένας άντρας αρκετά μεγαλύτερος μου, τον οποίο θα χαρακτήριζα υπέροχο. Έχω περάσει μαζί του τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου, αλλά εδώ και ένα χρόνο άρχισα να σκέφτομαι αν πρέπει να χωρίσω γιατί μου έμπαιναν σκέψεις για άλλους στο μυαλό, ένιωθα ότι ήθελα να φλερτάρω και να είμαι μόνη μου. Αλλά επειδή είναι μια σχέση με βάσεις, με χημεία, με πολύ αγάπη, κατανόηση, συνεννόηση και καλοπέραση, κρατήθηκα.

Φέτος είναι η πρώτη φορά μετά απο 4 χρόνια που μένουμε μαζί. Δεν νομίζω ότι ενθουσιάζομαι με τη διαδικασία. Η δουλειά του του απορροφά πολύ χρόνο και ενέργεια οπότε είναι φορές που βγαίνω μόνη μου και νομίζω περνάω καλύτερα απ’ ότι όταν είμαστε μαζί, παρόλο που εκείνος προσπαθεί πολύ περισσότερο απο μένα. Και εκεί που μου μπήκαν πάλι οι σκέψεις για χωρισμό, συναντάω κάποιον ο οποίον μου τάραξε όλες τις ισορροπίες.

Ζούσα για να τον βλέπω έξω -για όσο διάστημα βρισκόταν εδώ (γιατί ζει στο εξωτερικό), ο οποίος κάθε άλλο παρά αδιάφορος ήταν, με προκαλούσε με τα βλέμματα και τα υπονοούμενα κι εγώ έχασα τον ύπνο μου και τον φαντασιωνόμουν. Φυσικά δεν μπορεί να κάνει κίνηση, διότι ζούμε σε μικρή κοινωνία και γνωρίζει ότι είμαι σοβαρά δεσμευμένη και σοβαρή επίσης. Ώσπου έφυγε και πάλι και ηρέμησα… ξέρω ότι είναι κάτι που δεν έχει λογική και πολύ δύσκολα θα γινόταν κάτι μεταξύ μας έστω κι αν ήμουν ελεύθερη εφόσον δεν ζει στην Ελλάδα.

Έχω ξαναμπεί στη ρουτίνα (παρόλο που με κάνει να βαριέμαι), σκέφτηκα ότι είμαι με έναν καλό άνθρωπο, που μου δίνει τα πάντα, ασφάλεια, εμπιστοσύνη, αγάπη, συν ότι είμαι ήδη 28 και με έχει πιάσει μια κρίση ότι κάτι ανάλογο δύσκολα να ξαναβρώ στη ζωή μου, λούφαξα στη μιζέρια του μυαλού μου και ξανακρατήθηκα…

Παρόλο που άρχισε να μου ζητάει γάμους και παιδιά και εγώ νομίζω ότι καθόλου μα καθόλου δεν θα ήθελα κάτι τέτοιο στη ζωή μου αυτή τη στιγμή….. Μέχρι να ξαναεμφανιστεί εκείνος; Μέχρι να εμφανιστεί κάποιος άλλος; Μέχρι να πάρω (αν πάρω ποτέ) την απόφαση να φύγω;; ΔΕΝ ΞΕΡΩ! Το σίγουρο είναι πως αναγνωρίζω ότι άντρες σαν αυτόν δύσκολα συναντάς κι ότι μια άλλη θα ένιωθε πολύ τυχερή αν είχε τη ζωή μου…… Όμως γιατί εγώ νιώθω ότι δεν είμαι;;; Γιατί ψάχνομαι;;; Γιατί πρέπει να πέσω σε άλλους 2,3,5 ηλίθιους και μετά να εκτιμήσω κατόπιν εορτής τι είχα και το έχασα;;; Γιατί να είμαστε έτσι οι άνθρωποι;;;

Με πολλά αναποφασιστικά φιλιά

Σε ευχαριστω, Φριντα

 

Αγαπημενότατη Χρυσαλλένια/Φρίντα ή όπως αλλιώς σε λένε (αλήθεια πώς σε λένε;) ,

Τα πράγματα είναι απλά. Οι σχέσεις, ειδικά ανθρώπων που είναι σε μια ώριμη ηλικία για γάμο, πρέπει να περνούν από στάδια, ακριβώς για να μην «βαλτώσουν». Το ότι δυο άνθρωποι αγαπιούνται δε σημαίνει ότι απαραίτητα ότι θα καταφέρουν να ζήσουν μαζί μια ζωή. Εσύ με τον αγαπημενότατο μπορώ να πω ότι αργήσατε λίγο να κάνετε τα βήματα, και τώρα που πια είπατε να μείνετε μαζί, έχετε ήδη βαλτώσει.

Αν συνεχίσεις σε αυτή τη σχέση, αυτό που δεν έκανες τώρα με το μετανάστη σου, θα το κάνεις αύριο-μεθαύριο με κάποιον άλλο. Κι ακόμη χειρότερα, αν όταν τελικά υποκύψεις στην ανάγκη σου για ανανέωση, έχεις αποκτήσει και οικογένεια, τα πράγματα θα είναι ακόμα χειρότερα.

Ναι, άντρες σαν αυτούς δε βρίσκεις εύκολα, έχεις δίκιο. Επίσης μπριζόλα από μοσχάρι Αργεντινής δε βρίσκεις εύκολα, αλλά αν η όρεξή σου τραβάει σπανακόπιτα δεν έχει και τόση σημασία αν τελικά την έχεις.

Σε άλλη περίπτωση θα σου έλεγα να ξεκαθαρίσεις μέσα σου τι θες, και μετά να αποφασίσεις. Αλλά κι εσύ κι εγώ, ξέρουμε τι θες. Και δεν είναι οικογένεια, όχι τουλάχιστον με αυτό τον άνθρωπο, όσο καλός-χρυσός και να είναι.

ΥΓ1: Ναι έτσι είμαστε οι άνθρωποι. Κι αν δεν ήμασταν απαιτητικοί και βουλιμικοί, ακόμα θα μέναμε σε σπηλιές. Δε θα είχαμε κυνηγήσει ποτέ κάτι καλύτερο από αυτό που μας δίνεται από τη φύση ή την τύχη.

ΥΓ2: Όταν λες ότι μετά από 5,5 χρόνια σχέση, ο άνθρωπός σου ζητά οικογένεια κι εσύ σκέφτεσαι ότι σε καμία περίπτωση δε θα ‘θελες τέτοια στη ζωή σου, απορώ προς τι η αναποφασιστικότητα.

ΥΓ3: Στην πραγματικότητα δεν έχεις ανάγκη ούτε από 3-5-15 ηλίθιους, αλλά ούτε κι από καυτές ερωτικές συνευρέσεις με το μετανάστη των φαντασιώσεών σου. Να μείνεις μόνη σου χρειάζεσαι, πίστεψέ με.

ΥΓ4: Πες μου ότι το Φρίντα βγαίνει από το Χρυσαλλένια να τρελαθώ.

 

Φιλιά στα μούτρα,

Η Σουσού σου (έπρεπε να γράψω Υπερμάχω εδώ να σε κάψω τελείως)

Συντάκτης: Μαντάμ Σουσού