Δεσποινίς Σουσού,
Αν ο χαιρετισμός σας ενοχλεί, σας ζητώ συγνώμη και τον παίρνω ευθύς αμέσως πίσω, αλλά σ’ αυτά τείνω να είμαι της παλιάς σχολής. Δηλώνω ανήρ και η ιστορία μου έχει ως εξής. Τη γνώρισα σε ένα πάρτι, ξέρεις από εκείνα που ρωτάς «Ποιοι θα είμαστε;» και ακούς μόνο αντρικά ονόματα και λες «Πάλι μπακουροπαρέα;». Τέτοια φάση. Βέβαια είχε ακουστεί ότι ένας μπορεί να έφερνε την ξαδέρφη του, αλλά η πρώτη μου σκέψη έτσι κι αλλιώς ήταν «Μη γίνει καμιά παρεξήγηση και τσακώνεσαι τώρα, άσ’ το, μην μπλέξεις».
Όταν όμως άνοιξα την πόρτα για να μπουν ο εν λόγω κύριος με την εξαδέλφη, ΚΡΑΟΥ!!! Κεραυνός εν αιθρία! Δεν πρόλαβα να δω τίποτα πιο κάτω από τα μάτια της και πρόλαβα μόλις να ψελλίσω «Χριστέ μου είναι όμορφη!». Με πρόφαση ότι μόνο εμείς οι δύο καπνίζαμε, βγαίναμε στο μπαλκόνι για τσιγάρο και προσπάθησα να την προσεγγίσω χωρίς δισταγμό. Την επομένη μέρα Φέϊσμπουκ, τη μεθεπόμενη της ζητάω να βγούμε, δέχεται, στα ουράνια ο δικός σου.
Πρώτο ραντεβού, χαλαρό ποτό, κάνω κίνηση για φιλί: αποδοχή (και τι αποδοχή Σουσού μου, ακόμα μελώνω στην ιδέα αυτού του φιλιού). Δεύτερο ραντεβού, σινεμά, χαζοθριλεράκι, δεν είχε κάτι καλύτερο, περάσαμε ωραία όμως. Βγαίνουμε έξω για ένα τσιγάρο και κάπου ανάμεσα στα φιλιά, ξεστομίζω τις τρεις λέξεις που θα με σημαδεύουν για το υπόλοιπο της ζωής μου: «Θέλεις να προχωρήσουμε;». Η κοπέλα μπαίνει αυτομάτως σε αμυντική στάση, βλέπω στα μάτια της ότι η μαγεία της στιγμής χάθηκε και μου λέει «Εμ, αυτό ήταν λίγο φάουλ». Της λέω «Δε σε ρώτησα για να γίνει επί τόπου, ήθελα να δω τι σκέφτεσαι» και μου λέει «Και πάλι, δεν τα ρωτάς αυτά».
Να μην στα πολυλογώ το τρίτο ραντεβού ήταν καθαρά και μόνο για να μου πει από κοντά ότι θέλει να σταματήσουμε να βγαίνουμε. Όχι, της το δίνω αυτό, ντόμπρα γυναίκα και ξηγημένη. Μετά από κάποια ανούσια μηνύματα εκ μέρους μου και τη διαγραφή της από το Φέισμπουκ για να μην τη χαζεύω συνέχεια (ναι ακόμα τη χαζεύω, μη ρωτήσεις καν) έχουν περάσει τρεις εβδομάδες με ξενύχτια μπροστά στον υπολογιστή, πολύ τραγούδι στο Youtube, ένα ποίημα, μία φορά που βρεθήκαμε σε κοινή παρέα και ανταλλάξαμε μια καλησπέρα και μια καληνύχτα, και ένα ερώτημα: «Έχω ελπίδα;». Η ίδια μου έχει πει ότι από τη μεριά της δεν υπήρχε κάτι εν τέλει και το ξεπέρασε, εγώ όμως πιστεύω ακόμα σ’ εκείνη τη σπίθα που είχαν τα μάτια της όταν έγερνε να με φιλήσει.
Πες μου ειλικρινά τη γνώμη σου και θα την αντέξω, όποια κι αν είναι. Σ’ ευχαριστώ προκαταβολικά. Με Σεβασμό κι Εκτίμηση, Ο Άγνωστος Φ.
Υ.Γ. : Σου στέλνω επειδή σε φαντάζομαι σαν εκείνα τα άτομα που όταν μιλάμε από κοντά, γοητεύομαι, το βουλώνω κι ακούω με θρησκευτική ευλάβεια.
Αγαπημενότατε κύριε Φ μου,
Πρώτον καθόλου δε με ενοχλεί το «δεσποινίς», αλλά το ότι είμαι όντως ακόμα δεσποινίς. Αλλά επειδή αν αρχίσω τα δικά μου παράπονα θα γράφω μέχρι αύριο, και δε θα απαντήσω και στα ερωτήματά σου, πάμε στο ψητό.
Όντως έχεις πρόβλημα, κι ακόμα χειρότερα, το ‘χεις μόνο εσύ. Αφενός το ξεκίνησες καλά αφού ήσουν διεκδικητικός και τη «στρίμωξες στη γωνία», αφετέρου όμως το παράχεσες ρε Φ μου με το στρίμωγμα και την έπνιξες. Δεύτερο ραντεβού και «θες να προχωρήσουμε;», που δεν ξέρεις ακόμα κάθε πότε κάνει μπάνιο;
Κι όχι τίποτε άλλο, εκεί που ίσως είχες και μια ευκαιρία να της λείψεις και να το ξανασκεφτεί, ξεκίνησες να τη βομβαρδίζεις με «ανούσια εκ μέρους σου μηνύματα», διαγραφές από το facebook σαν να είσαι δεκαπέντε χρονών (όχι τίποτε άλλο, το ομολογείς και μόνος σου ότι και που την έσβησες, πάλι κάθεσαι και την ψαχουλεύεις. Πού και να μην το ομολογούσες), κι εκεί το απόκαμες.
Αγαπημενότατε Φ μου, αν κρίνω από τη γραφή σου, αλλά και τον τρόπο που την πλησίασες, το πρόβλημά σου δεν είναι ο χαρακτήρας σου, ο οποίος μπορεί να είναι καλός, χρυσός και άγιος, αλλά το ότι ζεις σε προηγούμενο αιώνα. Η γνώμη μου λοιπόν είναι να κόψεις λάσπη, γιατί πολύ απλά σπαταλάς και το χρόνο σου αλλά και το δικό της, και άφηνε αέρα. Αυτό που είναι να γίνει, θα γίνει.
ΥΓ1: Τι «δηλώνω ανήρ» ρε Φ μου;
ΥΓ2: Να κόψεις το κάπνισμα. Δε φτάνει που χαλάς τα πνευμόνια σου, πέφτεις και σε λούμπες και σεγκλέτια.
ΥΓ3: Τίποτα δε σκεφτόταν, απλά ζούσε τη στιγμή. Κι εσύ της το γκρέμισες με την ερώτηση που της έκανες.
ΥΓ4: Τι πιστεύεις ακόμα στη σπίθα που είχαν τα μάτια της όταν έγερνε να σε φιλήσει βρε γλυκέ μου; Εσύ δεν είπες ότι την είδες να χάνεται όταν αμόλυσες την κοτσάνα έξω από το σινεμά; Τη θυμάσαι τη σπίθα; Πάαααει η σπίθα..
ΥΓ5: Φιλική συμβουλή Φ μου. Δεν ξέρω αν έχεις αυτό το λυρισμό και στην ομιλία σου ή μόνο στη γραφή σου, αλλά μετρίασέ τον, ειδικά στο φλερτ. Άντρα θέλουν οι γυναίκες, όχι τη Δημουλά με τσουτσούνι.
Φιλιά στα μούτρα,
Η Σουσού σου.
Συντάκτης: Μαντάμ Σουσού
