Όλα ξεκινούν από εμάς, από τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας. Αναζητάς συνεχώς κάποιον, χωρίς να έχεις προετοιμάσει τον εαυτό σου για το τι θα γίνει αν τον βρεις. Περιμένεις να βρεις έναν έρωτα, που θα καθρεφτίζει όλα όσα εσύ θέλεις να δεις στον εαυτό σου σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ανυψώσεις τη ματαιοδοξία σου. Γιατί αν ένα πράγμα είναι ο έρωτας, τότε αυτό είναι «νάρκισσος».
Πολλές φορές ξεχνάς το πιο σημαντικό προκειμένου να έχεις μια υγιή σχέση. Αν δε δουλέψεις πρώτος εσύ μέσα σου τις ναρκισσιστικές σου τάσεις, αν δεν παραμερίσεις το ζιζάνιο που διαρκώς αναζητά την επιβεβαίωση της ύπαρξής του ενοχλώντας, κανένας έρωτας ποτέ δε θα στο προσφέρει αυτό. Γιατί, καλά μας έμαθε το κλισέ πως για να σε αγαπήσει κάποιος, χρειάζεται να μάθεις να αγαπάς εσύ τον εαυτό σου, αλλά δε βάλθηκε κανένας να μας δείξει και τον τρόπο να το πράττουμε δόκιμα.
Γιατί το να ψάχνεις έναν έρωτα ρεαλιστή, γιατί το να κοιτάς πραγματικά κι όχι θολωμένος, είναι κάτι που θα το εκπέμπεις προς τα έξω και θα είναι αρκετό για να βρει κάποιος χίλιους λόγους να το κάνει κι εκείνος. Είναι σαν να είστε μαγνήτης ο ένας του άλλου, που θα έλκετε την πραγματικότητα και θα τρέφεστε από την ένταση ενός έρωτα όμοιού σας.
Γνωρίζεις καλά τα στοιχεία του χαρακτήρα σου, μα δεν ξέρεις πώς να τα αξιοποιήσεις για να έχουν αντίκτυπο. Η αγάπη, άλλωστε ξεκινάει από τον θαυμασμό, γι’ αυτό έχουμε ανάγκη να φυσάμε τον εαυτό μας προς κάποιον. Εξίσου σημαντική και η εκτίμηση που έρχεται όμως μέσα από την αναγνώριση των όσων όντως έχεις κάνει καλά. Μέσα από μια ζωή γεμάτη, από ενδιαφέρουσα ζωή και μυαλό που διψάει για νέες ανακαλύψεις που θα σέβεσαι το γεγονός ότι έκανες, γι’ αυτό θα τις τιμάς. Γιατί αν δε σέβεσαι εσύ τις επιλογές σου, τον τρόπο που έχεις ακολουθήσει να πορευτείς στη ζωή, δε θα το κάνει κανένας έρωτας για εσένα.
Όλα πηγάζουν από μέσα μας. Μα και ταυτόχρονα τίποτα. Αυτό είναι το κλειδί της απόταξης του ναρκισσισμού μας. Κι όταν θα γίνει αυτό, θα έρθει ο έρωτας, όχι γιατί νιώθουμε μοναξιά χωρίς αυτόν, μα γιατί την αγαπήσαμε. Κάνε πράγματα που δε θα έκανες ποτέ μόνος σου. Πήγαινε για έναν καφέ ή για φαγητό σ’ ένα καλό εστιατόριο και ζήσε τη στιγμή ως μοναδική. Θα νιώσεις ξανά ελεύθερος. Ακόμη καλύτερα, κλείσε τις διακοπές μόνος σου. Ίσως αρχικά να αισθανθείς αμήχανα αλλά είναι το καλύτερο δώρο που μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου. Θα δεις ότι όλα όσα σου λείπουν, δεν σου τα προσφέρει άλλος από τον εαυτό σου.
Έτσι θα καταλάβεις ότι δεν είναι απαραίτητο να έχεις ως αυτοσκοπό το να βρεις κάποιον άλλον να σε αγαπά, θα γίνει επειδή το θέλεις, όχι επειδή το χρειάζεσαι ως επιβεβαίωση της ταυτότητάς σου. Κι όταν θα έχεις ολοκληρώσει αυτή τη διαδικασία, θα έρθει εκείνος ο έρωτας που θα σεβαστεί τη διαδρομή σου, όπως το κάνεις κι εσύ. Διότι τότε θα έχεις στ’ αλήθεια κάτι να δώσεις και να μοιραστείς, πολύ παραπάνω από την ανάγκη να αγαπηθείς. Κι αυτό δεν είναι τίποτα άλλο, από τη θέληση να αγαπήσεις.
Συντάκτης: Μελίνα Κοσμίδου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
