Πόσο στα αλήθεια εκτιμάς ένα ηλιόλουστο πρωινό του Ιουλίου και πόσο την πρώτη μέρα χωρίς βροχή μετά το φθινόπωρο; Η απάντηση είναι ευνόητη και προφανής. Είσαι στ’ αλήθεια χαρούμενος την πρώτη ηλιόλουστη μέρα, ενώ αντιθέτως στα μέσα του καλοκαιριού πιο πιθανό να εύχεσαι για μια μέρα πιο δροσερή, αγανακτισμένος από τις υψηλές θερμοκρασίες. Έτσι είναι και οι σχέσεις. Η ρουτίνα είναι λέξη με βαρύ φορτίο που κρύβει πολλές ζημιές ή και χαρές. Ένα παιχνίδι δύσκολο που όλα κρίνονται σύμφωνα με τις κινήσεις του παίχτη.

Μέσα σε μια σχέση όταν όλα είναι μέλι-γάλα, πολλές φορές δεν αντιλαμβανόμαστε κατά πόσο τα συναισθήματα που έχουμε -αν έχουμε- είναι αληθινά ή όχι. Περνάμε καλά και αυτό μας φτάνει. Ίσως και να μην μπαίνουμε ποτέ στη διαδικασία να σκεφτούμε εάν όντως αγαπάμε αληθινά. Ένας μόνο τρόπος υπάρχει για να καταλάβουμε εάν είναι αγάπη αυτό που ζούμε ή ένας μικρός τιτανικός, όπως πολύ ωραία τραγούδησε και ο Λαυρέντης. Θέλουμε μια μικρή απειλή, τόση δα, να ταράξει την καθημερινότητα μας, να μας βγάλει απ’ τη ρουτίνα. Έτσι, για να δούμε πώς θα νιώσουμε. Για να καταλάβουμε επιτέλους εάν νιώθουμε!

Έτσι είμαστε οι άνθρωποι από φυσικού μας. Έχουμε το έμφυτο χαρακτηριστικό να αντιλαμβανόμαστε την αξία κάποιου ανθρώπου ή αντικειμένου, όταν το σκοινί φτάνει στον κόμπο και νιώθουμε την απειλή ότι χάνουμε ό,τι έχουμε ή όταν το έχουμε ήδη χάσει. Για παράδειγμα, αυτή τη στιγμή πόσοι από εμάς εκτιμάνε τα ρουθούνια τους; Ακούγεται αστείο, αλλά άμα κρυολογήσουμε και δεν μπορούμε να πάρουμε ούτε ανάσα, η απορία αυτή θα πάρει πιο σοβαρές διαστάσεις. Δυστυχώς οι δεσμοί δεν είναι κρυολογήματα και συνήθως άμα νοσήσουν, δύσκολα γιατρεύονται. Εμπιστοσύνη, σεβασμός, βοήθεια, λέξεις με δύσκολη εφαρμογή. Πόσο μάλλον άμα καταστραφούν μια φορά. Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να ξεκαθαρίζουμε τα αισθήματά μας από νωρίς και να προσέχουμε τις πράξεις μας, πριν χάσουμε αυτό που έχουμε.

Άμα θέλετε να τεστάρετε τον εαυτό σας και να καταλάβετε αν και κατά πόσο νοιάζεστε για ένα άτομο, δεν έχετε παρά να κάνετε ένα απλό τεστάκι. Φανταστείτε τον εαυτό σας χωρίς το πρόσωπο αυτό. Άμα μπορείτε να το κάνετε, τότε γνωρίζετε τη σημασία του στη ζωή σας. Αν πάλι πανικοβληθείτε, αν τρέμετε στη σκέψη αυτή και έπειτα επιθυμείτε να τρέξετε αμέσως στην αγκαλιά του συντρόφου σας, τότε μάλλον και πάλι έχετε την απάντησή σας.

Το ενδιαφέρον δε συνεπάγεται απαραίτητα και αγάπη και οι δυσκολίες είναι αυτές που μπορούν να διαχωρίσουν τα δύο αυτά κοντινά αισθήματα. Η αγάπη χρειάζεται τις δυσκολίες για να βγει στο προσκήνιο. Όπως το ουράνιο τόξο έχει ανάγκη τη βροχή για να αναδειχθεί. Ας πάμε κόντρα στα στερεότυπα. Ας μάθουμε να αγαπάμε πριν φθαρεί ό,τι έχουμε! Κρίμα είναι να χάνεις τον ουρανό για δυο-τρία άστρα που έπεσαν.

Συντάκτης: Κατερίνα Παλατέ
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.