Ξεκινάμε βήμα-βήμα τη ζωή και μαθαίνουμε πως κάθε πάτημά μας δεν έχει στιβαρό έδαφος. Προσπαθούμε να ισορροπήσουμε και δε γνωρίζουν καν ακόμα οι αισθήσεις μας ποια είναι η σωστή κατεύθυνση. Κοιτάμε με τα μάτια, αλλά δε γνωρίζουμε τι κοιτάμε. Εκεί, σε αυτά τα πρώτα βήματα ύπαρξης, γεννιέται μαζί με εμάς κι η αμφιβολία.

Η αμφιβολία, λοιπόν, αυτό το μικρό κοριτσάκι με τα περίεργα μαλλιά που κρύβουν τα δίχρωμα μάτια της. Αυτή σου μαθαίνει το πιο προσιτό μονοπάτι για καθετί στη ζωή σου. Αυτή είναι που θα σε πονέσει για να μάθεις ότι η πτώση δεν είναι ο σωστός δρόμος, αυτή είναι που θα σου δείξει πώς να κάνεις ζαβολιές για να μάθεις πως ο κόσμος που ζεις είναι γεμάτος κανόνες που πρέπει ο καθένας μας να υπακούει. Αλλά είναι κι αυτή επίσης που θα σου δείξει πώς μία ασταθούς βάσης επιθυμία μπορεί να κάνει ζημιά σε κάποιον έστω κι άθελά σου. Τι θα σε μάθει μέσα από αυτό; Να σέβεσαι τους συνανθρώπους σου.

Και σαν μεγαλώνεις εσύ, μεγαλώνει κι εκείνη, σαν αλλάζεις εσύ, αλλάζει κι εκείνη. Και σαν μια ερωτική επαφή που φέρνει στον κόσμο μια καινούρια ζωή, έτσι κι από εσάς τους δυο μοναδικούς χαρακτήρες του ίδιου εαυτού, έρχεται στον κόσμο μια κόρη, η ανασφάλεια.

Η ανασφάλεια είναι εκεί για να πάρει χαρακτηριστικά και των δύο, το αρνητικό της αμφιβολίας αλλά και την αδυναμία της πίστης σου. Όσο αυτή η κόρη είναι εκεί (και ξέρουμε πολύ καλά ότι θα είναι πάντα) θα έχεις κομμάτια της ζωής σου για τα οποία θα νιώθεις ανεπάρκεια σιγουριάς κι ασφάλειας.

Η ανασφάλεια είναι εκεί για να σε φοβίσει δείχνοντάς σου πόσο δύσκολο είναι το εμπόδιο που πρέπει να υπερβείς και πόσο αδύνατο είναι να το κατορθώσεις. Είναι εκεί για να σου παρουσιάσει τα κουνούπια που γυρίζουν γύρω σου τα βράδια με αυτόν τον αδύναμο αλλά βασανιστικό ήχο, σαν θηρία που είναι έτοιμα να ανοίξουν το στόμα τους με αυτά τα κοφτερά δόντια και να σε κατασπαράξουν.

Η ανασφάλεια είναι εκεί για να σε παραλύσει και να κάνει το βήμα σου βαρύ και το πέλμα σου ασήκωτο όταν παλεύεις να ξεφύγεις απ’ τα δίχτυα της πρόβλεψης καθημερινότητάς σου. Μοιάζει το βάρος τους πελώριο, σαν να έχει κάτσει πάνω τους ένα ολόκληρο λεωφορείο, πεισματάρικα ακίνητο. Αδύνατος να εξηγήσεις την ταχυπαλμία που προκαλεί αλλά και το λόγο που αυτή υπάρχει.

Η ανασφάλεια είναι εκεί, όμως, προπάντων για να σου δείξει τα ελαττώματά σου και να σε κάνει καλύτερο ή ιδανικότερα για να τολμήσεις για το κάτι καλύτερο. Είναι αυτή που θα σου παρουσιάσει το άλλο παιδί σου με την αμφιβολία που δυσκολεύεσαι ακόμα και σήμερα να πιστέψεις πως είναι δικό σου, το θάρρος.

Πάντα θα νιώθεις ανασφαλής. Όταν κλοτσάς την μπάλα με φάλτσο και δεν ξέρεις αν την χτύπησες καλά για να κάνει το ταξίδι που θες. Όταν θα βρεις αυτό το βλέμμα που θες να αντικρίζεις στην ανατολή του ηλίου, αλλά λες σιγά μην κοιτάει εμένα τόσο χάλια που είμαι. Ακόμα κι όταν θα έχεις πια βάλει το λιθάρι σου στη διαιώνιση του είδους και θα νιώθεις πως ο κόσμος δεν είναι καλός για να αφήσεις το παιδί σου ελεύθερο εκεί έξω.

Το θέμα είναι να μπορείς και να θες να αναγνωρίσεις και το άλλο σου παιδί, το θάρρος. Και δες πως μαζί θα σε βγάλουν ασπροπρόσωπο. Εκεί που η ανασφάλεια σου δείχνει τα εμπόδια, το θάρρος θα σου φωνάζει να μη φοβάσαι να τολμήσεις.

Με αυτών των δύο τη δύναμη θα δεις πως θα βρεις το κλειδί της ευτυχίας. Ναι μεν οι ανασφάλειές σου θα σε κάνουν κλειστό και θα σε απομονώσουν αν τις κρατήσεις μοναχές. Αλλά αν βάλεις όλη την οικογένεια στο παιχνίδι, θα τα κάνεις όλα. Και την μπάλα θα κλοτσήσεις με το ανάλογο φάλτσο για να μπει ανάμεσα στα δύο τενεκεδάκια που έχετε για δοκάρια. Και την κίνηση θα κάνεις για να πλησιάσεις αυτό το βλέμμα που θέλεις πάντα δίπλα σου. Αλλά και θα δεις πως τα παιδιά σου τα διδάξεις αρκετά για τον κόσμο για να μπορούν να αντεπεξέλθουν ανάλογα στις κακουχίες και τους πειρασμούς που θα βρεθούν μπροστά τους.

Μη φοβάσαι, λοιπόν, να είσαι ανασφαλής! Όσο αγαπάς τον εαυτό σου θα είσαι και θαρραλέος. Όταν θα δεχτείς την κόρη, τότε θα έρθει ο αδελφός της. Τι κι αν είσαι ανασφαλής, έχεις τη δύναμη να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιο. Πίστεψέ το απλά!

Συντάκτης: Βασίλης Δημόπουλος
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη