Η σκέψη για το αύριο μας έφαγε το σήμερα

Αρκετές φορές στη ζωή και την καθημερινότητά μας, έχουμε συνειδητοποιήσει πως πολλές φορές ενώ δε θα έπρεπε να μένουμε κολλημένοι σε μια κατάσταση όπου μας αγχώνει ή ακόμα να ανησυχούμε για κάτι που δε μας επηρεάζει άμεσα, ούτε στο κοντινό μέλλον, δεν καταφέρνουμε να μείνουμε εκτός της. Χάνουμε σημαντικές στιγμές από το παρόν μας, εξαιτίας των σκέψεων για το μέλλον και του άγχους που πολλές φορές δημιουργούνται ενώ προς το παρόν δεν υπάρχει σημαντικός λόγος.

Ασυνείδητα τις περισσότερες φορές, καθόμαστε μετά τη δουλειά κι ανησυχούμε σκεπτόμενοι «αν γίνει ποτέ αυτό τι θα κάνω;», γεμίζοντας το κεφάλι μας με μελανά αυριανά σενάρια που ούτε μία ένδειξη δεν υπάρχει για τον αν όντως θα συμβούν ή όχι. Τέτοιου είδους σκέψεις, φόβου κι αγωνίας είναι εκείνες που μας κρατάνε πίσω. Αντί λοιπόν να καθόμαστε και να σκεφτόμαστε το μετά, γιατί να μην περνάμε χρόνο με τους ανθρώπους που αγαπάμε και τους έχουμε στη ζωή μας; Πόσο πιο απλά θα ήταν τα πράγματα αν αντί να ανησυχούμε για το αύριο μέναμε στο σήμερα;

Μπορεί να μην το καταλαβαίνουμε, όμως στη διάρκεια της μέρας μας, υπάρχουν στιγμές και μάλιστα πολύτιμες που τις χάνουμε. Κάθε λεπτό, είναι στιγμή. Εμείς είμαστε που αποφασίζουμε τι θα κάνουμε. Κανείς δε μας βάζει με το ζόρι να σκεφτόμαστε με προβληματισμό το μετά. Όμως γίνεται. Καλό θα ήταν όταν συμβαίνει αυτό, να παίρνει κάποιος την κατάσταση στα χέρια του και να ζει τη κάθε στιγμή όπως θέλει. Χωρίς να σκέφτεται αν είναι σωστό ή όχι. Γιατί δυστυχώς, οι στιγμές δε γυρνάνε πίσω για να αλλάξεις αυτό που έκανες, ούτε αυτό που δεν έκανες. Για αυτό πρέπει να σκεφτούμε καλά το πού ξοδευόμαστε. Για να μη χρειαστεί κάποια στιγμή να πούμε ότι το μετανιώσουμε.

Όμως το να σκέφτεσαι πώς θα αξιοποιήσεις σωστά τις στιγμές σου δε σημαίνει πως παράλληλα πρέπει αν ανησυχείς και να φοβάσαι. Οι μοναδικές στιγμές που αξίζουν να χάσεις τον παρόν σου για αυτές είναι να είσαι με φίλους και να γελάτε. Να πας για έναν ακόμα καφέ για να πείτε πράγματα που έχετε πει εκατό φορές. Να δεις την ίδια ταινία με το αμόρε, απλά γιατί σας αρέσει τόσο πολύ. Και το πιο σημαντικό; Να «χάνεις» χρόνο για να κάνεις όνειρα. Κι αυτά τα όνειρα να είναι τόσο δυνατά μέσα από τη σκέψη που να γίνονται από μόνα τους πραγματικότητα. Γι’ αυτό, ναι, αξίζει να χάσεις λίγο από το παρόν. Γιατί θα έχεις σκεφτεί καλά, τι αξίζει για το μέλλον.

Δεν αξίζει να χάνουμε το παρόν μας από προβλήματα και σκέψεις που καλώς ή κακώς στο μέλλον δε θα μπορέσει κανείς να τα αποφύγει, αν συμβούν ή μπορεί και να μη συμβούν ποτέ. Έτσι είναι η ζωή. Δε γίνεται να πάνε πάντα όλα τέλεια ή να είναι όλα γνωστά. Όμως εμείς, μέσα από το χαρακτήρα και την αισιοδοξία μας, μπορούμε να κάνουμε καλύτερο το παρόν μας, χωρίς να το δεσμεύουμε αποκλειστικά για να μην κάνουμε λάθος στο μέλλον. Όλα μπορούν να γίνουν σωστά χωρίς υπερβολή, αρκεί να ξέρεις να ελέγχεις σωστά το παρόν. Κι όχι μόνο αυτό. Και το παρελθόν και το μέλλον. Έτσι θα είσαι πάντα γεμάτος, χωρίς να έχεις χάσει ποτέ τίποτα.