Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πώς γίνεται κάτι που κρατάμε κρυφό να έχει μεγαλύτερη διάρκεια; Όχι μόνο στον χρόνο που θα κρατήσει αλλά και στο συναίσθημα που θα σε καταβάλλει. Παραδείγματος χάριν, μια κρυφή σχέση, ένας απρόσμενος έρωτας έξω από την πόρτα του σπιτιού σου ή ακόμa και καυτά βλέμματα με το γειτονάκι, θα μπορούσαν να αποτελούν ένα μικρό μυστικό που να εξάπτει τη φαντασία.

Συγκεκριμένα, δε χρειάζεται να είναι μόνο συνωμοτικός ο λόγος για να παραμείνει κάτι κρυφό. Αν κι οι περισσότεροι με το που ακούν τη λέξη κρυφό σκέφτονται μια σχέση εκτός προβολής, έναν σκοτεινό κόσμο που μόνο εσύ και το ταίρι σου έχετε πρόσβαση σε αυτόν. Αντίθετα με την κοινή λογική, υπάρχουν πολλά και πολλοί λόγοι για να μείνει κάτι κρυφό. Συνήθως, αυτό το παιχνίδι του κρυφτού, ξεκινάει με ένα συναίσθημα σιωπής κι ολοκληρώνεται με χιλιάδες ηχηρές λέξεις. Έχετε επίσης αναρωτηθεί πως δεν είναι μόνο ο τόπος, ο χρόνος αλλά και ο άνθρωπος με τον οποίο θα το μοιραστείς το νέο σου;

Από την άλλη είναι απολύτως λογικό όταν συμβαίνει μια τεράστια ή μικρή αλλαγή στη ζωή μας, πόσο μάλλον όταν αφορά τον έρωτα, να θέλουμε να τη μοιραστούμε με τους ανθρώπους μας. Να τρέξουμε κατευθείαν τη συζήτηση εκεί. Να πούμε χαρτί και καλαμάρι όλα όσα αισθανόμαστε και έχουμε σκοπό να κάνουμε. Βέβαια, το πάθος που δείχνουμε εκείνη τη στιγμή υπερισχύει σε σχέση με τα υπόλοιπα συναισθήματα που θα προκαλέσει αυτή η συζήτηση. Όταν όμως, κάποιος είναι παθιασμένος και μιλάει με μεγάλο ενθουσιασμό για τον στόχο του, δεν είναι αυτομάτως και σαν να δίνει μια υπόσχεση με τη χαρά του;

Θέλω να πω, πως, όταν ανακοινώνουμε μια σχέση, έναν έρωτα, μια αλλαγή, είναι σαν να βάζουμε την προσδοκία της υλοποίησής της βαρίδι στην πλάτη. Όταν λοιπόν, φθάνουμε στο σημείο να υποσχόμαστε για τα συναισθήματά μας, αυτομάτως χάνουμε και τη μαγεία του πάθους του λίγο πιο προσωπικού. Καθώς, πολλές φορές η αντίδραση του άλλου ή το σκεπτικό του, μπορεί να μας θυμώσει, να μας βάλει σε καλούπι, να φέρει στο φως παραμέτρους που δε θέλουμε ή δεν μπορούμε να συμπεριλάβουμε σε αυτό το νέο ερωτικό μας ξεκίνημα. Πόσες φορές έτρεξες να πεις ένα νέο σου σε κάποιον κοντινό σου άνθρωπο και μετάνιωσες στο επόμενο λεπτό που του το είπες επειδή δεν είχε την αντίδραση που περίμενες πως θα έχει;

Γι’ αυτό λοιπόν, όταν ένα όνειρο, ένα νέο, ένας έρωτας κατοικεί μέσα μας για περισσότερο καιρό πριν τα μαρτυρήσουμε, η χαρά και ο ενθουσιασμός που αισθανόμαστε οριοθετείται και ζει μόνο στη στιγμή. Όταν στον έρωτα αφήνεις και κάποια πράγματα πιο αφηρημένα και unlimited, αυτό αυτομάτως δημιουργεί μια αδρεναλίνη και φτάνει όλα σου τα συναισθήματα στο φουλ. Σκέψου, πόσο μεγάλη θα είναι η χαρά σου όταν επιτέλους πραγματοποιήσεις αυτό που είχες τόσο καιρό κρυμμένο μέσα σου και θα μπορέσεις να το γιορτάσεις με τους δικούς σου ρυθμούς, με μια πιο γερή βάση αυτή τη φορά στον έρωτα, που θα ανακοινωθεί όταν κι αν θελήσεις! Κι αυτή η ευχαρίστηση του να γνωρίζουμε πως κάτι μας ανήκει κι είναι δικό μας, είναι διπλή. Άλλωστε καμιά φορά, στους δύο κάθε τρίτος περισσεύει.

Συντάκτης: Σταματία Μάστορα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου