Κίνα 221 π.Χ.

Ο Τσιν Σι Χουάνγκ Τι γίνεται ο πρώτος αυτοκράτορας της αχανούς αυτής χώρας, η οποία απαρτιζόταν από αμέτρητες φυλές απ’ άκρη σ’ άκρη. Τους αιώνες που προηγήθηκαν οι φυλές αυτές βρίσκονταν σε μόνιμη διαμάχη. Ο Τσιν Σι Χουάνγκ Τι αντιλήφθηκε ότι, προκειμένου η αυτοκρατορία να διατηρηθεί και να προοδεύσει, θα έπρεπε σε αυτή να επικρατήσει η ενότητα, η ειρήνη και η συνεργασία μεταξύ των φυλών που την απάρτιζαν. Υπήρχε όμως ένα τεράστιο εμπόδιο σε αυτό, στο οποίο αν δεν έδινε λύση, το ξέσπασμα νέων εμφύλιων συγκρούσεων και ως επακόλουθο η κατάρρευση ολόκληρης της αυτοκρατορίας, ήταν θέμα χρόνου. Το εμπόδιο αυτό ήταν η επικοινωνία. Η επικοινωνία μεταξύ των φυλών ήταν αδύνατη αφού η κάθε φυλή μιλούσε τη δική της, διαφορετική γλώσσα. Χωρίς κοινή γλώσσα δεν υπήρχε επικοινωνία. Και χωρίς επικοινωνία δεν μπορούσε να υπάρξει συνεργασία.

Ο σοφός αυτός αυτοκράτορας σκέφτηκε ότι η λύση σε αυτό το πρόβλημα θα ήταν ένα κοινό σύστημα γραφής το οποίο όλοι θα μπορούσαν να κατανοούν, ακόμα και αν η κάθε φυλή διατηρούσε τη γλώσσα της. Εξέλιξε λοιπόν ένα σύστημα γραφής με σύμβολα, στο οποίο κάθε σύμβολο αποτελούσε μια ολόκληρη λέξη. Για παράδειγμα η λέξη «άνθρωπος» πήρε το σύμβολο 人. Δεν είχε σημασία αν η μία φυλή το πρόφερε ως «γιεν» η άλλη ως «γου» και η παράλλη ως «τσιν». Όταν έβλεπαν αυτό το σύμβολο, όλοι πλέον ήξεραν τη σημασία του. Αυτό φυσικά αποτελούσε τεράστια πρόκληση καθώς, σε αντίθεση με το φοινικικό και το κυριλλικό αλφάβητο, όπου απαιτούσαν την απομνημόνευση περίπου είκοσι με τριάντα γραμμάτων, στην περίπτωση της κινέζικης γραφής έπρεπε να απομνημονευτούν μερικές χιλιάδες σύμβολα. Η ανάγκη όμως εκείνου του λαού για επικοινωνία, συμβίωση και πρόοδο, έσπασε κάθε φραγμό και οδήγησε εκατομμύρια ανθρώπους στο να μάθουν να γράφουν και να διαβάζουν μια τόσο πολύπλοκη γραφή.

 

 

Όπως τότε, έτσι και σήμερα, ένας βασικός πυλώνας των ανθρώπινων σχέσεων είναι η επικοινωνία. Σε μια εποχή όπου οι γλωσσικοί φραγμοί έχουν σε μεγάλο βαθμό σπάσει, οι αποστάσεις έχουν εκμηδενιστεί και τα μέσα επικοινωνίας έχουν εξελιχθεί, η επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων πολλές φορές πάσχει λόγω άλλων παραγόντων. Άτομα δηλαδή που μιλούν την ίδια γλώσσα, ίσως μένουν και στο ίδιο σπίτι, δεν μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους με αποτέλεσμα να προκαλούνται παρεξηγήσεις και να πυροδοτούνται εντάσεις.

Υπάρχει φυσικά η αντίθετη άποψη η οποία λέει ότι σε μια υγιή σχέση η επικοινωνία δεν πρέπει να χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια. Πρέπει να βγαίνει αβίαστα. Αυτό φυσικά θα ήταν το ιδανικό. Έλα όμως που δε ζούμε σ’ έναν ιδανικό κόσμο. Υπάρχουν πολλές σχέσεις που νοσούν στον τομέα της επικοινωνίας, αλλά τα μέρη της, για διάφορους λόγους, δε θέλουν να τα παρατήσουν. Πραγματικά θέλουν να σώσουν τη σχέση τους και για αυτό θα πρέπει να εφεύρουν τρόπους και να εργαστούν ομαδικά. Όπως οι αρχαίοι Κινέζοι, θα πρέπει με συνειδητή προσπάθεια να εφαρμόσουν κάποιες τακτικές, όπως οι ακόλουθες, όσο δύσκολο κι αν φαίνεται το εγχείρημα.

Για αρχή, θέλει εξάσκηση το να γίνουμε καλοί ακροατές. Να μη διακόπτουμε ακόμη κι αν νιώθουμε πως αυτό που λέγεται δε μας αντιπροσωπεύει. Το κλειδί όμως της καλής επικοινωνίας δεν είναι η ομιλία αλλά η ακοή. Πολλές φορές αυτό που έχει ανάγκη ένας σύντροφος είναι απλά να μιλήσει. Δε θέλει συμβουλές, δε θέλει λύσεις, θέλει απλά ένα αυτί να τον ακούσει. Άκου λοιπόν με προσοχή και κατανόηση. Μη μιλάς. Αυτό ίσως να είναι αρκετό. Αν πάλι η συζήτηση απαιτεί διάλογο, απέφυγε τον πειρασμό να διακόψεις τον σύντροφό σου. Ακόμα και αν κατάλαβες που το πάει, δώσε του αξιοπρέπεια αφήνοντάς τον να ολοκληρώσει τις σκέψεις του. «Ακούω» λοιπόν, είναι το σύμβολο 我听.

Μη μείνεις όμως εκεί. Όσο ακούς προσεκτικά, προσπάθησε να είσαι διορατικός. Δες λίγο πίσω από τις λέξεις. Αν το ύφος που σου μιλά ο σύντροφός σου δεν είναι και το καλύτερο, επικεντρώσου στο νόημα, όχι στις λέξεις που χρησιμοποιεί, όπως ακριβώς και οι κινέζοι έμαθαν να επικεντρώνονται στο σύμβολο κι όχι στον ήχο. Πριν βιαστείς να σταυρώσεις τα χέρια σου αμυντικά στο στήθος, μπες λίγο στα παπούτσια του. Δες το ζήτημα από τη δική του οπτική γωνία. Ρώτησε τον εαυτό σου: «Γιατί νιώθει έτσι;». «Πώς θα ένιωθα εγώ αν ήμουν στη θέση του;». Αφιέρωσε χρόνο να δεις. «Βλέπω», είναι το σύμβολο 我懂了.

Όλα καλά μέχρι εδώ, έχεις ακούσει προσεκτικά, χωρίς να διακόπτεις. Κατάφερες επίσης να δεις πίσω από τις λέξεις και έπιασες το νόημα. Τώρα είναι η σειρά σου να μιλήσεις. Και φυσικά θα τα γκρεμίσεις όλα αν ο τόνος και το ύφος σου δεν είναι τα κατάλληλα. Η υψωμένη φωνή, το επιθετικό ύφος, τα ειρωνικά ή απαξιωτικά σχόλια είναι συνταγές καταστροφής. Πριν αρχίσεις να μιλάς συγκρότησε λίγο τις σκέψεις σου και μίλησε όμορφα. Μην είσαι χείμαρρος που κατέβηκε εν μία νυκτί. Αν η συζήτηση είναι ήδη φορτισμένη και νιώθεις ότι δεν μπορείς να το διαχειριστείς, καλύτερα μη μιλήσεις. Βρες μια άλλη ευκαιρία όταν θα είστε και οι δύο πιο ήρεμοι. «Μιλώ», είναι το σύμβολο 我说.

Τέλος μην ξεχνάς πως η επικοινωνία χρειάζεται χρόνο. Και έχει σημασία να είναι και ο κατάλληλος. Όλα τα πιο πάνω δεν μπορούν να εφαρμοστούν αν οι δύο σύντροφοι δεν ξεχωρίζουν χρόνο για να επικοινωνήσουν. Η έλλειψη ποιοτικού χρόνου επικοινωνίας οδηγεί σε βιαστικές συζητήσεις, κάτω από πίεση και σε ακατάλληλο χρόνο για τον έναν ή και τους δύο. Κλείστε την τηλεόραση. Αφήστε κάτω το κινητό. Φτιάξτε ένα τσαγάκι, αράξτε και μιλήστε. Αν η συζήτηση αφορά κάτι συγκεκριμένο και σοβαρό, γιατί να μην ορίσετε εκ των προτέρων την ώρα της συζήτησης; Για παράδειγμα το πρωί πες: «Απόψε το απόγευμα θα ήθελα να μιλήσουμε λίγο για το τάδε. Μπορείς;». Θα έχετε έτσι το χρόνο να σκεφτείτε το ζήτημα και οι δύο, να βάλετε σε τάξη τις σκέψεις σας και να επικοινωνήσετε στον κατάλληλο χρόνο. «Χρόνος», είναι το σύμβολο 时候

Την επόμενη φορά λοιπόν που θα πεις, στον σύντροφό σου, «κινέζικα μιλάμε;», σκέψου ότι οι Κινέζοι ήταν αυτοί που με ευρηματικότητα και σκληρή δουλειά έδωσαν λύση σ’ ένα επικοινωνιακό πρόβλημα, που φάνταζε ανυπέρβλητο. Και απλά μιμήσου τους.

Συντάκτης: Γιώργος Μαυρογιάννης
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη