Κατά πόσο είσαι ικανός να ανταπεξέλθεις σε κάποιο πρόβλημα και το πιο σημαντικό κατά πόσο μπορείς να βρεις λύση; Αλλά είναι μόνο μια κατάσταση ή ένα γεγονός που σε ζορίζει; Είναι η ατυχία σου πιστεύεις που σου έφερε το πρόβλημα; Μήπως έσπασες κάποτε κάποιον καθρέφτη και σε κυνηγάει η γρουσουζιά; Κανένα από αυτά δε σου δίνει την απάντηση που θέλεις.

Έχεις σκεφτεί ποτέ πως εσύ είσαι ο υπαίτιος, που ακόμη και το πιο μικρό κι ασήμαντο πρόβλημα, μετατρέπεται αυτόματα σε μεγάλος μπελάς; Πέρασε απ’ το μυαλό σου ότι εσύ μπορεί να φταις γι’ αυτό; Ό,τι και να συμβαίνει, όσο τραγικό κι οδυνηρό κι αν είναι, στο χέρι σου είναι αν θα παραμείνει έτσι ή αν θα αλλάξει.

Πόσες φορές σκέφτηκες πως θα μπορούσες να διαχειριστείς τις καταστάσεις με πολύ διαφορετικό τρόπο, ας πούμε με πιο καθαρό μυαλό. Γνωρίζεις πολύ καλά πως όλα λύνονται πιο εύκολα όταν έχεις ένα καθαρό μυαλό. Ακόμη και φουρτούνες να διασχίζουν το δρόμο σου όταν εσύ έχεις τη σωστή στάση κι αντίδραση, τα ξεπερνάς όλα.

Ναι, αυτό είναι το μυστικό που πολλές φορές αγνοείς γιατί εθελοτυφλείς. Το πραγματικό πρόβλημα είναι η αντίδρασή σου σε αυτό. Το πώς εσύ ο ίδιος θα επιλέξεις να αντιδράσεις απέναντί του. Ξέρεις πολύ καλά ότι ως άνθρωποι μας αρέσει να περιπλέκουμε τα πράγματα. Ακόμη και το πιο εύκολο κι εμφανές θα το κάνεις να μοιάζει καταστροφικό.

Εσύ θα αποφασίσεις πώς θα αντιδράσεις όταν έχεις κάποιο πρόβλημα, είτε στον επαγγελματικό σου τομέα, είτε στη ζωή σου γενικότερα. Θα έχεις ακούσει πολλές φορές να λένε ότι η ζωή είναι μαύρο κι άσπρο, το μαύρο είναι το ένα άκρο και το άσπρο το άλλο. Ανάμεσα σε αυτά τα δύο άκρα υπάρχει κενό, χάος; Όχι, σίγουρα υπάρχει κάτι ενδιάμεσο, το γκρι ας πούμε.

Ας τα πιάσουμε απ’ την αρχή. Έχεις ένα πρόβλημα στον επαγγελματικό σου τομέα. Έχασες τη δουλειά σου άδικα και χωρίς κανένας να σου εξηγήσει το γιατί. Πιάσε τώρα τα δύο άκρα, πιάσε το μαύρο. Θυμώνεις γιατί αυτό ήταν πολύ άδικο απέναντί σου, προσπαθείς να μάθεις τον λόγο που έγινε ό,τι έγινε και το μόνο που καταφέρνεις είναι να μαζέψεις οργή μέσα σου. Πού θα πάει όλη αυτή η οργή; Είτε σε κάποιον αγαπημένο σου είτε στον εαυτό σου. Δεν έχει σημασία, πάλι κάποιον θα βλάψεις. Το αποτέλεσμα είναι ότι δεν έχεις δουλειά.

Πιάσε τώρα το άλλο άκρο, πως αποδέχεσαι αυτή την απόφαση και δεν αντιδράς, πάλι σκέφτεσαι ότι είναι άδικο αλλά δε μιλάς μη γνωρίζοντας τι να κάνεις και τι να πεις. Στεναχωριέσαι αλλά το αποδέχεσαι και δεν κάνεις τίποτα για να το αλλάξεις. Το αποτέλεσμα ξανά είναι το ίδιο, συνεχίζεις να είσαι χωρίς δουλειά.

Τώρα σκέψου να καθόσουν και να έβρισκες το ενδιάμεσο απ’ τα δυο άκρα που εσύ ο ίδιος ονόμασες γκρι. Θα σκεφτείς το πρόβλημά σου, θα γίνεις φίλος μαζί του και θα βρεις την καλύτερη λύση, αυτή που εσύ θεωρείς ότι είναι καλή. Αναζητάς τον λόγο που έχασες τη δουλειά σου και συνεχίζεις, ψάχνεις για άλλη δουλειά. Ούτε μαύρο ούτε άσπρο αλλά κάτι ενδιάμεσο. Συνεχίζεις με ό,τι σου έχει απομείνει για να βρεις το καλύτερο.

Το πραγματικό πρόβλημα σε μία κατάσταση ή ένα γεγονός είσαι εσύ ο ίδιος. Είσαι εσύ που θα αποφασίσεις πώς θα το διαχειριστείς. Είσαι εσύ που θα βάλεις τα όρια και θα επιλέξεις πόσο θα του επιτρέψεις να σε επηρεάσει. Να θυμάσαι πάντα πως το ογδόντα τις εκατό των προβλημάτων σου είναι ο ίδιος σου ο εαυτός. Στο χέρι σου είναι, αν θα γίνει ακόμη μεγαλύτερο ή αν θα το εξαφανίσεις απ’ τη ζωή σου.

 

Συντάκτης: Σταυρούλα Τζουβάνη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη