«Δεν υπάρχει μεγαλείο εκεί που δεν υπάρχει απλότητα, καλοσύνη κι αλήθεια.»

«Η αληθινή απόλαυση είναι απλή κι ατάραχη, αγαπάει τη σιγή και την ησυχία.»

«Η ωραιότητα του ύφους, η αρμονία, η χάρη κι ο ρυθμός απορρέουν απ’ την απλότητα.»

«Να είσαι απλός.»

«Τα απλά πράγματα είναι τα πιο ασυνήθιστα και μόνο οι σοφοί τα διακρίνουν.»

Αυτές είναι λίγες μόνο φράσεις απ’ τα λόγια μεγάλων προσωπικοτήτων, όπως ο Λέων Τολστόι, ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ, ο Πλάτωνας, ο Σοφοκλής κι ο Πάολο Κοέλιο, αντίστοιχα. Φράσεις που θα σε κάνουν, σίγουρα κι εσένα, να συνειδητοποιήσεις πόσο όμορφο πράγμα είναι, στα αλήθεια, η απλότητα να επικρατεί σε όλες τις εκφάνσεις τις ζωής σου, απ’ τις καθημερινές σου σκέψεις κι αποφάσεις, μέχρι την εργασία σου, την παρέα σου και την προσωπική σου ζωή…

Γιατί μη μου πεις ότι δεν μπαίνεις ή, έστω, δεν έχεις μπει, πολλές φορές στον πειρασμό της υπερανάλυσης των καταστάσεων, στη διαδικασία εξονυχιστικού προγραμματισμού της επόμενης και της μεθεπόμενης μέρας, ακόμη κι ολόκληρης της υπόλοιπης ζωής σου. Διαδικασία σκέψης η οποία, τελικά, ξεκινάει τις περισσότερες φορές απ’ τον φόβο του να μη μείνει κανείς μόνος με τον εαυτό του.

Ο φόβος, λοιπόν, ότι δεν έχουμε τον πλήρη έλεγχο του προσωπικού ή του συλλογικού μας περιβάλλοντος κινητοποιεί πολλές φορές τον μηχανισμό επίλυσης προβλημάτων μέσα από μια διαδικασία υπερανάλυσης καταστάσεων. Χρειάζεται, ωστόσο, να ξέρουμε πού και πότε να σταματάμε, αλλά κυρίως να ξεκινήσουμε να ‘μαστε πιο προσανατολισμένοι σε ένα λίγο διαφορετικό μοτίβο ζωής κι είναι αυτό που ακούει στο όνομα «απλότητα».

Ας γνωρίσουμε, λοιπόν, από κοντά την τέχνη του απλού.

Θέλεις να πάρεις τηλέφωνο και να κάνεις μια κράτηση για την αγαπημένη σου θεατρική παράσταση αύριο το βράδυ; Kάν’ το με τον πιο απλό τρόπο! Ονειρεύεσαι να βγεις ραντεβού με αυτή την κοπέλα που σε έχει εντυπωσιάσει τόσο με την ομορφιά της και το μυαλό της; Κάν’ το με τον πιο απλό τρόπο! Θέλεις να πάρεις τρεις μέρες άδειας απ’ τη δουλειά για να κάνεις μια κοντινή απόδραση με το αγόρι σου και κομπιάζεις να το πεις στον υπεύθυνό σου στη δουλειά; Kάν’ το με τον πιο απλό τρόπο! Έχεις παράπονα απ’ τη σχέση σου ότι δε σε καταλαβαίνει κι ότι πολλές φορές το παρακάνει με τη ζήλια; Τι περιμένεις και πάλι; Kάν’ το με τον πιο απλό τρόπο!

Γιατί φράσεις και δεύτερες (τρίτες ή και τέταρτες) σκέψεις όπως «Θα κομπιάσω κι ίσως γίνω και ρεζίλι», «Θα με περάσει για βλάκα και θα αρνηθεί την πρότασή μου», «Θα ‘ναι στις μαύρες του σήμερα και θα τσαντιστεί μαζί μου», «Θα θυμώσει και θα με απολύσει», «Θα μου πει να χωρίσουμε» είναι απαγορευτικές. Γι’ αυτό γιατί δεν τις ξεχνάμε όλοι;

Όταν θέλουμε να κάνουμε κάτι που μας δυσκολεύει κι άπειρες ανασταλτικές σκέψεις πλημμυρίζουν τον νου μας, δε χρειάζεται –για ακόμη μία φορά– να στήσουμε στρατηγικά πλάνα για το πώς θα δράσουμε, τι θα σκεφτούν οι άλλοι, τι μπορεί να πάει λάθος. Μία και μόνο παύση είναι αρκετή, προκειμένου να μας βοηθήσει εκείνη τη στιγμή να αντιδράσουμε με τον πιο απλό τρόπο.

Και μην ανησυχείς καθόλου για τη συνέχεια. Μόνο να σκεφτείς ότι η απλότητα βρίσκεται παντού, σε όποια γωνία κι αν κοιτάξεις. Αρκεί να κοιτάξεις. Να παρατηρήσεις και να επιζητήσεις την αλήθεια. Άλλωστε, ζούμε σε έναν κόσμο, που παρά τα προβλήματα και τις διαρκείς αλλαγές συνεχίζει να ‘ναι όμορφος κι, εν τέλει, απλός. Παρατήρησε λίγο εκεί έξω και θα διαπιστώσεις πως όλα γύρω μας συμβαίνουν κι εξελίσσονται με έναν, κατά βάθος, απλό και μάλλον αναμενόμενο τρόπο.

Κι όλα αυτά γιατί τα υλικά της φύσης και των ανθρώπων έχουν παραμείνει ίδια στο πέρασμα των αιώνων, όσο σύνθετος κι αν έχει αποφασίσει να γίνει ο σημερινός άνθρωπος. Χώμα, νερό, φωτιά, αέρας. Αυτά είναι η βάση πάνω στην οποία θα πατήσεις κι εσύ, με αυτά τα υλικά θα δημιουργήσεις και θα φτιάξεις το σημαντικότερο έργο τέχνης, τη ζωή σου!

Ψάξε, λοιπόν, μέσα σου. Εκεί σε περιμένουν πολλά και θα τα βρεις όλα (ή σχεδόν όλα). Εκεί βρίσκεται η αλήθεια κι η ομορφιά της απλότητας που αναζητάς. Εκεί βρίσκεται κρυμμένος ο πραγματικός σου εαυτός.

Μετά από αυτό, στρέψε το βλέμμα σου προς τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Απόλαυσε μια αγκαλιά τους, ένα ζεστό τους χαμόγελο. Ανακάλυψε την αυθεντικότητα που ψάχνεις στη συντροφιά των εκλεκτών, για ‘σένα, προσώπων. Σε μια κρύα, χειμωνιάτικη ημέρα, που πιάνεις τον εαυτό σου να χαζεύει έξω απ’ το τζάμι, για τουλάχιστον μισή ώρα. Σε μια ζεστή, αυγουστιάτικη νύχτα, που απολαμβάνεις το παγωτό σου, σε μια βόλτα, χέρι-χέρι, παρέα με τον άνθρωπο της ζωής σου.

Συντάκτης: Ειρήνη Μακρινού
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη