Λατρεμένη μου Σουσού, γεια σου.

Πάει καιρός που παρακολουθώ στενά εσένα αλλά κι όλο το site γενικότερα. Ήρθε σήμερα η σειρά μου να μοιραστώ μαζί σου τον προβληματισμό μου. Σε παρακαλώ θερμά να με βοηθήσεις, παρά το γεγονός ότι το κείμενό μου είναι τεράστιο κι ίσως σε κουράσει λίγο, μιας και βρίσκομαι στα πρόθυρα της απόγνωσης.

Μόνο εσύ μπορείς να με βοηθήσεις, Σουσού μου, είσαι η μοναδική μου ελπίδα. Το ‘16 ήρθα απ’ το χωριό μου στην Αθήνα για σπουδές κι όχι μόνο γι’ αυτό, καθώς τα στενά όρια της Βόνιτσας δεν ταιριάζουν σ’ ένα κορίτσι σαν εμένα. Θεωρώ ότι είμαι για μεγαλύτερες πόλεις, με πιο καλά μαγαζιά και ζωή κι αν ποτέ αποφασίσω να επισκεφθώ το χωριό μου αυτό θα γίνει μόνο όταν γνωρίσω τον κατάλληλο άντρα, αυτόν που θα με ‘χει σαν πριγκίπισσα.

Με βασανίζει το γεγονός ότι ενώ γνωρίζω κόσμο, οι σχέσεις που κάνω με άντρες λήγουν άδοξα. Ενώ ξεκινάω μια γνωριμία με ελπίδες κι όνειρα να εξασφαλιστώ, όπως κάθε κορίτσι, πάντα για κάποιο λόγο δεν αποδεικνύονται αντάξιοι των προσδοκιών μου. Είμαι αρκετά ρεαλίστρια και συνειδητοποιημένη και, δε λέω, είναι σημαντικό να υπάρχει αγάπη και συναισθήματα σε μια σχέση, αλλά ψάχνω ένα αγόρι που θα μπορεί να μου προσφέρει και το στάτους και την καλή ζωή που μου αναλογεί. Για εμένα δε νοείται άντρας να μη σου τα προσφέρει όλα –δώρα, ταξίδια, οικονομική άνεση– και φυσικά να μου φέρεται με απόλυτο σεβασμό. Η εμφάνιση αυτού μου είναι αδιάφορη.

Όπως κατάλαβες, εγώ, Σουσού μου, δε θέλω σε καμία περίπτωση να γυρίσω πίσω στα γίδια του κτηνοτρόφου πατέρα μου. Δε μου πάει και δεν το επιθυμώ. Πρέπει να μείνω στην Αθήνα ή σε οποιαδήποτε άλλη μεγαλούπολη, να βρω τον άντρα που ποθώ, αυτόν που θα μου τα χαρίσει και θα μου τα δώσει όλα απλόχερα, χωρίς ενδοιασμό. Αλλά θέλω να με βοηθήσεις στο να μου πεις τι κάνω λάθος και δε βρίσκω αυτόν τον άντρα που μου αξίζει.

Φιλιά πολλά, Σουσού μου.

 

 Αγαπημενότατη Άγνωστή μου Χ,

Το ότι αναφέρεις πως είσαι ρεαλίστρια, έρχεται σε πλήρη αντιδιαστολή με όλα τα υπόλοιπα που γράφεις, και πραγματικά ελπίζω ότι είσαι ένα γλυκύτατο λατρεμένο τρολ, που ταλαιπωρεί τη μεσόκοπη Σουσού, που είναι απ’ το πρωί με ένα τοστάκι και δυο γιαούρτια.

Σε κάθε άλλη περίπτωση που όντως εννοείς αυτά που γράφεις, δεν κάνεις τίποτα λάθος. Μια χαρά το πας, μόνο πρόσεχε μην κουτουλήσει η μυτούλα σε κάνα δοκάρι και μετά, μέσα σε όλα τα άλλα που απαιτείς από έναν άντρα, θα ‘ναι και μια πλαστική, να φτιάξουμε τη ζημιά.

Υ.Γ.1: Δεν είναι τεράστιο, αλλά η αλήθεια είναι με είχε κουράσει απ’ τη δεύτερη γραμμή.

Υ.Γ.2: Τι είπαμε ότι σπουδάζεις; Γιατί βρίθουν ακαδημαϊκή μόρφωση οι απόψεις σου κι αυτό βγαίνει προς τα έξω με το γράμμα σου.

Υ.Γ.3: «Θεωρείς ότι είσαι για μεγαλύτερες πόλεις». Ε, να πάμε στο Κτηματολόγιο να σου βρούμε μια κατάλληλη πόλη να ζήσεις, βρε παιδί μου.

Υ.Γ.4: Όταν γνωρίσεις τον κατάλληλο άντρα, τότε θα πας στο χωριό; Εύχομαι το ‘16 να αποχαιρέτισες μια και καλή τους δικούς σου. Και το χωριό.

Υ.Γ.5: Πριγκίπισσα; Άρα πρέπει να σου βρούμε πόλη κράτους που έχει βασιλιά, δεν υπάρχει λόγος να ψάχνουμε σε δημοκρατίες.

Υ.Γ.6: Δεν ξέρω πώς ξεκινάς εσύ γνωριμίες, αλλά άσε το «όπως κάθε κορίτσι». Ελάχιστες ξεκινάνε έτσι τις γνωριμίες -ευτυχώς, δηλαδή.

Υ.Γ.7: Πρέπει να ‘σαι όντως μια φανταστική παρουσία, για να ‘σαι τόσο σίγουρη ότι αξίζεις όλες αυτές τις προσδοκίες στις οποίες οι άντρες που γνώρισες δεν ανταποκρίνονται.

Υ.Γ.8: Είσαι αρκετά ρεαλίστρια και συνειδητοποιημένη, όντως. Εύχομαι μόνο οι νάνοι να κάνουν ήσυχο ύπνο, γιατί άντε να κοιμηθείς το βράδυ με επτά άτομα να ροχαλίζουν ταυτόχρονα.

Υ.Γ.9: «Η καλή ζωή που σου αναλογεί» λες. Από πού σου αναλογεί; Το είδες πουθενά γραμμένο ή στο ‘παν;

Υ.Γ.10: Μα φυσικά και «δε νοείται άντρας να μη σου τα προσφέρει όλα∙ δώρα, ταξίδια, οικονομική άνεση». Έρχονται κάτι τίποτες και προσφέρουν, λέει, αγάπη, αφοσίωση και σεβασμό. Και θέλουν να λέγονται κι άντρες, δεν ντρέπονται λίγο.

Υ.Γ.11: Μα φυσικά και σου είναι αδιάφορη η εμφάνισή του. Όσοι «κυνηγούν το όνειρο», όπως εσύ, αδιαφορούν για την εμφάνιση, αρκεί να έχει όσα λέγαμε στο Υ.Γ.10.

Υ.Γ.12: Γίνεσαι λίγο υποτιμητική με τον πατερούλη που βόσκει γίδια για να κάνεις εσύ τη ζωούλα σου στην Αθήνα, ζητώντας μάλιστα μια ακόμη καλύτερη από αυτή που σου εξασφαλίζουν τα πρόβατα που τόσο αποστρέφεσαι, αλλά θέλω να σκέφτεσαι ανοικτά. Σκέψου ότι ένας μεγαλοτσοπάνης μπορεί να σου προσφέρει όλα όσα ανέφερες ότι προσδοκάς. Ή μήπως ξέχασες να αναφέρεις ότι τον θες μέσα σε όλα τα άλλα κι αστροναύτη;

Υ.Γ.13: Μα φυσικά και θα στα δώσει όλα και χωρίς ενδοιασμούς. Μη σου πω ότι με το που πείτε «χαίρω πολύ» θα σου γράψει κι ένα τριώροφο στην Κηφισιά απ’ τη χαρά του για το τεφαρίκι που γνώρισε.

Υ.Γ.14: Εσύ δεν κάνεις τίποτα λάθος, αγάπη μου, προσπαθώντας να γνωρίσεις κάποιο σωστό άνθρωπο κατά τα δικά σου δεδομένα. Οι σωστοί είναι που κάνουν το λάθος προσπαθώντας να γνωρίσουν εσένα. Παραείσαι τέλεια για να φορτώνεσαι λάθη άλλων.

Υ.Γ.15: Όχι, να μη γυρίσεις πίσω στα γίδια του πατέρα κτηνοτρόφου σου, αγάπη μου. Για ‘σένα είναι η ζωή σου ολόκληρη, τα όνειρα κι οι προσδοκίες σου. Για τον κτηνοτρόφο πατέρα σου πάλι, απλά ένα γίδι λιγότερο.

Υ.Γ.16: Και πάλι εύχομαι να ‘σαι ένα πανεμορφότατο γλυκύτατο τρολ.

Συντάκτης: Μαντάμ Σουσού